اگر از شمارش بدهی‌های باشگاه‌های ایرانی خسته شده‌اید، طلبکاران از شکایت و دریافت مطالبات خود خسته نمی‌شوند. در بی‌نظمی اقتصادی حاکم بر فوتبال ایران، بدهی‌ها هر روز افزایش می‌یابند و شکایت‌های مربیان و بازیکنان خارجی پی‌درپی باشگاه‌ها را با مخمصه مالی شدیدتر مواجه می‌کند، اما هیچیک غیرمنتظره نیست. محکومیت باشگاه‌های ایرانی در فیفا به یک خبر روزمره تبدیل شده است و به اندازه خبر ویروس کرونا، دهان به دهان می‌گردد. پرونده بدهی باشگاه‌های ایرانی چنان قطور شده است که بازسازی اقتصادی حتی در بزرگ‌ترین باشگاه‌های ایران، دور از انتظار است.
پرسپولیس، استقلال و تراکتورسازی که از قضا از متمول‌ترین باشگاه‌های ایرانی هستند، با محکومیت‌های سنگین مواجه شده‌اند و به زودی محکومیت‌های تازه‌ای هم از راه خواهد رسید. این باشگاه‌ها در خطر محرومیت از ۳ پنجره نقل و انتقالات قرار گرفته‌اند و اگر نتوانند بدهی‌ها را در زمان مشخص‌شده از سوی فیفا پرداخت کنند، آنگاه جریمه‌های بیشتری نیز باید بپردازند. مدیران این باشگاه‌ها اما همیشه به هواداران وعده می‌دهند که مستنداتی دارند و در دادگاه پیروز خواهند شد، اما بازنده تمام پرونده‌ها هستند و بدهی خود را سرانجام با جریمه و محرومیت پرداخت می‌کنند و باشگاه تحت مدیریت خود را با زیان بیشتر به ورشکستگی می‌رسانند، و همچنان می‌توانند به مدیریت ادامه دهند. چرخه‌ای معیوب و ماندگار.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
خبرها را مرور کنیم. برانکو ایوانکوویچ، گابریل کالدرون، ماریو بودیمیر، نیلسون کوره‌آ، و فرناندو گابریل. اینها فقط فهرست جدید طلبکاران باشگاه پرسپولیس هستند. پرسپولیس باید حدود ۵۰۰ هزار دلار به گابریل کالدرون پرداخت کند، قسط دوم و پاداش دستیاران او را بدهد، ۵۰۰ هزار یورو به بودیمیر، یک میلیارد تومان به نیلسون، ۲۵ هزار دلار به گابریل و حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار یورو به برانکو ایوانکوویچ و دستیارانش. پرداخت این مبالغ هیچ همخوانی با وضعیت اقتصادی باشگاه ندارد و بعید به نظر می‌رسد که پرسپولیس بدون کمک‌های دولتی بتواند از این پرونده‌ها بدون محرومیت از ۳ پنجره نقل و انتقالات عبور کند. پرسپولیس اما بی‌توجه به بنیه اقتصادی خود، این‌همه بدهی به جا گذاشته است، و این از عادت‌های باشگاه‌های ایرانی است. محصولی از مدیریت دولتی در فوتبال.
حکایت استقلال هم تفاوتی با پرسپولیس ندارد، فقط شاید فرصت تنفس استقلال برای پرداخت بدهی‌ها بیشتر باشد. دو مربی خارجی اخیر این باشگاه، از مهم‌ترین نفرات در فهرست طلبکاران استقلال هستند. وینفرد شفر ۵۵۰ هزار دلار از استقلال طلب دارد و آندره‌آ استراماچونی خیلی زود با پرونده شکایت ۷۵۰ هزار دلاری، استقلال را تا مرز محرومیت از پنجره نقل و انتقالات پیش خواهد برد. به این موارد، بدهی‌های استقلال به سرور جباروف، ایسما گونسالوس، گادوین منشا و بویان را نیز باید اضافه کرد. استقلال زیر بار این بدهی‌هاست و مدیران این باشگاه نمی‌دانند چطور خواهند توانست آن‌ها را پرداخت کنند.
در باشگاه تراکتور تبریز، آنتونی استوکس، لی اروین و کوین کنستانت، سه حکم از فیفا دریافت کرده‌اند. استوکس ۴۰۰ هزار دلار طلبکار است و کنستانت بدون یک دقیقه بازی برای تراکتور، ۸۰۰ هزار دلار می‌خواهد، لی اروین هم حدود ۱۰۰ هزار دلار. اینها فقط آخرین پرونده‌ها هستند و باشگاه تراکتور درباره تک تک این پرونده‌ها، مدعی بود که در دادگاه برنده خواهد شد.
سایت ۹۰
اما مرجع بزرگ‌تری که حالا خود را برنده یک پرونده بسیار سنگین برای فوتبال ایران می‌داند، فدراسیون فوتبال ایران است. اما با توجه به تجربه‌های رایج در فوتبال ایران، پیش‌بینی شکست در پرونده شکایت مارک ویلموتس، سرمربی سابق تیم ملی، چندان سخت نیست. ویلموتس برای دریافت بیش از ۶ میلیون دلار شکایت کرده است و فدراسیون فوتبال ایران که بدون رئیس اداره می‌شود و درگیر هشدارهای جدی فیفا برای برگزار نشدن غیرقانونی انتخابات فدراسیون و اصلاح اساسنامه است، بعید به نظر می‌رسد که توان دفاع در دادگاه داشته باشد. فوتبال ایران آمادگی پرداخت چنین بدهی‌های بزرگی را ندارد و از حالا می‌توان به روزهای نزدیکی فکر کرد که حکم فیفا درباره پرونده ویلموتس از راه برسد.
اقتصاد ورزش ایران به خطر افتاده است، اما همچنان، حتی پس از این پرونده‌های روزهای اخیر، هیچیک از مسئولان ورزشی ایران درباره تغییر رفتار مالی در باشگاه‌داری و مسائیل اقتصادی فوتبال حرف نمی‌زنند. فوتبال ایران دچار عادت به این اخبار ویرانگر شده است و با بزرگ‌ترین محکومیت‌ها، ذره‌ای نگران اعتبار خود نیست. این نگران نبودن، از تمام آن بدهی‌ها خطرناک‌تر است.
