در نتیجه وقوع سیل در استان بغلان در شمال افغانستان، در کنار کشته شدن نزدیک به ۴۰۰ نفر از جمله زنان و کودکان، حدود ۴ هزار خانه تخریب شدند و بیش از ۴۰ هزار کودک بی سرپناه شدند. سازمان نجات کودکان، روز سه‌شنبه، ۲۵ اردیبهشت در گزارشی گفت سیل ویرانگر در بغلان خانه‌های زیادی را ویران و زمین‌های کشاورزی را به باتلاق تبدیل کرد.

نهادهای رژیم طالبان با گذشت چهار روز، هنوز آمار نهایی از کشته شدگان و زخمی‌های سیل منتشر نکرده‌اند. تا روز دوشنبه، نهادهای مختلف رژیم طالبان، ارقام متفاوتی از تلفات و خسارات سیل منتشر کردند. علی‌رغم ادعای طالبان مبنی بر کمک‌رسانی به سیل زدگان، ساکنان بیشتر مناطق سیل زده می‌گویند هیچ کمکی دریافت نکرده‌اند و شب‌ها را در فضای باز و بدون سرپناه می‌گذرانند.

با این حال در گزارش سازمان نجات کودکان با ابراز نگرانی از بی سرپناه شدن خانواده‌ها، به ویژه کودکان آمده‌ است که حدود ۸۰ هزار نفر از وقوع سیل در بغلان متاثر شده‌اند که دستکم نیمی از آنان کودکان هستند. در این گزارش همچنین به نقل از منابع محلی در میان مقام‌های طالبان آمده‌ است که در سراسر بغلان ۱۲ هزار خانه آسیب دیده‌اند.

کارکنان سازمان نجات کودکان از یک روستا در بغلان دیدن کردند که درآن ۱۹ کودک جان باخته بودند. براساس این گزارش، تنها از یک خانواده در روستای مذکور پنج کودک جان باخته‌اند و حدود ۲۵۰ خانه ویران شده‌اند.

روز دوشنبه، ملا عبدالغنی برادر، معاون نخست‌وزیر طالبان به بغلان رفت و با هلیکوپتر از مناطق سیل‌زده دیدن کرد. در گزارش دفتر ملا برادر آمده‌ است که او در ملاقات با مقام‌های محلی طالبان بر تسریع روند کمک‌رسانی تاکید کرد. با این حال ملا برادر با مردم بغلان و به ویژه با آسیب دیدگان ملاقات نکرد.

هرچند توماس وست و رینا امیری، فرستادگان ویژه آمریکا در امور صلح و حقوق بشر افغانستان از ارائه کمک‌های آمریکا به آسیب دیدگان سیل در بغلان اطمینان دادند و برخی بازرگانان از جمله میرویس عزیزی وعده ارائه کمک‌های بشردوستانه داده‌اند، اما به دلیل عدم هماهنگی سریع میان طالبان و نهادهای کمک کننده، روند کمک‌رسانی به کندی به پیش می‌رود. حسن کاظمی قمی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در کابل هم روز سه‌شنبه با انتقاد از کندی روند هماهنگی برای نجات سیل زدگان گفت «ساعات طلایی به جای نجات انسان‌ها، صرف رایزنی و هماهنگی می‌شود.»

طالبان در زلزله مرگبار هرات در مهرماه سال گذشته که منجر به مرگ نزدیک به ۲ هزار و ۵۰۰ نفر و زخمی شدن بیش از ۲ هزار نفر دیگر شد در روند کمک‌رسانی ناکام ماندند. سازمان‌های امدادرسان بین‌المللی و داخلی در افغانستان، به دلیل قوانین محدودکننده طالبان نمی‌توانند از کارمندان زن در عرصه امدادرسانی استفاده کنند. براساس فرامین رهبر طالبان، زنان افغان حق کار در نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد را ندارند.

روز شنبه گذشته، ماموران بیمارستان بغلان مرکزی، در ویدیویی که در رسانه‌های اجتماعی بازتاب یافت از نبود کارمند زن برای شناسایی و شستن اجساد قربانیان زن سخن گفتند. قوانین سختگیرانه طالبان در حالی روند کمک‌رسانی را مختل کرده است که بیشتر شمار قربانیان سیل بغلان کودکان و زنان هستند.