دولت ایران درباره کنترل ویروس کرونا هر طرف با فشار روبروست. در حالی که مقامات پزشکی خواستار تعطیلی طولانی‌مدت و متمرکز هستند، روحانیون قدرتمند می‌خواهند مراسم مذهبی را برگزار کنند. رهبر ایران هم به دلیل احتمال افزایش خشم عمومی از وخیم‌تر شدن شرایط اقتصاد شکننده، تمایلی به افزایش محدودیت‎های کرونایی ندارد.

آسوشیتدپرس در مطلبی به این موضوع پرداخته که با وجود نگرانی‌هایی درباره افزایش خشم عمومی، ایران راه‌های زیادی برای کنترل ویروس کرونا در اختیار ندارد و سپس به تاریخچه کوتاهی از آنچه در حدود هشت ماه گذشته اتفاق افتاده، اشاره کرده است.

این مطلب با اشاره به مشکلات اقتصادی ایران و تضعیف ریال در مقابل دلار افزوده که رهبر ایران احتمال کمی برای تحمیل محدودیت‌های سخت به جا گذاشته چون این محدودیت‌ها آسیب بیشتری به اقتصادی که هم اکنون شکننده است می‌زند و خشم عمومی را برمی‌انگیزد.

میلیون‌ها کارگر در بخش‌های غیررسمی با انتخاب بین ماندن در خانه برای جلوگیری از انتشار ویروس یا امرار معاش خانواده‌هایشان روبرو هستند و و مقامات ایرانی هیچ راهنمایی روشنی به آنها نداده‌اند.

هنگامی که ویروس برای اولین بار در ماه بهمن بروز کرد، کارشناسان بین‌المللی ایران را به لاپوشانی بحران متهم کردند. دولت که پس از سرکوب اعتراضات اقتصادی سراسری و سرنگونی هواپیمای مسافربری اوکراین بر فراز تهران، به شدت خواهان خنثی‌کردن [خشم] مردم و تقویت مشروعیت خود بود، از مردم خواست تا در انتخابات مجلس شرکت کنند و سالگرد انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ را جشن بگیرند.

در اواسط فروردین‌ماه بود که با افزایش سرسام‌آور موارد ابتلا ایران تعطیلی دو هفته‌ای ادارات و مشاغل غیر ضروری را اعمال کرد. با این وجود، حتی در آن زمان، در ایام نوروز، سال نو ایرانی و بزرگ‌ترین تعطیلات کشور، ایرانیان از ممنوعیت سفر برای دیدار با خانواده یا رفتن به سواحل سرپیچی می‌کردند. در آن زمان ویدئویی در اینستاگرام به طور گسترده منتشر شد که نشان می‌داد رانندگان عصبانی به ماموران پلیس که قصد بستن جاده‌های شمال ایران را داشتند با فریاد حمله می‌کردند. درنهایت پلیس عقب‌نشینی کرد و به آنها اجازه عبور داد.

کشور در اردیبهشت‌ماه بازگشایی شد و موارد ابتلا دوباره افزایش یافت. در حالی که تعداد کشته‌های کشور در این ماه افزایش یافت، مقامات تلاش کردند تا اقداماتی از جمله تعطیلی دانشگاه‌ها و مدارس، ممنوعیت سفر به و از پنج شهر بزرگ، قانون ماسک اجباری در پایتخت ۱۰ میلیون نفری را اعمال کنند. به‌تازگی مدارس بازگشایی شده و معاون وزیر بهداشت هفته گذشته قول داده که پلیس سرانجام «جرائم کسانی که از قوانین سرپیچی می‌کنند را جدی‌تر می‌گیرد».

اکنون خطر این است که اگر شهروندان فقیر به دلیل عدم استفاده از ماسک جریمه شوند، یا تهرانی‌های طبقه متوسط ​​از فرار به سواحل شمالی خزر برای تعطیلات منع شوند، خشم عمومی نسبت به سایر نارضایتی‌ها، از جمله بحران اقتصادی و انزوای بین‌المللی، ممکن است به نقطه جوش برسد.

احتمال تظاهرات‌های مردمی، دولت را به چالش کشیده است و نمایندگان تندرو خواستار استعفای رئیس‌جمهور حسن روحانی شده‌اند. مجتبی ذوالنوری، رئیس کمیته تاثیرگذار امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، حتی به طور علنی خواستار «هزار بار حلق‌آویز شدن» روحانی تا زمانی شد که قلب مردم راضی شود.

روحانی از هر طرف با فشار روبروست. در حالی که مقامات پزشکی در تلویزیون دولتی خواستار تعطیلی طولانی‌مدت و متمرکز می‌شوند، روحانیون قدرتمند خواستار اجتماعات گسترده‌ای برای بزرگداشت مناسبات مذهبی مانند عاشورا شده و می‌گویند کسانی که بیمار می‌شوند هزینه «زنده نگه داشتن» مناسک مذهبی را می‌پردازند.

هفته گذشته سعید نمکی، وزیر بهداشت گفت: «من سه یا چهار روز پیش در خیابان دیدم که ۴۰ درصد از مسافران اتوبوس ماسک ندارند.» او به این موضوع اشاره کرد که مردم برای غذای رایگان صف می‌كشند و هیچ كس آنها را متفرق نمی‌کند. او سپس این پرسش را مطرح کرد که چگونه می‌توان در این شرایط همه‌گیری را کنترل کرد؟

۲۴ ساعت بعد، او در تلویزیون دولتی بود و اصرار داشت که در واقع همه چیز تحت کنترل است.