خوانشی دقیق از اوضاع جاری در عراق

منظور از یورش حشد شعبی به سفارت آمریکا، خنثی کردن جنبش مردمی عراق است

جنگجویان وابسته به حشد شعبی در حال شکستن شیشه های سفارت آمریکا در بغداد. عکس از: ‏ AFP‏ ‏ (ایندیپندنت عربی)

صحنه تظاهرات و یورش معترضان خشمگین به سفارت آمریکا در بغداد در 31 دسامبر 2019، صحنه تظاهرات سال ۱۹۷۹ تهران را در اذهان زنده کرد، البته با این تفاوت که تظاهرات تهران را آخوندهای ایران راه انداخته بودند، اما تظاهرات بغداد را احزاب مذهبی مورد حمایت آن‌ها.

یورش به سفارت آمریکا در بغداد که بزرگ‌ترین سفارت آمریکا در جهان است و دهها هزار نفر مأمور و کارمند قراردادی در آن مشغول کار اند، توسط اعضای گروه «حشد شعبی» عراق، در واکنش به حمله آمریکا به بخشی از این گروه موسوم به «کتائب حزب الله»، صورت گرفته است.

قابل توجه است که حشد شعبی از جمله گروه‌های مسلح عراقی است که از نگاه تشکیلاتی، زیر اداره فرمانده کل نیروهای مسلح عراق عادل عبد المهدی سرپرست نخست وزیری عراق، قرار دارد و باید از وی فرمان ببرد، اما زمانی‌که افراد این گروه به سفارت آمریکا یورش بردند و عادل عبد المهدی از آن‌ها خواست از سفارت دور شوند، نه تنها توجهی به فرمان وی نکردند، بلکه درب ورودی و حصار بیرونی سفارت را به آتش کشیدند.

گفتنی است که چند ساعت پیش از آغاز حمله آمریکا به مواضع کتائب حزب الله در عراق و سوریه، وزیر دفاع آمریکا، عادل عبد المهدی نخست وزیر مستعفی عراق را، رسما در جریان قرار داده است، اما عبد المهدی که به گفته رقبایش به تردید و دو دلی معروف است، نتوانسته است در وقت مناسب به نیروهای مسلح عراقی اطلاع دهد؛ از این جهت تلفات انسانی بالا رفته است، در حالی که منظور آمریکایی‌ها، هدف قرار دادن، اسلحه و ذخائر جنگی کتائب حزب الله بوده و تلفات انسانی را تا این حد پیش‌بینی نمی‌کرده اند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

حال، فرقی نمی‌کند که عادل عبد المهدی نتوانسته است در زمان مناسب، خبر حمله آمریکا را به منابع ذیربط برساند، یا این‌که خبر به مسئولان عراقی رسیده است اما آن ها نتوانستند در زمینه تصمیم فراخوری را اتخاذ کنند. در هر دو صورت، معلوم می‌شودکه تصمیم‌گیری در امور سیاسی و نظامی در عراق، دیگر در دست حکومت نیست بلکه تمام تصمیم گیری های بزرگ از سوی احزاب و گروه‌های مسلحی که وابستگی و فرمان برداری خود را از ایران، به گونه آشکار اعلام می‌دارند، اتخاذ می شود.

چنان‌چه همه شاهد بودند که رهبران و فرماندهانی که خود را پیرو ولی فقیه می‌دانند، مانند فالح الفیاض، رئیس حشد شعبی و ابومهدی مهندس معاون وی، هادی العامری رهبر سازمان «بدر»، قیس خزعلی رهبر «عصائب اهل حق»، تظاهر کنندگان را همراهی می‌کردند.  

تظاهر کنندگان، بدون توجه به دستورات نیروهای امنیتی، موانع را از سر راه خود برداشته و وارد بخش به شدت محافظت شده بغداد موسوم به منطقه سبز، شدند آن‌ها در حالی که شعارهای «مرگ بر آمریکا» را سر می‌دادند و سفارت آمریکا را «لانه شر» می خواندند، به سفارت آمریکا حمله کرده، دیوارها و درب ورودی سفارت آمریکا را آتش زدند.

این گروه‌های مسلح که در خدمت منافع ایران قرار دارند، اید‌ئولوژی و خط فکری خود را از ولایت فقیه می‌گیرند و به گونه مستقیم از سپاه پاسداران ایران، فرمان می‌برند و همچون دولتی در درون دولت در عراق، عمل می‌کنند.

نقش گروه‌های مسلح یاد شده، پس از حمله آمریکا به عراق در ۲۰۰۳ و فروپاشی نهادهای دولتی آن کشور، آغاز شد و این نقش پس از خروج نیروهای آمریکایی در ۲۰۱۱ افزایش بیشتر یافت و اکنون کار این گروه ها به جایی رسیده است که هم‌چون شاخه‌ای از سپاه پاسداران ایران در عراق، خواسته‌ها و اهداف خود را بر دولت و مردم عراق تحمیل می‌کنند.

آنان با یورش بر سفارت آمریکا و آتش زدن آن، در عین حالی‌که حاکمیت دولت عراق را به چالش کشیدند، پاسخ دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا را نیز دادند که به خاطر آتش زدن کونسلگری‌های ایران، اظهار شادمانی کرده بود.

تسلط گروه‌های وابسته به ایران در عراق، در واقع در نتیجه سیاست های نادرست خود آمریکا، به وجود آمده است؛ آمریکا پس از اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ قدرت عراق را به نیروهای شیعه مذهب سپرد و زمینه را برای مداخله و تاخت و تاز رژیم ایران، فراهم کرد. آمریکا با این کار در واقع عراق را در سینی از طلا گذاشته و آن را همچون تحفه ی به ایران اهدا کرد. 

چنان‌چه به یاد داریم که احمدی نژاد رئیس جمهور وقت ایران، پس از خروج نیروهای آمریکایی از عراق، اظهار داشت که ایران باید خلأ موجود در عراق را پر کند. پس از ظهور داعش، رژیم ایران با ترفندهای مختلف، گروه حشد شعبی را از میان طبقات فقیر که از جنایات داعش و از بیکاری و محرومیت در رنج بودند، ایجاد کرد.

حال، رژیم ایران و گروه‌های گوش به فرمانش، از جمله حشد شعبی، ملت مظلوم عراق را گروگان گرفته و می‌خواهد قلمرو عراق را به صحنه درگیری و رویارویی میان ایران و آمریکا، تبدیل کند. حتی من از روزی می‌ترسم که در اثر فروپاشی دولت و چیره شدن نا امنی و بی ثباتی در عراق، این کشور صلاحیت خود را برای اداره خودش از دست بدهد و مطابق به منشور سازمان ملل متحد، تحت وصایت و قیمومت بین المللی در آید.

این در حالی است که یورش شبه نظامیان ایران به سفارت آمریکا، بزرگ ترین ضربه را به جنبش اعتراضی مردم عراق وارد کرده و نزدیک است خواسته‌ها و اهداف برحق آن‌ها را که از جمله قطع مداخلات ایران است، به یک موضوع ثانوی تبدیل کند.

حال معترضان جنبش مردمی مسالمت آمیز عراق درک کرده اند که ماجرای سفارت آمریکا، نمایش‌نامه‌ای است که از قبل برنامه ریزی شده و منظور از آن، خنثی کردن اعتراضات و خواسته‌های جنبش مردمی است که قطع مداخلات ایران، در رأس آن‌ها قرار دارد.

معترضان جنبش مردمی، در عمل دیدند که با وجود آن همه قربانی‌ها و آن همه تلاش‌ها و کوشش‌ها، نیروهای دولتی به آن‌ها اجازه ورود به منطقه سبز بغداد را ندادند، اما در برابر تظاهر کنندگان حشد شعبی، نه تنها مانعی ایجاد نکردند، بلکه برای رساندن آن‌ها تا درب سفارت آمریکا، همکاری نیز کردند.

امید به فردای بهتر

اکنون جنبش مردمی که برخاسته از متن ملت عراق است، در رویارویی با شبه نظامیان ساخته و پرداخته ایران، قرار گرفته است. جنبش مردمی خواستار تغییر وضع موجود و بازگشت عراق به عمق طبیعی خودش می‌باشد، اما شبه نظامیان وابسته به ایران، می‌خواهند سرنوشت عراق را به رژیم ایران بسپارند و سرزمین عراق را به میدانی برای جنگ های نیابتی ایران تبدیل کنند.

البته جنبش مردمی، یک حرکت مسالمت آمیز بوده و سلاح در دست ندارد و تنها به ارزش‌های میهنی و ملی خود متکی است، در حالی که شبه نظامیان عراقی تا دندان مسلح بوده، پشتیبانی و حمایت ایران و حکومت فاسد عراق را با خود دارند.

اما از آن‌جا که گشایش و آسانی از اعماق دشواری‌ها و سختی‌ها بیرون می‌جهد، امید است که، نتیجه تحولات اخیر به سود جنبش مردمی، تمام شود و در سال ۲۰۲۰ شاهد فصل جدیدی در زندگی سیاسی مردم عراق باشیم.

هم‌چنان امید می‌رود، آمریکا حقایق را درک کرده و در پهلوی مردم عراق قرار گیرد. آمریکا به رغم این‌که پروژه حکومتداری در عراق را سرپرستی کرده و حامی حکومت‌های قبلی و فعلی عراق بوده است، در اخیر متوجه شده است که حکومت عراق، با او دشمنی دارد و در سوزاندن سفارتش کمک می‌کند.

رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، مسئولیت دفاع از سفارتش را به دوش حکومت عراق انداخته است، اما انتظار نمی‌رود که واشنگتن به همین مقدار بسنده کند، بلکه ممکن است با بهره گیری از تجارب گذشته، موضع جدی‌تری را در قبال دولت عراق اتخاذ کند که فرجام آن به سود ملت عراق باشد.

https://www.independentarabia.com

دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مقاله لزوماً سیاست یا موضع ایندیپندنت فارسی را منعکس نمی کند.

© IndependentArabia

بیشتر از دیدگاه