تنها تعداد کمی از ستاره‌های کلاسیک راک که به این سبک هویت دادند و جهان موسیقی را متحول کردند، در دنیای امروز موسیقی باقی مانده‌اند و حالا یکی دیگر از آن‌ها برای همیشه خاموش شده است. «جف بک» که «ام‌اس‌ان‌بی‌سی» به او لقب «گیتاریستِ گیتاریست‌ها» را داده بود، در ۷۸ سالگی درگذشت و دنیای راک اند رول را با صدای حجیم و منحصربه‌فرد گیتارش برای همیشه تنها گذاشت.
این نوازنده بریتانیایی از تاثیرگذارترین اعضای جامعه موسیقی راک بود که تاثیر قابل توجهی بر سبک‌های مختلف موسیقی به‌خصوص جز-راک و هوی‌متال گذاشت.
جف بک در دهه ۱۹۶۰ و با گروه «یاردبِردز» به شهرت رسید و در طول زندگی حرفه‌ای‌اش بسیار مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و ۸ بار جایزه گرمی را به خانه برد.
بک موسیقی را با عضویت در گروه کر کلیسا و در ۱۰ سالگی آغاز کرد، اما همواره مجذوب صدای گیتار الکتریک که عمدتا آن را از رادیو می‌شنید، بود. پس از راه‌یابی به کالج هنر ویمبلدون، فعالیت حرفه‌ای جف بک به‌صورت رسمی و با نوازندگی در گروه‌های کوچک آغاز شد تا آن‌جا که با کمک «یان استوارت» از بنیان‌گذاران گروه «رولینگ‌استونز» با سبک آر‌اندبی (R&B) آشنا شد و اولین قطعه انفرادی‌اش را منتشر کرد.
سال ۱۹۶۵، نقطه عطفی در زندگی بک و البته موسیقی راک بود. او با پیوستن به گروه یاردبرزد جایگزین «اریک کلاپتون» شد و با وجود آنکه کمتر از دو سال در این گروه فعال بود، کارنامه گروه را تا حدی جابه‌جا کرد که نام او حالا پای ثابت قطعات برتر تمام دوران یاردبردز است. البته خروج از یاردبردز با خواست خود او نبود و به‌دلیل بی‌نظمی و رفتارهای انفرادی‌اش در جریان یک تور کنسرت آمریکا از گروه اخراج شد. این رفتارهای بک آن‌قدر زبانزد بود که به گفته «نیک میسن»، اعضای پینک‌فلوید با اینکه مشتاق بودند او را به گروه اضافه کنند، اما منافع گروه را به حضور چالشی بک ترجیح دادند و از این همکاری منصرف شدند. هرچند که پس از آن نیز بک شخصا دعوت رولینگ‌استونز را برای پیوستن به گروه رد کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
جف بک در سال ۱۹۶۸، اولین آلبوم استودیو‌یی‌اش به نام «حقیقت» (Truth) را منتشر کرد و به‌سرعت در میان رتبه‌های برتر بیلبورد قرار گرفت. به عقیده بسیاری، این آلبوم روشن‌کننده اولین چراغ در سبک هوی‌متال بوده است. آلبوم «حقیقت» را درواقع گروه «جف بک» با همراهی راد استوارت به‌عنوان خواننده و رونی وود به‌عنوان نوازنده باس منتشر کردند. گروه جف بک یک آلبوم دیگر هم به نام بک-الا Beck-Ola در سال ۱۹۶۹ منتشر کردند و پس از آن، به‌دلیل مشاجره‌های بیش از حد، دو عضو دیگر گروه را ترک کردند و جف بک نیز در یک تصادف رانندگی دچار آسیب جمجمه شد و مجموع این اتفاق‌ها، به تمام شدن کار گروه و توقف فعالیت جف بک برای چندسال انجامید. پس از بهبودی، جف بک مجددا با دو عضو جدید گروه را زنده کرد، اما آلبوم‌های آن‌ها به موفقیتی که انتظار می‌رفت نرسید. جف بک در دنیای حرفه‌ای دوباره تنها شد و در سال ۱۹۷۵ به‌صورت انفرادی به اجرای موسیقی پرداخت.
پس از آن، جف بک آلبوم‌هایی را منتشر کرد که نظرِ بسیاری از منتقدان موسیقی را به خود جلب کردند و در میان بهترین‌های تمام تاریخ قرار گرفتند. آلبوم Blow By Blow در سال ۱۹۷۵ به سرعت به ۱۰ آلبوم برتر آمریکا رسید و جایزه پلاتین انجمن ضبط آمریکا را دریافت کرد.
با وجود آنکه کار با دیگران به سبب روحیات خاصی که جف بک داشت چندان برای او آسان نبود، اما با این حال، این اسطوره گیتار با ستاره‌های بسیاری از جمله میک جگر، راجر واترز، جان بون‌جووی، جیمی پیج (لد زپلین) و... همکاری کرد و همچنین در موسیقی فیلم «روزهای تندر» (Days of Thunder) تام کروز که آهنگسازی آن بر عهده هانس زیمر بود، حضور داشت.
دهه پایانی قرن بیستم با اوج فعالیت‌های جف بک و موفقیت او هم‌‌زمان بود. بک در طول زندگی حرفه‌ای ۱۷ بار نامزد گرمی شد و هشت گرمی نیز دریافت کرد. آغاز قرن بیست‌ویکم و سال دوهزار، سومین گرمی را برای بک به همراه داشت. قطعه «ذهن کثیف» (Dirty Mind) جایزه بهترین اجرای موسیقی راک را به خود اختصاص داد و شروعی طوفانی را برای بک در قرن جدید رقم زد.
جف بک در سال‌های اخیر، ارتباط نزدیکی با جانی دپ پیدا کرد و این ارتباط به ضبط مشترک موسیقی انجامید. این دو در سال ۲۰۲۰، قطعه «انزوا» (Isolation) از جان لنون را با یکدیگر اجرا کردند و در سال ۲۰۲۲ و پس از پیروزی جانی دپ در دادگاه با همسر سابقش امبر هرد، آلبوم «۱۸» (18) را به انتشار رساندند.
بک دوبار به تالار مشاهیر راک اند رول راه پیدا کرد؛ یک بار در سال ۱۹۹۲ به‌عنوان یکی از اعضای یاردبردز و بار دیگر در سال ۲۰۰۹، به‌عنوان هنرمند انفرادی.
موسیقی و نوازندگی جف بک ویژگی‌های منحصربه‌فرد بسیاری داشت که او را به گیتاریستِ گیتاریست‌ها بدل کرد، اما مهم‌ترین ویژگی بک قانون‌شکن بودن او است. بک در توصیف خودش می‌گوید: «من همان‌‌گونه که دلم می‌خواهد می‌نوازم چون به من اجازه داده شده که بیمارگونه‌ترین صداها را تولید کنم. من به قوانین اهمیتی نمی‌دهم و درواقع اگر در هر قطعه، ۱۰ بار قوانین را زیر پا نگذارم، این‌طور به نظر می‌رسد که کارم را درست انجام نداده‌ام.»
مرگ جف بک را خانواده‌اش در توییتر اعلام کردند. او روز سه‌شنبه و زمانی که با مننژیت باکتریایی درگیر بود، در ۷۸ سالگی درگذشت.
