بدن مردان بیش از زنان پادتن کووید-۱۹ تولید می‌کند

باتوجه به وخیم‌تر بودن عوارض کرونا در بدن مردان، پادتن بیشتری در خون آنها تولید می‌شود

پلاسمای خون بیماران سابق پس از بهبودی مملو از پادتن ویروس کروناست-Angela Weiss / AFP

نتیجه یک پژوهش جدید حاکی از آن است که احتمالا مردها بیشتر از زن ها قادر به تولید پادتن کووید ۱۹ هستند.

بانک خون و پیوند اعضای نظام درمان عمومی بریتانیا از افرادی که به ویروس کرونا دچار شده اند خواسته برای آزمایشاتی که در مورد این بیماری در جریان است پلاسمای خونشان را به این سازمان اهدا کنند.

این پژوهش در صدد دریافتن آن است که آیا پلاسمای خون افراد بهبود یافته از ویروس کرونا می تواند در ترغیب واکنش های ایمنی بدن کسانی که با این بیماری دست به گریبانند موثر باشد یا نه.

پس از بیش از یک ماه آزمایش، پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که مقدار پادتن موجود در خون ۴۳ درصد از مردانی که پلاسمای خونشان را اهداء کرده اند، برای کمک به درمان دیگر بیماران کافی بوده است اما این مقدار پادتن تنها در خون ۲۹ درصد زنان اهداء کننده دیده شده است.

پرفسور دیوید رابرتس، مدیر بانک خون نظام درمان عمومی بریتانیا می گوید: «ما همچنان علاقمند به تماس با افرادی هستیم که دچار بیماری کووید ۱۹ شده یا عوارض آن را داشته اند. ما به پلاسمای بیشتری نیاز داریم.»

«اما توجه ما به ویژه روی مردها متمرکز است. ما هر مورد اهدای پلاسما را مورد آزمایش قرار می دهیم و متوجه شده ایم میزان پادتن کرونا در پلاسمای خون مردها بالاتر است که به معنای آن است که می توانیم از آن برای نجات جان بیماران استفاده کنیم.»

«در ابتدا سیستم ایمنی بدن‌تان با سلول‌های سفید خون در مبارزه با ویروس وارد عمل می شود. اما اگر بیشتر بیمار شوید، سیستم ایمنی بدن به پادتن بیشتری نیازمند است تا بتواند ویروس را از میان ببرد.» 

«مطالعات ما و بسیاری کارشناسان در جهان نشان داده که  عوارض کووید ۱۹ در مردها بیشتر از زن هاست. این پدیده باعث می شود آن ها پس از بهبود، پادتن بیشتری در خونشان داشته باشند.»

هفته گذشته اعلام شد از هر فردی که آزمایش کرونایش مثبت باشد دعوت خواهد شد به برنامه آزمایش پلاسمای خون نظام درمان عمومی بپیوندد.

اداره خون و پیوند اعضاء نظام درمان عمومی می گوید ۲۱ روز پس از آزمایش کرونای افرادی که در برنامه آزمایش سراسری «پیلار ۲» شرکت کرده اند، یک پیامک به آن ها ارسال خواهد شد که آیا مایلند پلاسمای خونشان را به این نهاد اهدا کنند یا نه.

این پیامک اکنون همه هفته به تمام افرادی که آزمایش کرونایشان مثبت بوده فرستاده می شود. این پیامک ۲۱ روز پس از معلوم شدن نتیجه آزمایششان ارسال می شود.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

پلاسمای خون بیماران سابق پس از بهبودی مملو از پادتن ویروس کروناست.

پلاسمای خون این افراد به بیمارانی تزریق می شود که به کووید ۱۹ مبتلا شده اند و درتلاش تولید پادتن خود هستند.

روند اهدای پلاسما حدود ۴۵ دقیقه طول می کشد زیرا دستگاه متصل به رگ باید پلاسمای خون را از سایر بخش های آن جدا کند. این روند در پزشکی به «پلاسمافِرِسیس» معروف است.

این درمان با همکاری شرکت «ریمَپ-کَپ» یک سکوی آزمایشی بین المللی انجام می شود که چندین مورد درمان بالقوه کووید ۱۹ را ارزیابی کرده است.

پلاسمای خون ۲۸ روز پس از بهبود بیمار گرفته می شود زیرا این مدت طول می کشد که بدن بیمار بهبود یافته واکنش های لازم را نشان داده و به اندازه کافی پادتن تولید کند. 

اگر این آزمایشات موفقیت آمیز باشد، درمان با پلاسما بصورت یکی از روش های درمانی معمول در بیمارستان ها تثبیت خواهد شد.

سایمون کالون، اهل سینت هلنز، خود از ابتلا به کووید ۱۹ بهبود یافت اما پدرش را به این بیماری از دست داد. او تصمیم به اهدای پلاسمای خونش را امری «طبیعی» توصیف کرده است.

«نمی خواهم اتفاقی که برای پدرم افتاده برای دیگران بیفتد.»

«او در بیمارستان بدون حضور دوستان و اقوامش و در حالی درگذشت که دستش در دست یک پرستار بود. تنها ده نفر اجازه یافتند در مراسم تشییع جناره اش شرکت کنند.»

«او ابتدا در خانه زمین خورد اما پیراپزشکان اکسیژن خونش را کم تشخیص داده و متوجه حرارت بالای بدنش شده و او را به بیمارستان منتقل کردند.»

«بیش از شصت سال از همزیستی او و مادرم می گذشت. او خلبان سابق نیروی هوایی سلطنتی و راننده کامیون مسافت های دور بود اما در عین حال نقاش بود و کلاس های تدریس نقاشی داشت. شاگردهایش با حفظ فاصله اجتماعی با قلموهایشان یک گارد افتخار تشکیل دادند.»

«برای من اهدای پلاسما امری طبیعی بود. اگر بتوانید جان کسی را نجات بدهید این کار را می کنید.»

«روندش آسان بود. درد نداشت. مسئولین بسیار عالی بودند. امیدوارم بتوانم به کسی کمک کنم.»

گزارش تکمیلی از پرس اسوسیشن

© The Independent

بیشتر از زندگی