طبق یافته‌های تحقیقی جدید، خطر خودکشی منجر به مرگ در میان کارمندان دچار آزار جنسی در محیط کار بیشتر است. 

طبق این گزارش که در بی‌ام‌جی منتشر شد آزار جنسی در محیط کار را باید معضلی اساسی برای سلامت عمومی و «خطری برای اشتغال» در نظر گرفت. 

طبق یافته‌های پژوهشگران دانشگاه استکهلم، آزارجنسی طولانی‌مدت در محیط کار، خطر خودکشی را سه برابر و خطر تلاش برای خودکشی را دو برابر می‌کند. 

در بیانیه نویسندگان این پژوهش آمده است: «محیط کاری که عاری از آزارجنسی نباشد از نظر ما امن نیست و دیگر نمی‌توان این معضل را معضلی فرعی انگاشت. 

راهکارهایی نویدبخش و مبتنی بر شواهد وجود دارد که باید به طور گسترده به کار گرفت و ارزیابی کرد. سلامت روان قربانیان آزارجنسی را باید تحت پایشگری و درمان قرار داد تا بتوان خطرات بعدی یعنی امکان خودکشی و لطمه دیدن سلامت روانی را برطرف کرد.» 

در این گزارش در مورد سازوکارهای مقابله با رفتارهای نامناسب و کاهش خطر خودکشی بحث کرده‌اند و برنامه‌های آموزشی برای مقابله با آزار جنسی را مطرح کرده‌اند. طبق این بررسی ثابت شده است که گزارش یا شکایت کردن بیشتر از آن که «فایده داشته باشد زیان‌بار است» و برای جلوگیری از آزار جنسی در محیط کار و مقابله با آن باید هر چه سریع‌تر اقدامات جدیدی انجام داد. 

این محققان از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۳ وضعیت ۸۵ هزار و ۲۰۵ نفر زن و مرد سوئدی شاغل را که در سنین کاری بودند با استفاده از پرسش‌نامه‌های حاوی سؤال‌های مربوط به آزار جنسی در محیط کار تجزیه و تحلیل کردند. 

حدود دو درصد از مردان و هشت درصد از زنان گفتند طی یک سال گذشته در محیط کار دچار آزار جنسی بوده‌اند. 

طبق بررسی‌های دیگری که انجام گرفته است بین آزار جنسی در محیط کار و اضطراب، افسردگی و فشار روانی پیوند مستقیم وجود دارد ولی تحقیق اندکی در مورد رابطه بین آزارجنسی و خودکشی انجام گرفته است. 

دیبا سید کارشناس ارشد حقوقی  مؤسسه خیریه حقوق زنان می‌گوید: «یافته‌های این تحقیق مهم بسیار نگران ‌کننده است و متأسفانه آمار موسسه حقوق زنان را تایید می‌کند.» این موسسه به زنانی که در محیط کار دچار آزار جنسی می‌شوند، مشاوره حقوقی رایگان می‌دهد. 

او افزود: «در یک سال گذشته ۱۵ درصد کسانی که با تلفن مشاوره حقوقی رایگان ما در زمینه آزار جنسی در محیط کار تماس گرفته‌اند طبق تشخیص پزشک به علت اثرات مخربی که آزار جنسی در محیط کار بر سلامت روانی آن‌ها داشته است بیمار شده‌اند و نگران هستیم که مبادا این آمار فقط گوشه‌ای از کل قضیه باشد. 

می‌دانیم که آزار جنسی در محیط کار عواقب ویرانگر شخصی، کاری و بهداشتی دارد. اگر حفاظت‌ها و چارچوب‌های حقوقی بهتری برای مقابله با آزار جنسی در محیط کار وجود داشت زنان اسیر معضلات روانی و بیماری نمی‌شدند. از همه مهم‌تر آن است که کارفرمایان در وهله نخست برای حفاظت از زنان در برابر آزار جنسی پیش‌گیری‌هایی انجام دهند.» 

طبق داده‌های این خط مشاوره‌ای معروف که هفته پیش منتشر شد، حدود نیمی از زنان دستخوش آزار جنسی در محیط کار نیز مورد تهاجم جنسی هم قرار گرفته‌اند. 

حدود دوسوم تماس‌گیرندگان هم می‌گویند پس از آزار جنسی یا گزارش دادن آن مورد آزار و تبعیض بیشتر، انتقام‌گیری یا حتی مجازات از طرف کارفرما قرار گرفته‌اند. موسسه حقوق زنان هشدار داده است که قربانیان با «تبعیض جنسیتی سازمان‌یافته‌ای» مواجه‌اند.