روزگار سخت کارگران در سیستان و بلوچستان

روزانه یک تا دو نفر در جاده‌های سیستان و بلوچستان به دلیل قاچاق سوخت کشته می‌شوند

آمار مرگ و میر تصادفات جاده‌ای سیستان و بلوچستان بیشتر از جنگ تلفات دارد - عکس از شبکه‌های اجتماعی

اغراق نیست اگر بگوییم که در سال‌های گذشته مشکلات جامعه کارگری در ایران روزبه‌روز بیشتر شده و در مقابل توجه مقامات مسئول به روزگار کارگران کم‌تر و کم‌تر شده است. بی‌شک این مشکلات در مناطق محروم و استان‌هایی که از مشکلاتی هم‌چون فقر و نبود بازار کار رنج می‌برند بیش‌تر از دیگر مناطق خودنمایی می‌کند. 

حسینعلی اکبری، دبیر اجرایی خانه کارگر استان سیستان و بلوچستان با اشاره به‌مشکلات جامعه کارگری و روند رو به رشد بیکاری و پیامدهای ناگوار آن در این استان به خبرگزاری ایلنا گفت: «نمایندگان مجلس و مسئولان باید جوابگوی کارگران بیکار شده باشند که از روی ناچاری به قاچاق سوخت رو آوردند.» 

به گفته این مقام مسئول «مجموع کارگران استان از شرایط مطلوبی برخوردار نیستند و هنوز در سطح شهرداری‌های استان میانگین سه تا شش ماه حقوق معوق و یک تا سه ماه بیمه معوق داریم». این مقام مسئول با بیان اینکه کارگران بسیاری در این استان از کار اخراج شده‌اند گفت: «مردم برای گذران امور زندگی مجبورند به سمت قاچاق سوخت روی بیاورند و روزانه یک تا دو نفر در جاده‌های استان به دلیل قاچاق سوخت در آتشی که از بی‌کفایتی مسئولان روشن شده می‌سوزند.»

دبیر اجرایی خانه کارگر استان سیستان و بلوچستان با اشاره به اینکه «تاکنون اشتغال‌های پایداری برای مردم شمال و مرکز استان سیستان و بلوچستان ایجاد نشده» و با هشدار به مسئولین کشوری گفت: «افرادی که در جاده های مرگ قاچاق سوخت، قربانی لقمه‌ای نان می‌شوند قطعا دارای زن و چندین فرزند هستند که در آینده نه‌چندان دور مشکلات مضاعفی را گریبانگیر منطقه و کشور خواهد کرد.» 

این مقام مسئول در امور کارگران استان سیستان و بلوچستان با تاکید بر اینکه «شرایط کارگران در استان بسیار وخیم است» گفت: «در حال حاضر هشت نماینده مجلس داریم که عملا مجموعه کارگری از عملکرد آنها راضی نیستیم و وحدت و همدلی که بین مردم هست متاسفانه این وحدت بین نمایندگان نیست.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

حسینعلی اکبری می‌گوید که «بخش خصوصی به هیچ وجه حاضر نیست در این استان سرمایه گذاری کند و دولت نیز که اصلا این استان را فراموش کرده است». وی با بیان اینکه «ما کارگرانی داریم که برای یک سیلندر گاز باید حداقل چهار ساعت در صف گاز بمانند» گفت: «درشرایطی که این کارگر در شرکت‌هایی مشغول کارند که به آنها تعهد دارند، غیبت‌شان از محل کار همواره مشکل‌ساز می‌شود. ضمن اینکه سیلندری که تحویل می‌گیرد تنها جوابگوی چند روز است و دوباره مجبورند ساعت ها در صف بماند.»

این مقام کارگری استان سیستان و بلوچستان می‌گوید «در شرایطی هستیم که اگر کارگری اخراج شود دستش از همه جا کوتاه است و باید عملا تکدی گری کند چرا که هیچ جایی از این افراد پشتیبانی نمی‌کند! پس چاره‌ای ندارند که به سمت قاچاق بروند و هر روز شاهد سوختن چند نفر در جاده‌های سیستان و بلوچستان هستیم.» 

این مسئول امور کارگران با تاکید به اینکه مسئولین مملکتی هیچ توجه ویژه‌ای به این منطقه محروم ندارند و با اشاره به وضعیت بد جاده‌های این استان که به تعبیری «قتل‌گاه» کسانی‌ست که در کار قاچاق سوخت هستند، گفت: «اگر آمار مرگ و میر تصادفات جاده‌ای سیستان و بلوچستان را ارزیابی کنیم بیشتر از جنگ تلفات دارد. مردم فقیر برای گذران زندگی‌شان مجبورند خود را فدای یک لقمه نان کنند و با سرعت و سبقت‌های بی‌جا برای زودتر به مقصد رسیدن گرفتار حادثه می شوند.»

گفتنی‌ست که پس از گران شدن ناگهانی بنزین و شعله‌ور شدن آتش خشم مردم ایران، کم‌ترین خبری که از این اعتراض‌ها به گوش رسید مربوط به استان محروم سیستان و بلوچستان بود. استانی که ساکنان آن به گفته این مقام مسئول بسیار بیشتر از ساکنان استان‌های دیگر با مسئله بنزین سروکار دارند و به تعبیری زندگی بخش زیادی از ساکنان این استان وابستگی شدید به «سوخت» دارد.   

بیشتر از