باید علیه جو پر خشونت علیه زنان برنامه ریزی کرد

فضاهای فقط زنانه سرپناهی امن و بسیار ضروری هستند، و نوعی حس اجتماع بودن و لذت بردن را به زنان می‌دهند. قبل از شرکت کردنم در اولین مراسم زنانه، هیچگاه چنین شادی محضی را در بیرون رفتن‌های شبانه تجربه نکرده بودم.

سال گذشته، از سازمان «بلک فم فیلم» بازدید کردم. این سازمان توسط پنج زن اداره می‌شود که هدف آنها ترویج تنوع نژادی و جنسیتی و استخدام افراد با ویژگی‌های نژادی و شخصیتی متفاوت در صنعت فیلم است.

ما فیلم هشت یار اوشن (Ocean’s 8) را در اتاقی پر از صدها زن سیاهپوست و چندنژادی تماشا کردیم و بعد از آن با هم جشن گرفتیم. فضای تماشای فیلم و جشن بعد از آن عالی بود. قبلا، در هیچ مراسمی تا این اندازه احساس راحتی نکرده بودم، چون می‌دانستم با اینکه شلوار تنگ دمپا گشاد و تاپ کوتاهی پوشیده بودم که بخش خیلی کمی از شکمم را پوشانده بود، کسی مزاحمم نمی‌شد و اذیتم نمی‌کرد.

جای تعجب نیست که چند تن از اعضای سازمان «بلک فم فیلم» - آلگریا آدیدجی، نابیلا دوما، مونیک مونرو، مارتا ناکینتو و استفانی اوزو – تا این حد طرفدار مراسم‌های مخصوص زنان هستند.

طبق نتایج یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۷ توسط یوگاو (YouGov) انجام شد، ۶۳ درصد از زنان ۱۸ تا ۲۴ ساله، شخصا  در می‌فروشی، کلوب یا بار مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند. تقریبا ۸۰ درصد از همان گروه فکر می‌کنند اگر همراه دوستان همجنس‌شان یک شب برای تفریح از خانه بیرون بروند به احتمال زیاد مورد آزار و اذیت قرار خواهند گرفت. هر زنی، زن دیگری را می‌شناسد که مورد آزار یا خشونت جنسی قرار گرفته است.

بعدها، پس از آنکه در ماه مه در مراسم زنانه‌ی دیگری به اسم لیک ایونتس شرکت کردم که توسط تدی ادواردز برگزار شده بود، دوباره آن حس شادی شدید را تجربه کردم. در این مراسم یک سوتین وینیل با دامن کلوش کوتاه پوشیده بودم. هیچ جای دیگری نمی‌توانستم این لباس را بپوشم. آنجا، هیچ کسی متلک زشتی به من نینداخت و به شکل نامناسبی من را لمس نکرد. انگار درون یک حباب بودم. وقتی که مراسم را ترک کردم، حباب ترکید و چند مرد با نگاه هیز و تلاش برای اینکه از رفتنم به منزل ممانعت کنند باعث شدند که احساس ناراحتی کنم. فضاهای فقط زنانه سرپناهی امن و بسیار ضروری هستند، و نوعی حس اجتماع بودن و لذت بردن را به زنان می‌دهند.

من از مراسم‌ مختلط لذت می‌برم، اما پارتی‌های شبانه‌ من اغلب با یک خاطره تلخ به پایان رسیده‌اند. در دوران دانشجویی در شفیلد یک شب که بیرون بودم مورد آزار جنسی قرار گرفتم. یک نفر محکم با دست زد روی باسنم و فرار کرد و در میان جمعیت گم شد. او احتمالا آن شب را به یاد نمی‌آورد، اما آن اتفاق تا به امروز من را ناراحت می‌کند. آن شب من  کلا خراب شد. همچنین، چند بار پیش آمده که شخصی ناشناس در یک کلوب مرا گوشه‌ای گیر آورده و به زور گرفته است با اینکه آشکارا تلاش کرده‌ام از دست او فرار کنم. همچنین، پیش آمده است که بند لباس زیرم را کشیده‌اند.

در مراسم‌های مختلط، هر چقدر هم خوب باشند، باز احتمال دارد این مسائل اتفاق بیفتند. به همین دلیل است که فضاهایی مانند بلک فم فیلم و لیک ایونتس اینقدر برای من مهم‌اند.

طرح‌های ابتکاری مانند AskForAngela# با استقبال عمومی روبرو شده است. در این طرح، زنان می‌توانند به بار محله بروند و با صدا زدن نام «آنجلا»، محتاطانه اعلام کنند که احساس ناامنی می‌کنند. اما اینکه در این شرایط ناخوشایند و معذب، زن مجبور شود چیزی بگوید، به تنهایی کافی نیست، مخصوصا به این دلیل که طبق نظرسنجی یوگاو ۷۲ درصد از جوانانی که زیاد به کلوب و می‌فروشی و بار می‌روند، شب‌ها با متلک سکسی یا لمس روبرو می‌شوند. این رفتارها مخفیانه یا دزدکی نیستند و نگهبانان باید به محض دیدن هرگونه مزاحمت سریع‌تر و شدیدتر برخورد کنند.

من با برگزارکنندگان این مراسم‌ها صحبت کرده‌ام و می‌دانم که همه آنها چنین اتفاقاتی را تجربه کرده‌اند، مخصوصا به این دلیل که بیشتر مراسم‌ لندن توسط مردان برگزار و اداره می‌شوند، و این مراکز معیارهای زیبایی بالایی برای خود تعریف کرده‌اند، به ویژه برای زنان سیاهپوست در کلوب‌های MyFair، اما مراکز مخصوص زنان بدون شک این معیارها را کاهش خواهند داد. در بلک فم فیلم و لیک ایونتس، بیرون رفتن شبانه یعنی اینکه می‌توانید با سوتین قدم بزنید، اگر خیلی گرم است کلاه گیستان را در بیاورید، و برقصید و عرق کنید بدون اینکه کسی شما را مسخره کند.

با این حال، من متوجه شده‌ام که این فرضیه در ذهن مردم ایجاد شده که فضاهای زنانه مخصوص دگرباشان و همجنسگراها است.

من شنیده‌ام که می‌گویند «می‌خوای بری مراسم مسخره مخصوص زنان؟ حالا تصور کن من بگم می‌خوام برم مراسم مخصوص مردان – به نظرت عجیب نیست؟»

نکته اصلی اینجاست، که برای من عجیب نیست. افرادی که این ذهنیت را دارند احتمالا درک نمی‌کنند که چرا زنان فضاهای صرفا زنانه می‌خواهند. این افراد فکر می‌کنند فقط زنان همجنسگرا به این مراسم‌ها می‌روند.

هر وقت که با دوستان مؤنثم رقصیده‌ام، گرایشات جنسی من زیر سؤال رفته است. در مواردی که دوست نداشته‌ام با یک مرد برقصم، گفته‌اند پر فیس و افاده‌ام. حتی در مراکز بلیت‌فروشی، سازمان بلک فم فیلم به غلط به عنوان یک مرکز مخصوص دگرباشان معرفی شده است.

لیک ایونتس به زنان همجنسگرا و دگرباش اولویت می‌دهد اما همیشه اعلام می‌کند که همه زنان می‌توانند در مراسم‌های آنها شرکت کنند. و من شخصا واقعا از استقبالی که از من شد خوشحال شدم. آنجا، زنان هم فکر دور هم جمع شده بودیم. این برنامه‌ها فضایی را برای زنان فراهم می‌کنند تا مهر و علاقه‌شان را نسبت به یکدیگر نشان دهند بدون آنکه مردها از آنها بخواهند که نقش بازی کنند. ما قبلا دیده‌ایم که فضا برای زوج‌های لزبین چقدر خطرناک است. در اتوبوسی در لندن چهار مرد از یک زوج لزبین خواسته بودند که جلو چشم آنها همدیگر را ببوسند و چون به درخواستشان گوش نداده بودند، حسابی آنها را کتک زده بوند.

مؤسسه لیک فضایی رضایتمندانه و آسوده فراهم کرده است که در آن صمیمیت افراد از روی احساس واقعی است و افراد نه وادار می‌شوند و نه نقش بازی می‌کنند. همچنین، در برنامه‌های این مؤسسه تعداد زیادی دی‌جی و رقاص همجنسگرا و دگرباش وجود دارند. ادواردز مدام به شرکت‌کنندگان یادآوری می‌کند که رفتار ناشایست به هیچ عنوان تحمل نمی‌شود، و این یک نشانه خودشامدگویی برای زنان دگرباش است در فضایی که می‌توانند با خیال راحت بنوشند و احساساتشان را بروز دهند.

این رویکرد ایجاد فضایی امن که به روی همه باز باشد دقیقا رویکردی است که در تمامی مراسم‌ باید باشد، نه فقط در مراسم‌ زنانه. بعضی از شب‌هایی که بیرون رفته‌ام تجربه خوبی نداشته‌ام، اما زنان زیادی وجود دارند که چیزهای بسیار بدتری را تجربه کرده‌اند. همه ما باید به طور یکسان احساس امنیت کنیم و لذت ببریم، و باید اهمیت خیلی بیشتری به این موضوع داده شود.