دولت اسرائيل سعی می‌کند با بهره‌گیری از راهکار «هاسبارا» تصویر مثبتی از خود در صحنه جهانی ارائه دهد، چراکه از زمان تاسیس در سال ۱۹۴۸ با چالش‌های متعددی روبه‌رو بوده است، چالش‌هایی که چهره‌اش را در سطح جهانی مخدوش کرده است.

«هاسبارا»، که در زبان عبری به معنای «توضیح» است، راهکاری دیپلماتیک که جنگ اطلاعاتی را به اهداف راهبردی اسرائیل مرتبط می‌کند.

اسرائيل با استفاده از این روش، به‌دنبال آن است تا از طریق رسانه‌ها، موسسات، سازمان‌های دولتی متعدد، مراکز تحقیقاتی، دانشگاه‌ها و سازمان‌های غیردولتی بر دیدگاه‌ سیاست‌مداران و عموم مردم تاثیر بگذارد. 

در پی وقوع حوادث هفتم اکتبر ۲۰۲۳، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، با تکیه بر همین تکنیک، در نخستین مصاحبه‌اش پس از این واقعه گفت: «این فقط جنگ اسرائیل نیست، بلکه نبرد تمدن و وحشی‌گری است.»

اسرائيل برای کسب حمایت جهان غرب، راهبرد تبلیغاتی چندجانبه‌ای دارد و سعی می‌کند مخالفت با حمله به نوار غزه را یهودستیزی تلقی کند و آن را مشابه انکار هولوکاست بداند.

یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل، نهم اکتبر گذشته گفت: «ما با حیوان‌های انسان‌نما می‌جنگیم و براساس همین وضعیت عمل می‌کنیم.» در دهم اکتبر ۲۰۲۳، ارتش اسرائیل تعدادی از خبرنگاران بین‌المللی را به کیبوتص «کفار عزه» در پنج کیلومتری نوار غزه برد تا عمق وحشت حمله حماس را به آن‌ها نشان دهد. هم‌زمان با این اقدام، شایعه‌هایی مبنی بر اینکه جنگجویان حماس در این کیبوتص ۴۰  کودک را کشته‌اند مطرح شد.

در طول چندین ماه جنگ غزه شایعه‌سازی‌ بسیار شد و دو طرف جنگ همواره یکدیگر را به کشتار غیرنظامیان متهم کردند.

در حالی که کشورهای دیگر در منطقه‌ و در سطح بین‌المللی به‌دنبال برقراری آتش‌بس و پایان دادن به جنگ غزه بودند، شایعات بسیاری درباره نقض حقوق بشر مطرح می‌شد. سپس، زمانی که خبرگزاری‌های بین‌المللی گزارش‌هایی درباره تلفات غیرنظامیان منتشر کردند، اسرائيل خبرنگاران وابسته به سازمان‌های یادشده را به هواداری از حماس متهم کرد.

در نوامبر ۲۰۲۳  در چند بیمارستان بزرگ غزه عملیات نظامی انجام شد و اسرائيل بیمارستان‌های نوار غزه را مراکز فرماندهی مخفی حماس معرفی کرد و بیمارستان الشفاء را در محاصره گرفت.

در حالی که برخی رسانه‌ها و سیاست‌مداران آمریکایی به‌دنبال ترویج تبلیغات اسرائیل درباره ماهیت جنگ غزه بودند، برخی ناظران و رسانه‌های اسرائيلی واقعیت تبلیغات مرتبط با جنگ را مشکوک می‌دانستند. از سوی دیگر، تعداد شهروندان اسرائيلی وابسته به خانواده‌های قربانیان فاجعه هفتم اکتبر، که خواستار توضیح واقع‌بینانه درباره نحوه مرگ عزیزانشان‌ بودند، در حال افزایش است. این افراد می‌خواهند از جزئیات حمله حماس و چگونگی قربانی شدن عزیزانشان آگاه شوند، به‌ویژه اینکه در مصاحبه‌های رسانه‌های اسرائيلی با بازماندگان قربانیان جنگ و بعضی از افراد ارتش اسرائيل، صحبت از «آتش خودی» مطرح می‌شود. در این مصاحبه‌ها به بمباران خانه‌ای اشاره می‌شود که در آن نیروهای حماس غیرنظامیان اسرائیلی را به گروگان گرفته بودند.

در جریان حمله اسرائيل به نوار غزه، ده‌ها تن از گروگان‌ها، ازجمله دوقلوهای ۱۲ ساله، درپی بمباران جان باختند. البته پروتکل هانیبال، که به‌دنبال ربایش چندین تن از سربازان اسرائيلی در سال ۱۹۸۶ ایجاد شد، نیروهای اسرائيلی را به جلوگیری از ربوده شدن شهروندان اسرائیل ملزم می‌کند، حتی اگر این امر به ضربه زدن و آسیب رساندن به گروگان‌ها و نیروهای خودی منتهی شود.

برای توجیه ادامه جنگ و لاپوشانی رخدادهای وحشتناک آن، شایعه‌سازی‌های بسیاری صورت می‌گیرد تا پرده از حقایق تلخ ناشی از جنگ برداشته نشود و رهبران سیاسی بتوانند اعتبار و قدرتشان را حفظ کنند. این در حالی است که حقوق و کرامت انسانی اجازه لاپوشانی حقایق را نمی‌دهد، به‌ویژه اینکه خانواده‌های قربانیان حمله هفتم اکتبر حماس و بازماندگان غیرنظامیان فلسطینی، که در جنگ غزه کشته شدند، خود را سزاوار می‌دانند که از ماجرای واقعی این فاجعه دردناک آگاه شوند.