جراحی انتقال عصب امکان حرکت دست‌های فلج را فراهم می‌کند

کسانی که به علت جراحت ستون فقرات فلج شده بودند، توانسته‌اند با عمل پیشگامانه انتقال عصب، بار دیگر از دست‌های خود برای انجام کارهای روزمره استفاده کنند.

جراحان استرالیایی توانسته‌اند این عمل را روی ۱۳ جوان که از هردو بازو و پاها فلج شده بودند، با موفقیت انجام دهند.

با جدا کردن اعصاب سالم از عضلات شانه یا جایی دیگر در بالای بازو، انتهای عصب را می‌توان درعضلات فلج شده ساعد «بازسازی» کرد تا حس بار دیگر به دست‌ها، مچ و آرنج بازگردد.

پس از دو سال فیزیوتراپی شدید، بیماران قادر شدند بنویسند، آرایش کنند، پول بشمارند و کارهای دیگری را انجام دهند که به مهارت‌های حرکتی نیاز دارد، و به این ترتیب، کیفیت زندگی‌شان را به نحوی چشم‌گیر بهبود بخشند.

دکتر ناتاشا وَن زیل، رییس تیم این پژوهش در بیمارستان آستین در ملبورن، می‌گوید:«برای یکی از بیماران من، این فقط تغییر نحوه زندگی نبود؛ نجات زندگی‌اش بود. او تصمیم گرفته بود که اگر (عمل انتقال عصب) تغییر چندانی ایجاد نکند، دست به خودکشی بزند».

او می‌افزاید: «خوشبختانه این تغییر به‌وجود آمد، و حالا او به سر کار برگشته است و فرزندش را به سینما می برد. در غیر این صورت، مرده بود».

بیماران دیگر نیز به دکتر ون زیل گفته‌اند که نتیجه این عمل جراحی، به آن‌ها امکان داده است که به دانشگاه بروند، مدرک تحصیلی بگیرند، رانندگی کنند، و از این طریق استقلال بیشتری داشته باشند.

دکتر ون زیل می‌افزاید: «اگر می‌خواهید تفاوت آن را بدانید، سعی کنید ده دقیقه از دست‌های خود استفاده نکنید. ما هر کاری را با دست‌هایمان انجام می‌دهیم. با دست‌هامان است. ما همچنین با کمک دست‌هایمان ارتباط برقرار می‌کنیم: لمس می‌کنیم و دست دیگران را می‌گیریم. نیاز به این ارتباط‌های فردی و اجتماعی، منجر به انزوای احساسی کسانی می‌شود که قادر به استفاده از دست‌هایشان نیستند».

نتیجه این پژوهش که در نشریه پزشکی «لانست» منتشر شده است، گسترده‌ترین در نوع خود است که محققان از آن به عنوان یک «پیشرفت بزرگ» یاد کرده‌اند.

در این پژوهش، تعداد ۵۹ انتقال عصبی روی شانزده بیمار با متوسط سنی بیست و هفت سال انجام شد که در محدوده زمانی کمتر از ۱۸ ماه پیش از آن، ستون فقرات‌شان در ناحیه گردن در اثر تصادفات ورزشی یا سانحه اتوموبیل لطمه دیده بود.

در عین حال، این عمل در سه مورد با عدم موفقیت روبه‌رو شد و در دو نفر از آن‌ها انتقال عصب حرکتی به کاهش دایمی حس اندام‌هایشان انجامید.

انتقال عصب به حرکات طبیعی و حس لامسه کمک می‌کند، در حالی‌که انتقال زردپی، قدرت گرفتن اشیاء سنگین‌تر و بلند کردن آن‌ها را تقویت می‌کند.

مولفان این گزارش می‌گویند: «شرکت کنندگان در این پژوهش مرتبا درخواست کرده‌اند که مایلند از هر دست خود به‌منظور خاصی استفاده کنند، و مایل نیستند هر دو دست با یک هدف واحد بازسازی شود».

تاکنون، عمل جراحی انتقال زردپی برای بازسازی اندام‌های فوقانی استفاده می‌شد و طی آن، عضلات سالم جای عضلات فلج می‌گرفت.

عمل انتقال عصب، حس‌یابی در عضله فلج شده را بار دیگر احیا می‌کند و می‌توان از آن برای احیای بیش از یک عضله استفاده کرد و بدان ترتیب، دوران نقاهت بیمار را کاهش داد.

این جراحی روی کسانی که شش ماه تا یک سال از فلج شدن‌شان می‌گذرد، موثرتر است، اما ممکن است رشد مجدد عصب در عضلات ازکارافتاده ماه‌ها طول بکشد.

همچنین، مدتی طول می‌کشد که مغز خودش را با حرکات انتهای عصب قدیمی در حرکات جدید دست، وفق دهد.

در ده بیمار، عمل انتقال عصب در یک دست با جراحی معمول‌تر انتقال زردپی در دست دیگر همراه بود که به آن‌ها امکان می‌دهد با هر یک از دست‌های خود، کارهای متفاوتی انجام دهند.

کارشناسان مستقل می‌گویند، جراحی انتقال اعصاب یک «درمان» کامل نیست و کنترل حرکات را به زمان پیش از جراحت بر نمی‌گرداند. اما درهرحال، نتیجه آن نمایان‌گر فواید آن است.

دکتر مارک دالاس ازدانشگاه رِدینگ می‌گوید: «نتایج این جراحی نمایانگر آن است که بهبود در احیاء کار عضلات دائمی است و استقلال بیشتری به این بیماران می‌بخشد».