مردی که دختری نوجوان را ربوده و بعد از تجاوز او را زنده به گور کرده بود در ایالت ایندیانا با تزریق مهلک اعدام شد. 

ارلاندو هال، ۴۹ ساله، در زندان فدرال در شهر تره هاوت، حدود ۷۶ مایلی غرب ایندیاناپولیس، اندکی مانده به نیمه‌شب پنج‌شنبه هفته گذشته به دست مرگ سپرده شد. 

او لحظاتی پیش از مرگ، وقتی که مقامات می‌خواستند محکومیتش را برایش قرائت کنند، گفت: «نیازی نیست.» 

او در سخنان پایانی خود پیش از مرگ گفت: «از خودتان مراقبت کنید. به فرزندانم بگویید عاشق‌شان هستم.» 

نفس کشیدن او کمی بعد متوقف شد و پزشک حاضر در صحنه رسما مرگ او را اعلام کرد. 

بعد از تقریبا دو دهه توقف، این هشتمین مجرمی است که در سال ۲۰۲۰ در ایالات متحده اعدام می‌شود. 

او یکی از پنج مردی است که به ربودن و قتل لیسا رنه در سال ۱۹۹۴ محکوم شده است. 

مدارک دادگاه فدرال اظهار می‌دارد که آقای هال، قاچاقچی ماری‌جوانا در شهر پاین بلاف در ایالت آرکانزاس بوده است و گه‌گاه مواد مورد نیاز خود را از منطقه دالاس تهیه می‌کرد. 

او در تاریخ ۲۴ سپتامبر ۱۹۹۴ به دالاس رفت و آن جا در یک محل شست‌وشوی خودرو، با دو مرد ملاقات کرده و به آن‌ها ۴۷۰۰ دلار پرداخت تا کمی بعدتر با ماری‌جوانا برای او برگردند. این دو مرد برادران خانم رنه بودند. 

به جای آن، این دو مرد ادعا کردند ماشین آن‌ها با پول داخل آن طی یک دزدی سرقت شده است اما هال و همکارانش فهمیدند آن‌ها دروغ می‌گویند و توانستند آدرس خانه این برادران را در شهر آرلینگتون تگزاس پیدا کنند. 

وقتی هال و سه مرد دیگر به آن آپارتمان رفتند، برادران آن جا نبودند و فقط لیسا رنه در خانه تنها بود. 

قربانی، لیسا رنه به شماره اضطراری ۹۱۱ زنگ زده و صدای جیغ خفه شده او چند ثانیه بعدتر به گوش می‌رسد و مردی می‌گوید: «با این تلفن به چه کسی زنگ زدی؟» و بعد تماس قطع می‌شود. 

جان استانتون سنیور، کارآگاه بازنشسته آرلینگتون گفت این مردان در کشویی شیشه‌ای آپارتمان را شکسته، وارد خانه شده و به سرعت بعد از ربودن رنه، محل را ترک می‌کنند. 

آقای استانتون گفت پلیس چند دقیقه بعد در محل حادثه حاضر شد ولی تا آن موقع دیگر اثری از مردان مجرم و رنه در آن جا نبود. 

این مردان به مسافرخانه‌ای در شهر پاین بلاف رفتند و در این مسیر و در آن مسافرخانه طی دو روز بعد، رنه به کرات مورد سواستفاده و آزار جنسی قرار می‌گیرد.

 

در ۲۶ سپتامبر، هال به همراه دو مرد دیگر رنه را به منطقه دریاچه طبیعی بیرد در اطراف پاین بلاف برده و چشمان او را با ماسکی پوشاندند. 

آن‌ها او را به محل قبری بردند که روز قبل حفر کرده بودند. هال یک تکه پارچه روی سر رنه گذاشت و بعد با بیل به سر او ضربه زد. 

وقتی او تلاش کرد فرار کند، هال به همراه مردی دیگر آن قدر او را با بیل زدند تا بالاخره از حال رفت و او را کشان‌کشان به داخل آن قبر انداختند. آن جا نیز اول روی او بنزین ریختند و بعد قبر را با خاک پر کردند. 

وقتی جسد رنه هشت روز بعدتر پیدا شد، کارشناس پزشکی قانونی تشخیص داد هنگام دفن، رنه هنوز زنده بوده و در اثر خفگی در قبر جان باخته است. 

در بیانیه‌ای که از سوی مقامات زندان منتشر شد، پیرل رنه، خواهر بزرگ‌تر قربانی گفت این اعدام «مهری بر پایان دوره‌ای طولانی و دردناک در زندگی ما است.» 

او گفت: «من و خانواده‌ام نفس راحتی کشیدیم که این ماجرا تمام شد. ما ۲۶ سال گذشته را درگیر این قضیه و درد غیر قابل وصفی بودیم که لیسای عزیزمان با آن مواجه شد و اکنون می‌توانیم نفس راحتی بکشیم.» 

او ادامه داد: «پایان دادن به این روند دردناک، هدف اصلی خانواده من بوده است. البته این فقط پایان روند حقوقی این ماجرا است. اعدام اورلاندو هیل به هیچ وجه رنج و دردی را که ما تحمل می‌کنیم پایان نخواهد داد.» 

دانا کیوگ، ۶۷ ساله، اولین بار ۱۶ سال پیش با هال ملاقات کرد، وقتی او و سایر داوطلبان یک کلیسای کاتولیک برنامه‌ای را تدارک دیدند تا برای فرزندان زندانیان زندان تره هاوت کادوی کریسمس تهیه کنند. آن‌ها تا چند روز پیش از مرگ آقای هال، با نامه‌نگاری با هم در ارتباط بودند. 

خانم کیوگ گفت آقای هال دو پسر داشت که ۲۸ و ۲۷ سال سن دارند و از آن‌ها ۱۳ نوه دارد. 

خانم کیوگ گفت آقای هال زندگی خود را در زندان متحول کرد، به تعلیم خود پرداخت و همواره کتاب می‌خواند. او گفت نمی‌تواند ارزش و دلیل اعدام او را متوجه شود. 

خانم کیوگ گفت: «ایمان من به من می‌گوید زندگی تمام انسان‌ها ارزشمند است و این شامل جان افرادی هم می‌شود که در ردیف اعدام قرار دارند. من هیچ هدف و ارزشی در اعدام آن‌ها نمی‌بینم.» 

پیش از زنده کردن مجدد مجازات اعدام از سوی دولت ترامپ در سال جاری، تنها سه مجرم فدرال طی ۵۶ سال گذشته اعدام شده بودند. 

دو اعدام دیگر برای ادامه سال جاری میلادی برنامه‌ریزی شده است، البته یک قاضی اظهار داشت ممکن است یکی از این اعدام‌ها امکان وقوع تا پیش از پایان سال جاری را نداشته باشد و رئیس جمهور منتخب بایدن نیز اظهار نکرد که بعد از به قدرت رسیدن اعدام‌های فدرال را متوقف خواهد کرد یا خیر. 

پنج تن از افراد اعدام شده در سال جاری مردانی سفیدپوست بودند و نفر آخر مردی از قبیله ناواهو [از بومیان آمریکا] بود. 

منتقدان گفته‌اند که اعدام زندانیان سفیدپوست در آغاز این جریان، صرفا یک محاسبه سیاسی بود چرا که کشور درگیر نگرانی‌های نژادی است که شامل نگرانی از تعصب نژادی در نظام کیفری کشور است. 

گزارشی در ماه سپتامبر از مرکز اطلاعات مجازات مرگ که مرکزی مستقر در واشینگتن دی‌سی است اظهار داشت افراد سیاه‌پوست هنوز بیش از بقیه در میان زندانیان در ردیف اعدام، از جمله مجرمان فدرال محکوم به اعدام، حضور دارند. 

اطلاعات این مرکز نشان می‌دهد ۲۵ نفر از ۵۵ زندانی فدرال محکوم به اعدام (۴۶ درصد) سیاه‌پوست هستند در حالی که سیاه‌پوستان حدود ۱۳ درصد جمعیت کل کشور را تشکیل می‌دهند.

گزارش بیشتر از آسوشیتد پرس