یک قرن زمان می‌برد تا جنگل‌های آمازون احیا شود

تأثیر بازرویش جنگل‌های آمازون برای مبارزه با تغییرات جوی تا حد زیادی اغراق شده است

گرمایش جهانی،توان و ظرفیت جنگل‌های ثانویه برای مبارزه با آلودگی کربن را محدود خواهد کرد- Luis ROBAYO / AFP

دانشمندان نگرانند که درباره تأثیر و توان مناطق دوباره رشد یافته جنگل‌های بارانی آمازون، برای جذب دی‌اکسید کربن جو و مبارزه با تغییرات جوی تا حد زیادی اغراق شده باشد.

جنگل آمازون یک مخزن کربن عظیم است که گازهای گلخانه‌ای موجود در جو را جذب می‌کند. محققان دانشگاه لنکستر گفته بودند مناطق پاکسازی شده‌ای که دوباره جنگل‌کاری می‌شوند، و به جنگل ثانویه شهرت دارند، کلید مبارزه با تغییرات جوی هستند.

اما یک مطالعه جدید نشان داده است که توان این مناطق در جذب دی‌اکسید کربن، فقط به اندازه 40 درصد توان بخش‌های دست‌نخورده آمازون است؛ و این باعث شک و تردید در مورد نقش این بخش از آمازون در کاهش بحران جوی شده است.

در عین حال، به نظر می‌رسد که گرمایش جهانی مانع رشد دوباره این جنگل‌های ثانویه شده است.

دانشمندان به مدت 20 سال بازرویش جنگل‌ها را زیر نظر گرفتند و نشان دادند که دوره خشکسالی چه تأثیری بر آمازون داشته است. در طول دوره‌های کم‌آبی، جنگل‌های دوباره رشدیافته میزان کمتری از کربن جو جذب می‌کنند.

محققان دانشگاه لنکستر می‌گویند، احیای کامل این جنگل‌ها بیش از یک قرن طول خواهد کشید؛ و این نشان می‌دهد که درباره توان آن‌ها برای مبارزه با تغییرات جوی تا حد زیادی اغراق شده است.

افزایش دما در نتیجه گرمایش جهانی، به نوبه خود باعث افزایش سال‌های خشک در آمازون خواهد شد و در نتیجه توان و ظرفیت جنگل‌های ثانویه برای مبارزه با آلودگی کربن را محدود خواهد کرد.

این مطالعه - که توسط گروهی از محققان برزیلی و بریتانیایی انجام شده است، همچنین نشان داده است که حتی پس از 60 سال، جنگل‌های دوباره رشدیافته فقط به اندازه دو پنجم جنگل‌های دست‌نخورده کربن جذب کرده‌اند.

ممکن است بیش از یک قرن طول بکشد تا جنگل‌ها به طور کامل احیا شوند و این یعنی استراتژی‌های کاهش تغییرات جوی در مناطقی که سابقه طولانی سکونت انسان دارند، تأثیر کمتری خواهد داشت.

فرناندو الیاس، از دانشگاه فدرال پارا و از نگارندگان این تحقیق، می‌گوید: «در منطقه‌ای که ما مورد مطالعه قرار دادیم دمای هوا در هر دهه 0.1 درجه سانتیگراد بالا رفته و در دوره‌های خشکسالی رشد درختان کاهش یافته است. از آنجا که پیش‌بینی می‌شود در آینده سال‌های خشک بیشتری داشته باشیم، نباید به توان جنگل‌های ثانویه برای کاهش تغییرات جوی چندان امید بست. نتایج تحقیقات ما نشان می‌دهد که برای به حداقل رساندن پیامدهای تغییرات جوی باید توافقات بین‌المللی صورت بگیرد.»

دانشمندان همچنین دریافته‌اند که افزایش تنوع زیستی در این جنگل‌های ثانویه بین سال‌های 1999 تا 2017 تقریبا صفر بوده است.

جنگل‌ها زیستگاه‌های حیاتی برای گونه‌ها و اکوسیستم‌های در معرض خطر هستند، اما نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تنوع زیستی در بخش‌هایی که جنگل‌زدایی شدید صورت گرفته تا حد زیادی پایین است.

این مطالعه همچنین می‌افزاید که در بازیابی نسبی تنوع زیستی نیز اغراق شده است.

جو بارلو، استاد علوم حفاظت در دانشگاه لنکستر و از دیگر نگارندگان این مطالعه، می‌گوید پتانسیل جنگل‌های ثانویه برای کاهش تغییرات جوی از «اهمیت جهانی» برخوردار است.

به همین دلیل، او خواستار مطالعات درازمدت بیشتر مشابه این مطالعه شد: «… تا درک بهتری از برگشت‌پذیری جنگل‌های ثانویه داشته باشیم و تلاش برای احیای جنگل را بر مناطقی متمرکز کنیم که بیشترین نقش را در مبارزه با تغییرات جوی و حفظ تنوع زیستی دارند.»

© The Independent

بیشتر از جهان