یک زن انگلیسی ده‌ها ماسک با بدنه شفاف درست کرده که افراد ناشنوا یا کم‌شنوا را قادر می‌سازد تا در دوران همه‌گیری ویروس کرونا، از طریق لب‌خوانی با دیگران ارتباط برقرار کنند. 

افراد جامعه در دوران قرنطینه سراسری به زدن ماسک ترغیب شده‌اند، و با سپری شدن ماه‌ها، مقررات سختگیرانه‌تر شده‌ است. 

در ماه ژوئن، اعلام شد که در انگلیس از نیمه ماه ژوئن، زدن ماسک صورت در وسایل نقلیه عمومی اجباری است، در حالی که اخیرا دانشمندان گفته‌اند که مردم باید در تمامی فضاهای داخلی عمومی، به عنوان اقدامی پیشگیرانه در دوران همه‌گیری، ماسک بزنند. 

با آن که زدن ماسک ممکن است خطر سرایت کووید۱۹ را کاهش دهد، اما ممکن است با از بین بردن امکان لب‌خوانی، افراد کم شنوا یا ناشنوا را از فهم آنچه که دیگران می‌گویند محروم سازد. 

کلیر کراس، مدیر بیکار شده یک میخانه اهل دوون، با استفاده از صفحه‌های شفاف حدود صد ماسک مخصوص افراد ناشنوا و کم‌شنوا تولید کرده است. 

این زن ۴۵ ساله به ایندیپندنت گفت که پس از درخواست یکی از دوستانش که باید لب‌خوانی کند، دوختن ماسک با استفاده از صفحات شفاف را آغاز کرد. 

خانم کراس گفت:‌ «درباره کاری که انجام می‌دادم به دیگران اطلاع‌رسانی کردم و کلی سفارش گرفتم، نه‌تنها از کسانی که به لب‌خوانی اتکا دارند، بلکه از سوی کسانی که با افراد ناشنوا و کم‌شنوا سروکار داشتند، مانند امدادگران و همچنین پرستارانی که در کلینیک‌های گفتاردرمانی کار می‌کنند.»

«بدون شک تقاضا برای این محصول وجود دارد، دلیلی ندارد که افراد کم‌شنوا و ناشنوا مجبور باشند یک مانع ارتباطی دیگر را تحمل کنند.»

خانم کراس افزود که امیدوار است با تداوم تسهیل مقررات قرنطینه، تولید ماسک‌های شفاف به افراد در «احیای اعتماد‌به نفس» کمک کند. 

او گفت:‌ «اگر بتوانم با دادن اعتماد به نفس به افراد برای بازگشت به زندگی عادی، کمک به فروریختن آن مانع کنم، عالی می‌شود.» 

خانم کراس علاوه بر صد ماسک مخصوص لب‌خوانی، سه هزار ماسک عادی و بدون صفحه شفاف نیز تهیه کرده است. 

تمامی ماسک‌های تولید خانم کراس، اهدا شده‌اند. با این حال، اگر کسی مایل باشد در ازای ماسک پول پرداخت کند، می‌تواند رقم مورد نظر خود را از طریق صفحه جمع آوری پول که خانم کراس تعبیه کرده، واریز نماید. 

او گفت:‌ «در آغاز قرنطینه سرتاسری، یک گروه محلی خیاطی راه انداختم و ما یک صفحه جمع‌آوری پول برای یک خیریه محلی روی وبسایت «جاست گیوینگ‌» داریم. 

«بنابراین اگر کسی مایل باشد در ازای دریافت ماسک صورت پول اهدا کند، می‌تواند از این طریق اقدام کند.» 

در ماه مه، جامعه ملی کودکان ناشنوا، در بیانیه‌ای گفت اگر میلیون‌ها ناشنوا نتوانند به ماسک‌های شفاف دسترسی پیدا کنند، «با ماه‌ها مصیبت» دست‌ به گریبان خواهند بود. 

۹ سازمان خیریه، از جمله جامعه ملی کودکان ناشنوا، با ارسال نامه‌ای به سازمان بهداشت عمومی و سلامت همگانی انگلیس، از این نهاد خواست تا با سفارش تولید ماسک‌های شفاف، این مسئله را ساماندهی کند. 

فیلیپ جراند، مدیر عامل گروه اقدام ناشنوایان، اخیرا بیانیه‌ای را در وبسایت خود انتشار داد و در آن توضیح داد که به علت رواج ماسک، «ناشنوایان از فهم تمامی مکالمه‌های روزمره محرومند» بویژه آنها که «برای برقراری ارتباط به لب‌خوانی و حرکات ماهیچه‌های صورت نیاز دارند.» 

 همزمان، به دنبال کارزار «اقدام درباره ناشنوایی» در نیمه ماه ژوئن اعلام شد که لزوم زدن ماسک در وسایل نقلیه عمومی انگلیس، تغییر یافته و طبق آن قانون اجباری زدن ماسک، «شامل حال کسانی که عذر منطقی دارند، نمی‌شود،» از جمله «همراهان و کمک‌رسان‌های افرادی که برای برقراری ارتباط، نیازمند لب‌خوانی هستند.»