هزاران زن پوشیده در لباس‌هایی مشکی و چشم‌بند به صورت راهی خیابان‌های پایتخت شیلی شدند و شعار اعتراضی جنبش خود را فریاد کشیدند: «متجاوز تویی!»

با ورود شیلی به هفتمین هفته از اعتراضاتی که بخش اعظم کشور را فلج کرده است، اینان در برابر خشونت جنسی متداول در کشور علیه زنان، به اعتراض برخاسته‌اند.

روز چهارشنبه گروهی متشکل از حدود ۱۰ هزار نفر در محوطه بیرونی ورزشگاه ملی سانتیاگو، که به مرکز بدنام بازداشت و شکنجه در طول حکومت ۱۷ ساله نظامیان در شیلی مبدل شده بود، جمع شدند و هم‌صدا فریاد زدند: «تقصیر من نبود، نه جایی که رفتم، نه چیزی که پوشیدم. متجاوز تویی!»

ماریا ایزابل ماتامالا ویوالدی، پزشک بازنشسته ۷۹ ساله، به ایندیپندنت گفت: «این ترانه نشانگر خشونتی است که زنان در زندگی روزمره خود تجربه می‌کنند: خشونت نهادینه ‌شده، خشونت خانگی، خشونت سیاسی، خشونت جنسی که زنان در شیلی مجبور به زندگی با آن هستند.»

او نیز مانند هزاران نفر دوشادوش وی، به نشانِ نمادی از طبیعت جنسی تجاوز‌ها، رژ لب قرمز زده بود و شالی سرخ به گردن انداخته بود.

خشونت جنسی در شیلی بسیار شایع است. کما این که «شبکه شیلی علیه خشونت نسبت به زنان» ۳۲ مورد قتل زنان را در سال جاری گزارش کرده است، ولی تنها حدود ۸ درصد پرونده‌های تجاوز جنسی در شیلی به محکومیت ختم می‌شود.

خانم ماتامالا ویوالدی گفت: «این ترانه نشان از خشم تمام ما درباره اتفاقات جاری است. ما به جای آن که قربانی باشیم، آن را به قدرتی در مبارزه خود مبدل کرده‌ایم و در صدد خلق جامعه‌ای بدون خشونت هستیم.»

ترانه‌ای که توسط گروهی فمینیستی به نام لاس تسیس (Las Tesis) از شهر بندری والپارایسو ساخته شده  است، «متجاوزی بر راه تو» (El Violador en tu Camino) نام دارد و اولین بار برای روز محو خشونت علیه زنان در ۲۵ نوامبر که شاهد تظاهرات سراسری دیگری در شیلی بود، اجرا شد.

در بحبوحه گزارش‌هایی پرشمار مبنی بر خشونت پلیس علیه زنان معترض، این ترانه به سرعت با زنان شیلیایی ارتباط برقرار کرد. همچنین، نسخه‌های مشابه آن در شهرهای لندن، پاریس و مکزیکوسیتی نیز اجرا شده است.

متن ترانه واضح است: «این‌ها [متجاوزان/ متجاوزان واقعی] پلیس‌، قاضی، حکومت، و رئیس جمهوری هستند.»

خانم ماتامالا ویوالدی می‌گوید: «اکنون دختران جوانی هم که در اعتراضات کنار ما هستند، در بازداشت پلیس یا هنگام اعتراض در خیابان با خشونت جنسی مواجه شده‌اند. مبارزه ما اکنون علیه چنین مواردی است.»

در پی ۳۰ پزو [واحد پول شیلی] گران‌تر شدن قیمت بلیت متروی سانتیاگو که آن را مبدل به گران‌ترین نرخ حمل‌ونقل عمومی در آمریکای لاتین کرد، اعتراضات شیلی از تاریخ ۱۸ اکتبر آغاز شد. تظاهراتی که با اعتراض دانشجویان آغاز شد، به سرعت به تظاهرات‌هایی سراسری در کشور علیه دهه‌ها بی‌عدالتی اقتصادی و اجتماعی، فرا رویید که اغلب به خشونت نیز کشیده شد.

شهروندان شیلی با هر سن و سال و از هر طبقه‌ای، علیه خصوصی‌سازی تقریبا کامل خدمات عمومی، از جمله آموزش، صندوق بازنشستگی، خدمات پزشکی، و آب، به خیابان‌ها ریخته‌اند. اما تظاهرات روزانه در سانتیاگو و بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک دیگر با سرکوب شدید نیروهای حکومتی مواجه شده است.

 تا کنون حداقل ۲۳ نفر کشته و هزاران نفر مجروح شده‌اند. موسسه ملی حقوق بشر نیز ۱۰۶ مورد خشونت جنسی به دست نیروهای دولتی، از جمله تجاوز و اجبار به برهنه شدن در بازداشت، را ثبت کرده است.

بخشی از رقص نماهنگ لاس تسیس شامل حرکت چمباتمه زدن است که اشاره به شکایاتی دارد مبنی بر آن که زنان و کودکان در بازداشت پلیس مجبور به چمباتمه زدن در حالت برهنه شده‌اند. به گفته دیده‌بان حقوق بشر در شیلی، قوانین پلیس صراحتا چنین اقدامی را بی هیچ استثنایی ممنوع می‌دارد، و این سازمان به خاطر نقض آشکار حقوق بشر، خواستار اصلاح فوری قوانین پلیس شده است.

در تظاهرات روز چهارشنبه که یکی از بزرگ‌ترین راهپیمایی‌های فمینیست‌ها از زمان شروع اعتراضات بود، تظاهرات کنندگان خواستار استعفای رئیس‌ جمهوری سباستین پینرا و تدوین قانون اساسی جدیدی به جای قانون اساسی کنونی که تحت رژیم آگوستو پینوشه نوشته شده است، شدند.

ویلما روجا ۶۰ ساله می‌گوید: «ما اینجاییم، چرا که حامی این جنبش هستیم. ما زنان نیز از این مبارزه و خواست ملت شیلی حمایت می‌کنیم تا وضعیت صندوق‌های بازنشستگی و حداقل دستمزد بهبود یابد. احساس ما اما این است که مردم شیلی هر روز راهی خیابان‌ها می‌شوند، ولی دولتی داریم که به حرف معترضان گوش نمی‌دهد. در طول تاریخ، زنان شیلی همواره در صف اول مبارزات بوده‌اند. ما در مبارزه علیه دیکتاتوری شرکت داریم و خواستار استعفا و غیبت دیکتاتور از کشور خود هستیم.»

خانم ماتامالا ویوالدی ادامه داد: «این مبارزه از آن جهت متفاوت است که تمام این مردم پرچم‌های خود را به اعتراض برافراشته‌اند و خواستار تغییر جامعه شیلی هستند. من خیلی به آینده امیدوارم.»

[توضیح مترجم]