اندی موری با حضور در باشگاه ملکه در روز چهارشنبه بازگشت‌اش به دنیای تنیس را که همگان شدیدا منتظرش بودند، اعلام کرد. این بازیکن اسکاتلندی از زمان حضور در مسابقات تنیس اوپن استرالیا در هیچ میدانی حضور نداشته است. او کمی پس از آن، در آخرین اقدام برای پایان دادن به مصدومیت‌اش تحت عمل جراحی لگن قرار گرفت. اندی با ظاهری نسبتاً نا آشنا، در بازی‌ای دو نفره در کنار فلیسیانو لوپز مسابقه خواهد داد.
تصمیم به بازی دونفره مخصوصا به خاطر آسانتر شدن بازگشت این تنیسور ۳۲ ساله اتخاد شد. هرچند این تمهید تا حدی با قرعه‌ای سخت خنثی شد. این تیم دو نفره قرار است با تیم قدرتمند رابرت فراه و خوان سباستین کابال بازی کند. این تیم کلمبیایی در مسابقات اوپن فرانسه به نیمه نهایی راه پیدا کرد و از آمادگی بدنی‌ای برخوردارند که موری به هیچ وجه ندارد. لوپز اسپانیایی روی چمن قوی ظاهر می‌شود و در بازی‌های اخیر اوپن اشتوتگارت لوکاس پوییل تنها در ست سوم توانست او را شکست دهد. ولی او هیچگاه با موری همبازی نبوده است.
پیروزی این تنیسور بریتانیایی در بازی بازگشت‌اش به دنیای تنیس محتمل به نظر نمی‌رسد، اما صرف بازگشت به زمین مسابقه دستاورد مهمی است. پس از تصمیم به عمل جراحی لگن موری مطمئن نبود که هرگز دوباره بتواند در مسابقات حرفه‌ای تنیس شرکت کند، تا جایی‌که پس از شکست ۵ سِتی در مقابل روبرتو باتیستا آگوت در استرالیا بازیکنان حرفه‌ای دیگر ویدئوی خداحافظی به او نشان داده بودند. بازی در باشگاه ملکه راه را برای حضور دوباره او در ورزشگاه خانگی‌اش، ویمبلدون باز می‌کند.
مسابقه ماراتونی او در برابر روبرتو باتیستا آگوت در ملبورن نشان داد که او روحیه جنگنده‌اش را که به آن شهرت داشت، از دست نداده است. اگر او واقعا مشکل لگنش را حل کرده باشد، هیچ دلیلی برای اینکه نتواند دوباره به صدر رده بندی تنیس صعود کند، وجود ندارد. هیچ تضمینی وجود ندارد که بازیکنی که زمانی - در کنار رافائل نادال، نواک جوکوویچ و راجر فدرر - عضوی از گروه «چهار بازیکن بزرگ» تنیس دانسته می‌شد، بتواند به مسابقات تک نفره باز گردد. این امر تا حد زیادی به این بستگی دارد که بدن او چه عملکردی در مسابقات کم فشارتر دونفره نشان می‌دهد. اما او گفته که برای اولین بار در چند سال گذشته «بدون درد» بازی می‌کند.
نکته طنزآمیز این است که بازگشت موفقیت آمیز در باشگاه ملکه ممکن است منجر به این شود که موری از مسابقات ویمبلدون امسال کناره‌گیری کند، تا برای بازگشتی بلند مدت‌تر آماده شود. اما با وجود اینکه چنین اتفاقی برای علاقه‌مندان ویمبلدون مایوس کننده باشد، اینکه صحبت از بازگشت به سطوح بالاتر تنیس وجود دارد، مثبت است.
موری می‌تواند با نگاه به رقیب همیشگی‌اش نادال، تشویق شود که چنین بازگشتی غیرممکن نیست. نادال که یک سال از او بزرگتر است بارها با مصدومیت‌های مختلف از میدان‌ها دور مانده، اما با وجود این مشکلات موفق شده نامش را در تاریخ ورزش ثبت کند. او ماه گذشته دوازدهمین نشان پیروزی رولان گاروس را بدست آورد و با این کار رکوردی بی‌سابقه به جای گذاشت. این پیروزی جایگاه او به عنوان سلطان میادین تنیس را تحکیم می‌کند.
نادال گفته که از مشکلات و مصدومیت‌های متعددی رنج می‌برده و نه جراحتی تکرار شونده از یک ناحیه. اما موری تنها ورزشکاری نیست که برای حل مشکلی همیشگی در یک ناحیه مجبور به عمل جراحی شده است. راجر فدرر نیز در سال ۲۰۱۶ مجبور به عمل جراحی مفصل زانو شده بود و از آن زمان تا کنون به دقت مراقب حجم بازی‌هایش بوده است. او توانست در سال ۲۰۱۸ پیش از اینکه برای مدتی کوتاه بازیکن شماره یک جهان شود در مسابقات اوپن استرالیا پیروزی کسب کند. حتی الان نیز این بازیکن سوئیسی افسانه‌ای در سن ۳۷ سالگی نفر سوم جهان است. او حتی امسال پس از غیبتی چهارساله به مسابقات اوپن فرانسه نیز بازگشت و توانست به نیمه نهایی راه پیدا کند.
با وجود همه اینها بازگشت موری به شرایط ایده‌ال‌اش قطعی نیست. نزدیکترین مثال برای مقایسه تنیسور آمریکایی باب برایان است که با برادرش مایک بهترین‌های بازیکنهای دونفره بودند. او سال گذشته مجبور شد عمل جایگزینی لگن کاملی انجام دهد و به‌رغم بازگشت تحسین برانگیز برادران برایان دیگر آن تیم دونفره شکست ناپذیر سابق نیستند. آنها پس از شکست در مسابقات استرالیا در پاریس در دور یک هشتم نهایی حذف شدند. این دو برادر حتی قبل از این عمل نیز در حال افول بودند و اکنون در چهل سالگی‌شان هستند، اما بدون شک لگن فلزی برای باب مشکلی مضاعف بوده است. شاید بر اساس این مقایسه بتوان گفت بازگشت موری به صدر رویایی دست نیافتنی است، هر چقدر هم که تماشاگران ویمبلدون مشتاق دیدن او در ماه جولای روی چمن باشند (در صورتی‌که او تصمیم بگیرد بازی کند).
با این‌حال طرفداران باید از دیدن دوباره موری سالم خشنود باشند. پیروزی در مسابقات خوشحالی‌ای مضاعفی خواهد بود. اما بزرگترین تنیسور بریتانیایی در صورت عدم موفقیت در بازگشت به تنیس با دست پر بازنشسته خواهد شد. فعلا باید همه حواس‌ها به مسابقه باشگاه ملکه باشد.
© The Independent
