روزنامه نود اقتصادی طی نموداری نشان داد که نرخ بیکاری جوانان ایران بیش از دو برابر نرخ بیکاری جوانان جهان است. نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله ایرانی در سال ۹۷ کمی زیر ۳۰ درصد بود در حالی‌که این رقم برای جوانان همین رده سنی در جهان، ۱۲ درصد است.
بر اساس آمارهای صندوق بین‌المللی پول، نرخ کلی بیکاری ایران در سال جاری ۱۵.۴ درصد خواهد بود که تا سال ۲۰۲۴ به شکل صعودی و تا رقم ۱۹.۴ درصد افزایش خواهد داشت. اگرچه فردی که هفته‌ای ۴۴ ساعت کار می‌کند شاغل محسوب می‌شود ولی مشاغل موقتی احتمالا در آمارگیری صندوق بین‌المللی پول تاثیرگذارند.
چندی پیش مرکز آمار ایران در گزارش تازه‌ای اعلام کرد حدود ۲ میلیون نفر از ۳.۳ میلیون بیکارِ کشور، پیشتر شاغل بوده‌اند. سه میلیون و ۲۶۰ هزار و ۷۹۶ نفر بیکار در سال ۱۳۹۷ در ایران وجود داشتند که ۱.۶ میلیون نفرشان را مردان تشکیل می‌دادند. حدود ۱.۹ میلیون نفر از این افراد قبلا شاغل بوده‌اند و ۱.۴ میلیون نفر تاکنون تجربه شغلی نداشته‌اند.
این در حالیست که مرکز آمار ایران تیرماه امسال مدعی شد نرخ بیکاری در بهار امسال به ۱۰.۸ درصد کاهش یافته و به کمترین میزان از سال ۹۴ رسیده است. این مرکز همچنین مدعی شد که نرخ بیکاری ۱.۳ درصد نسبت به همین زمان در سال گذشته کمتر شده است و این در حالیست که اقتصاد ایران تحت تأثیر اِعمال دوباره تحریم‌های کمرشکن در بدترین وضعیت دهه‌های اخیر خود قرار دارد.
صندوق بین‌المللی پول در سال توافق برجام (۲۰۱۵) نرخ کل بیکاری ۱۱ درصد را برای ایران پیش بینی کرده بود.
امیدعلی پارسایی، رئیس مرکز آمار ایران، دی ماه سال گذشته گفت: «بر اساس آمارها نرخ بیکاری جوانان به ۲۷ درصد رسیده و میزان بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی افزایش پیدا کرده است. نزدیک به ۵۵۰ هزار شغل طی ۹ ماهه امسال ایجاد شده ولی به نسبت برنامه و نیاز کشور که حدود ۹۰۰ هزار شغل است، عقب هستیم. سهم فارغ‌التحصیلان دانشگاهی از کل بیکاران کشور نیز بیش از ۴۰ درصد است».
احمد علوی در همین رابطه در رادیو فردا می‌نویسد: «دقت و صحت آمار مربوط به اشتغال و بیکاری منتشره مرکز آمار- به دلایل گوناگون- موضوع تردید است. برای مثال، نرخ رشد اقتصادی در شش ماه اخیر سال جاری نسبت به میانگین رشد اقتصادی سال گذشته به شدت کاهش یافته و قاعدتاً این کاهش نرخ رشد اقتصادی باید در نرخ کل بیکاری بازتاب می‌یافت اما چنین چیزی در آمار منتشره بازتاب نیافته است. افزون بر این آمار بازار کار ایران شامل و کامل نیست و مبتنی بر نمونه‌گیری‌های محدود آماری و تعمیم آن به کل جامعه ناهمگن آماری مربوطه است. چنین ناکارآمدی روش‌شناختی قطعاً در نتایج آمارگیری‌ها تأثیر خواهد داشت. بنابراین حتی اگر در نتایج آمارگیری اشتغال و بیکاری دستکاری نشده باشد، از نظر روش‌شناسی و سازگاری آماری محل مناقشه است. بنابراین آمار بیکاری با توجه به کاهش رشد اقتصادی در سال جاری، می‌تواند بیش از این باشد».
