پژوهش‌گران موفق به ساخت دستان ربات شده‌اند که قادر به بلند کردن اشیایی به شکنندگی یک حلقه چیپس از طریق «حس کردن» آن‌ها هستند.
دو وسیله جدید که «آزمایشگاه علوم کامپیوتر و اطلاعات مصنوعی» (سیسیل) در دانشگاه «ام آی تی» ساخته است پیش‌رفتی در عرصه نوظهور رباتیک نرم به حساب می‌آیند — نسل جدیدی از ربات‌ها که از مواد نرم و منعطف و نه تجهیزات سنتی صلب و سخت استفاده می‌کنند.
این ربات‌های نرم با الهام از موجودات زنده ساخته شده‌اند و با کارکرد سیال خود مزایای بسیاری دارند. آن‌ها قادر به حرکات بسیار ظریف‌تر از همتایان سخت خود هستند اما تاکنون ظرفیت درک چیستیِ اشیایی را که با آن‌ها در ارتباطند نداشته‌اند.
پژوهش‌گران برای فائق آمدن بر این مانع، حس‌گرها و دوربین‌ها و نرم‌افزارهای مختلفی در این ربات‌ها کار گذاشته‌اند که به آن‌ها امکان می‌دهد گستره‌ای از اشیا را ببینند و طبقه‌بندی کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دنیلا راس، استاد دانشگاه «ام آی تی» و مدیر «سیسیل» گفت: «می‌خواهیم امکان دیدن جهان را از طریق حس کردن جهان ممکن کنیم.»
او افزود: «دستان نرم رباتی پوست حساسی دارند که بهشان امکان می‌دهد انواع اشیا را بلند کنند؛ از اشیاء نرم مثل چیپس تا اشیاء سخت مثل بطری شیر.»
اولین ربات محصول پژوهش مشترک دو دانشگاه «ام آی تی» و هاروارد در سال ۲۰۱۹ ساخته شد و دستی به شکل یک قیف داشت. این دست از طریق فرود آمدن روی شکل، مثل گل ونوس مگس‌خوار، عمل می‌کرد و این‌گونه می‌توانست اشیایی را که اشکال غریب دارند و تا صد برابر خود این دست وزن دارند بلند کند.
وقتی حس‌گرهای لمسی اضافه شدند، ربات قادر به درک این‌که دارد چه چیزی بلند می‌کند می‌شود و این‌گونه می‌تواند به میزان لازم فشار وارد کند. از ده شی مورد استفاده در این تجربه حس‌گرها قادر به شناسایی آن‌ها با دقت بیش از ۹۰ درصد بوده‌اند.
جوزی هیوز از «ام آی تی» که نویسنده اصلی مقاله‌ای در توضیح این حس‌گرها است می‌گوید: «برخلاف بسیاری حس‌گرهای لمسی نرم، حس‌گرهای ما می‌توانند به سرعت ساخته شوند، داخل دستان رباتی کارگذاری شوند و حساسیت و اتکا از خود نشان دهند.»
او افزود: «ما امیدواریم این دست‌ها روش جدیدی از احساس نرم نشان دهند که بتواند در گستره وسیعی از کاربردهای مختلف برای مصارف تولیدی مثل بسته‌بندی و بلند کردن اجسام مورد استفاده قرار بگیرد.»
ربات دوم از انگشت متبکرانه «جل فلکس» استفاده می‌کند که با استفاده از سازوکار تاندون‌محور و گستره‌ای از حس‌گرها، احساسات ظریف‌تر و شبیه‌تر به انسان ارائه می‌کند.
این تیم حالا امیدوار است الگوریتم حس‌گرها را بررسی کرده و حرکات پیچیده‌تر انگشتی مثل پیچاندن را مشابه‌سازی کند.
دو مقاله در توضیح مفصل هر دوی این ربات‌ها نوشته شده‌اند که به صورت مجازی در کنفرانس بین‌المللی رباتیک و اتوماسیون ۲۰۲۰ ارائه خواهند شد.
© The Independent
