قطعی طولانی‌مدت آب در روزهای اخیر مشکلات زیادی برای مردم شهرکرد و همدان ایجاد کرد اما مسئولان دولتی نه تنها برای رفع این مشکل اقدام مناسبی انجام ندادند بلکه خبرها از استان آذربایجان غربی حاکی از آن است که قطعی و افت فشار آب به ارومیه هم سرایت کرد. بنا بر گزارش‌ها، آب برخی مناطق این شهر از صبح پنجشنبه به‌طور کامل قطع شد.

در روزهای گذشته، ساکنان برخی مناطق ارومیه در رسانه‌ها اعلام کردند که تا ساعت‌های طولانی آب نداشتند یا با افت شدید فشار آب مواجه بودند. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از یک شهروند ارومیه‌ای، ۱۱ روز است که آب مناطق «شیخ تپه» و «تمکین وش» کم‌فشار شده است و افت فشار آب از ساعت ۱۶ عصر شدت می‌گیرد و تا ساعت‌های پایانی شب ادامه دارد. به گفته این شهروند، روز پنجشنبه ۲۷ مرداد نیز از ساعت ۱۰ صبح افت فشار آب شروع و سپس، به‌طور کامل قطع شد.

شهروندان پس از تماس‌های پی‌درپی با شرکت آب و فاضلاب استان آذربایجان غربی، با این پاسخ مواجه شدند: «به‌دلیل گرمای شدید هوا، مشکل آب داریم.»

شهروند دیگری از ارومیه خبر داد که از ساعت ۱۵ روز پنجشنبه آب به‌طور کامل قطع شد و تلفن گویای شرکت آب و فاضلاب دلیل آن را تعمیرات اعلام کرد در حالی‌ که این شرایط فقط مختص پنجشنبه نیست.

مسئولان شرکت آب و فاضلاب استان آذربایجان غربی درباره دلایل قطع و افت فشار آب توضیحی نداده‌اند اما این ماجرای دنباله‌دار در حال گسترش به سایر شهرهای ایران است.

در روزهای گذشته، کاربران همدانی در رسانه‌های اجتماعی اعلام کردند که برخی مناطق این شهر بیش از ۲۴ ساعت آب نداشتند. مردم شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری بیش از ۱۱ روز با مشکل قطع آب شرب مواجه بودند.

آمارهای رسمی حاکی از آن است که ۲۷۲ شهر ایران تنش آبی شدید دارند و ذخایر سدها به حداقل رسیده‌اند.

اوایل تابستان امسال، اتابک جعفری، مدیرعامل شرکت مهندسی آب و فاضلاب، تنش آبی در بیش از ۲۷۲ شهر ایران را تایید کرد اما وعده داد برای تمام شهرهایی که با تنش آبی مواجه‌اند پروژه‌هایی مثل حفر و تجهیز چاه، احداث مخازن ذخیره، اجرای خطوط انتقال آب، احداث تصفیه‌خانه و تکمیل طرح‌های آب‌رسانی اجرا می‌شوند.

با وجود این وعده‌ها، مردم مناطق گوناگون ایران در گرمای تابستان با بحران دسترسی به آب آشامیدنی سالم مواجه‌اند و مسئولان دولتی همچنان مردم را به «مصرف زیاد» و «بدمصرفی» متهم می‌کنند.

مدیریت ناکارآمد منابع آبی، سدسازی‌های بی‌رویه، طرح‌های غیراصولی انتقال آب مواردی است که در کنار خشکسالی‌های سال‌های اخیر بحران کمبود آب را در ایران تشدید کرد.

تنش‌های آبی نارضایتی‌ها و اعتراض‌هایی را به دنبال داشت که نمونه‌اش اعتراض‌های تیرماه ۱۴۰۰ در خوزستان و اعتراض‌های آبان و آذر سال گذشته در اصفهان بود. حکومت ایران در تمامی این اعتراض‌ها با برخوردهای خشونت‌آمیز، تیراندازی، گاز اشک‌آور، دستگیری، شکنجه و زندان پاسخ معترضان را داد.