دانشمندان راهکاری ارائه کردهاند که میتواند از بازگشت سرطان پستان به قسمتهای دیگر بدن بیمار در سالها یا دهههای بعد، جلوگیری کند.
در این بیماری که کارشناسان آن را «بمب ساعتی» توصیف کردهاند، بیماران مبتلا به شایعترین نوع سرطان پستان- گیرنده استروژن مثبت (ER+) - در معرض خطر مداوم عود سرطان و تشکیل تومورهای درمانناپذیر، در قالب سرطان پستان ثانویه یا متاستاتیک، قرار دارند.
اینک، تحقیقاتی با تامین مالی بنیاد برست کنسر ناو (Breast Cancer Now) که در مجله نیچر کنسر (Nature Cancer) منتشر شده، نشان داده است که این فرایند چگونه از طریق تغییرات مولکولی که در طول پیری بروز میکند، در ریهها رخ میدهد.
بر اساس این یافتهها، اگر پروتئینی که در ریهها وجود دارد - پروتئین پیدیجیاف-سی (PDGF-C) - افزایش یابد، که احتمال وقوع آن در دوران پیری بیشتر است، میتواند باعث رشد سلولهای سرطانی خفته و تبدیل آنها به سرطان پستان ثانویه شود.
پژوهشگران با کار بر روی موشهای مبتلا به تومورهای گیرنده استروژن مثبت (ER+) این پروتئین را با دارویی به نام ایماتینیب (imatinib) هدف گرفتند تا ببینند آیا بر رشد سرطان تاثیر میگذارد یا نه.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
موشها هم قبل و هم بعد از پدید آمدن تومور، با این دارو درمان شدند. بر اساس این مطالعه، برای هر دو گروه، رشد سرطان در ریه به طرز چشمگیری کاهش یافت.
دکتر فرانسیس تورل، کارشناس آموزش پسادکتری در بخش تحقیقات سرطان پستان در موسسه تحقیقات سرطان لندن (ICR)، گفت: «کشف کردهایم که چگونه بافت ریه پیر میتواند این سلولهای سرطانی را تحریک کند تا دوباره بیدار و به تومور تبدیل شوند، و راهکاری احتمالی برای «خنثی کردن» این بمبهای ساعتی پیدا کردهایم.»
«اینک قصد داریم بهتر مشخص کنیم که چگونه میتوان بیماران را از داروی موجود ایماتینیب بهرهمند کرد و در درازمدت، هدفمان این است که درمانهای خاصتری با هدفگیری مکانیسم «بیداری مجدد» ایجاد کنیم.»
دکتر سیمون وینسنت، مدیر تحقیقات، پشتیبانی و تاثیرگذاری در بنیاد برست کنسر ناو، افزود: «این کشف هیجانانگیز ما را یک گام به درک این نکته نزدیکتر میکند که چگونه میتوانیم پیشرفت سرطان پستان ثانویه گیرنده استروژن مثبت را در ریه کندتر یا متوقف کنیم.»
«این [کشف] از این قابلیت بالقوه برخوردار است که در آینده هزاران زنی را که با این «بمب ساعتی» زندگی میکنند، بهرهمند کند و بتوان اطمینان حاصل کرد که بیماران کمتری خبر فاجعهبار بروز بیماری را دریافت میکنند.»
بیش از ۸۰ درصد از سرطانهای اولیه پستان، [سرطان نوع] «گیرنده استروژن مثبت» است و سالیانه حدود ۴۴ هزار مورد را در بریتانیا شامل میشود.
ریچل دیویس، ۳۸ ساله، ساکن سوانسی، سال ۲۰۲۱ به سرطان پستان گیرنده استروژن مثبت مبتلا شد و تحت جراحی مستکتومی، برداشتن غدد لنفاوی پستان، شیمی درمانی و رادیوتراپی قرار گرفت.
پس از اسکن در مه ۲۰۲۲، سه ماه پس از پایان درمان، به او گفته شد که سرطان به استخوان جناغ سینه و سپس به ستون فقراتش گسترش یافته است و او در حال حاضر داروی سرطان هدفمندی به نام ریبوسیکلیب و هورموندرمانی دریافت میکند.
دیویس گفت: «دیدهام که بعضی از زنان درمان را تمام کرده و زنگ پایان را به صدا درآوردهاند و پایان [روند بیماری و درمان] را جشن میگیرند و این همیشه من را نگران میکند، زیرا هرگز نمیتوانید مطمئن باشید که دیگر برنمیگردد.»
«دریافت خبر گسترش سرطان، زمانی که میپنداشتم همه چیز پایان یافته، غمانگیز بود.»
«به همین دلیل بسیار مهم است که تحقیقات در مورد سرطان ثانویه پستان انجام شود تا بتوانیم راههای جدیدی برای جلوگیری از دچار شدن زنان به آنچه من از سر میگذرانم، پیدا کنیم.»
او افزود: «تحقیقاتی مانند این، به من امید میدهد که در آینده میتوان سرطان پستان را در زنان درمان کرد. نمیخواهم وقت گرانبهایم را با تلخی یا خشم تلف کنم.»
© The Independent