در روزی که قطری‌ها تابلوی روزشمار جام جهانی ۲۰۲۲ را در فاصله حدود دو سال تا روز افتتاحیه روشن کردند، کنفدراسیون فوتبال آسیا با توجه به همه‌گیری ویروس کرونا، تصمیمش مبنی بر تعویق ۷ ماهه بازی‌های انتخابی جام جهانی را اعلام کرد.

تیم ملی فوتبال ایران که نتایج ناامیدکننده‌ای در دور رفت بازی‌های انتخابی جام جهانی گرفته بود، حالا بازهم فرصت بیشتری دارد تا خود را برای بازی‌های سخت دور برگشت مقابل عراق، بحرین، هنگ‌کنک و کامبوج آماده کند. اگرچه تعویق طولانی‌مدت بازی‌ها اتفاق خوشایندی برای تیم‌ها نیست و حفظ آمادگی و هماهنگی بازیکنان در دوره تعطیلی اردوها و بازی‌های تدارکاتی ملی چندان آسان نخواهد بود. برگزاری بازی‌های جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در فصل پاییز، برنامه‌های همیشگی لیگ‌ها را در فوتبال جهان با تغییراتی مواجه کرده بود اما شیوع ویروس کرونا در واقع چیزی به نام برنامه برای جام جهانی باقی نگذاشته است.

قرار بود بازی‌های دور اول انتخابی جام جهانی در اسفند ۱۳۹۸ و فروردین، خرداد و تیرماه ۱۳۹۹ برگزار شود، اما بعد از تعویق نخست به دلیل شیوع کرونا، بازی‌ها به تاریخ مهر و آبان ۹۹ موکول شد. پیش‌بینی جدید این است که بازی‌های دور اول انتخابی در اسفند ۱۳۹۹ و فروردین، خرداد و تیرماه ۱۴۰۰ برگزار شود و مرحله پایانی به اسفند ۱۴۰۰ و فروردین، خرداد و تیرماه ۱۴۰۱ موکول خواهد شد.

فدراسیون فوتبال ایران وقتی دراگان اسکوچیچ را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کرد که فرصت کوتاهی تا آغاز دور برگشت مرحله اول بازی‌ها باقی مانده بود. پس از رد پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی توسط امیر قلعه‌نویی -به دلیل مخالفت باشگاه سپاهان- اسکوچیچ سرآسیمه انتخاب شد تا تیم ملی فرصت آماده‌سازی را از دست ندهد. اما شیوع کرونا بازی‌ها را به تعویق انداخت. با هر بار تعویق بازی‌ها، شایعه قطع همکاری فدراسیون فوتبال با اسکوچیچ و انتخاب سرمربی جدید شنیده می‌شود. این‌بار مشخص نیست که فرصت طولانی تا شروع دوباره بازی‌ها کادر فنی تیم را دچار چه تغییراتی خواهد کرد. تنها برنامه مشخص تیم ملی بازی تدارکاتی در شهریور ماه با ازبکستان است که در تاشکند برگزار خواهد شد و تاریخ بازی آنچنان بی‌برنامه تعیین شده که با فینال جام حذفی ایران همزمان است.

دراگان اسکوچیچ البته در وضعیت امروز فدراسیون فوتبال با خطر اعلام پایان همکاری از سوی فدراسیون فوتبال مواجه نیست اما در صورتی که در ماه‌های آینده انتخابات فدراسیون برگزار شد، آنگاه قابل پیش‌بینی نیست که رئیس و هیات‌رئیسه جدید فدراسیون فوتبال چه نظری داشته باشند و چه تصمیمی بگیرند. اساسنامه فدراسیون فوتبال هنوز به دلیل مداخله دولت در نگارش اساسنامه به تایید فیفا نرسیده اما احتمالا تا پیش از آغاز مجدد بازی‌ها در مسیر جام جهانی، اساسنامه تصویب شود و با برگزاری  انتخابات، هیات رییسه جدید کارش را آغاز کند. اسکوچیچ آینده نامعلومی در تیم ملی دارد و این نکته به اقتدار حرفه‌ای سرمربی لطمه می‌زند و می‌تواند در مسیر دشوار تیم ملی ایران به سمت جام جهانی آثار مخرب داشته باشد.

دراگان اسکوچیچ موقعیت متزلزلی در رسانه‌های فارسی و بین منتقدان فوتبال دارد و فدراسیون فوتبال توانایی دفاع منطقی از انتخابش نداشت و اسکوچیچ نیز کارنامه و پشتوانه بزرگی ندارد که او را مقبول جلوه دهد.

صعودهای پی‌در‌پی پیشین به جام‌های جهانی باور حذف در دور اول راهیابی به جام جهانی را در فوتبال ایران سخت کرده اما نگاه واقع‌بینانه این است که فوتبال ایران در خطر جدی حذف قرار دارد و اگر برنامه منظم اردو و بازی‌های تدارکاتی نداشته باشد، این خطر بزرگ‌تر خواهد شد. اما این خطر با بی‌مبالاتی در اظهارنظرهای مدیران فوتبال پیدا نیست. فدراسیون فوتبال در آشفتگی مدیریت و بدون رییس اداره می‌شود و توان برنامه‌ریزی برای تیم‌های ملی را ندارد. اسکوچیچ نیز کارلوس کی‌روش نیست که خود مدیریت تیمش را بر عهده بگیرد و مستقل از فدراسیون مسیر را برای موفقیت انتخاب کند. اسکوچیچ توانایی تحمیل برنامه‌های خود بر آشفتگی مدیریتی فدراسیون را ندارد، چون دارای این مقبولیت نزد دوستداران فوتبال نیست که بتواند مسئولان فدراسیون را تحت تاثیر قرار دهد. این الزاما به معنای ناکارآمدی مربی نیست، بلکه شاید توقعاتی باشد که از مربی در فضای غیرحرفه‌ای فوتبال ایران پدید می‌آید.

دراگان اسکوچیچ و وحید هاشمیان در دوران طولانی تعطیلی کار تیم ملی مسئولیت بررسی وضعیت فنی بازیکنان و پیگیری آخرین تغییرات و تصمیمات چهار حریف ایران را در راه جام جهانی بر عهده دارند. اما ایران به دلیل موقعیتش در جدول نیاز به برنامه برای آمادگی و تیم‌سازی دارد. اسکوچیچ هنوز تجربه نشستن روی نیمکت تیم ملی حتی در یک بازی یا برگزاری یک اردو را ندارد، در حالیکه تیمش به پیوندهای بیشتر بین بازیکنان و سرمربی جدید نیاز دارد. اگر از احوال فدراسیون فوتبال بپرسید، ملالی نیست جز آشفتگی و خبری نیست جز برنامه‌هایی که برای آینده هرگز نوشته نمی‌شوند.