در حالی که مهلت تمدید ماموریت قطعنامه ۲۶۴۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد برای انتقال کمک‌های بشردوستانه از طریق مرز ترکیه به آوارگان سوری در ۱۰ ژانویه جاری پایان می‌یابد، سازمان‌های بشردوستانه محلی در شمال غربی سوریه درمورد عواقب فاجعه‌بار بسته شدن گذرگاه مرزی باب‌الهوا با ترکیه که از طریق آن کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد به میلیون‌ها شهروند سوری ازجمله ۲.۵ میلیون آواره مستقر در شمال سوریه می‌رسد، هشدار داده‌اند. این درحالی است که نهادها و سازمان‌های بین‌المللی بر لزوم قانونی کردن ورود کمک‌ها از طریق مناطق تحت تسلط رژیم سوریه تاکید می‌کنند.
تیم واکنش اضطراری سوریه که وضعیت انسانی در شمال غربی این کشور را رصد می‌کند، در بیانیه‌ای اعلام کرد: «با پایان یافتن مهلت تمدید ماموریت قطعنامه ۲۶۴۲/۲۰۲۲ سازمان ملل متحد درباره ورود کمک‌های بشردوستانه (فرامرزی) و اصرار سازمان‌های بین‌المللی برای مشروعیت بخشیدن به ورود کمک‌های بشردوستانه از طریق گذرگاه‌های تحت حاکمیت رژیم سوریه، روند ارائه کمک به نیازمندان در شمال سوریه که بر اساس قطعنامه یادشده، ۰.۷۶ درصد از کل کمک‌های دریافتی به شمال سوریه و ۰.۴۵ درصد از کمک‌های مندرج در قطعنامه ۲۵۸۵ برآورد می‌شود، با چالش بزرگی روبرو خواهد شد. در نتیجه، بیش از ۲.۲ میلیون نفر که از طریق برنامه جهانی غذا (WFP) و سایر نهادهای بین‌المللی کمک دریافت می‌کنند، از کمک‌های غذایی محروم خواهند شد. علاوه بر اینکه با توجه به کاهش اخیر میزان آبی که سازمان‌های امدادرسانی در اردوگاه‌های پناهندگان سوری در شمال این کشور فراهم کرده‌اند، بیش از ۲.۶۵ میلیون نفر از دسترسی به آب تمیز یا آشامیدنی محروم خواهند شد. همچنین اجرایی شدن این تصمیم، به قطع یارانه نان بیش از ۷۲۵ اردوگاه منجر می‌شود و با توجه به قطع یارانه نان در طول چند ماه گذشته در بسیاری از اردوگاه‌ها و افزایش بهای نان، بیش از یک میلیون نفر قادر به تامین نان روزانه خود نخواهند بود».
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در این بیانیه آمده است: «توقف ورود کمک‌ها از مرز ترکیه، در گام نخست، شمار بیمارستان‌ها و مراکز درمانی موثر را به کمتر از نصف کاهش می‌دهد و در گام بعدی، بیش از ۸۰ درصد آن‌ها تعطیل خواهند شد، به‌ویژه اینکه از آغاز سال جاری تامین مالی بیش از هشت مرکز درمانی کاهش یافته یا متوقف شده و حمایت مالی از اردوگاه‌های پناهندگان نیز به حدود ۲۰ درصد کاهش یافته است. سازمان‌های بشردوستانه قادر به بازسازی و ترمیم اردوگاه‌ها نیستند، افزون بر اینکه جمعیت اردوگاه‌ها به‌دلیل نرخ بالای زادو‌ولد و افراد جدیدی که به‌دلیل ناتوانی در تامین مخارج زندگی به اردوگاه‌ها پناه می‌برند، پیوسته رو به افزایش است. در حالی که در سال ۲۰۲۲، کمک‌های سازمان‌های بشردوستانه از ۴۰ درصد از کل کمک‌های موردنیاز تجاوز نکرده است.»
در همین حال، مقام‌های پزشکی در شمال غربی سوریه از بحران جدیدی صحبت می‌کنند که با قطع تامین مالی از ده‌ها بیمارستان و تاسیسات پزشکی و تمام شدن مواد عملیاتی در شماری از بیمارستان‌های دیگر که خدمات پزشکی متعددی را به بیش از دو میلیون غیرنظامی ساکن در اردوگاه‌ها ارائه می‌دهند، آغاز شده است. در نتیجه این بحران، خدمات شماری از بیمارستان‌ها از جمله بیمارستان خیریه اطمه، بیمارستان اچ‌آی‌اچ (HIH) برای کودکان، بیمارستان ارمناز و بیمارستان قدس در شمال ادلب که به مبتلایان بیماری‌های قلبی، عروقی و ارتوپدی خدمات پزشکی ارائه می‌کردند، از آغاز سال جاری متوقف شده است.
از سوی دیگر، احمد الحسن، مدیر اردوگاه الخیر که حدود ۸۰۰ خانواده آواره در شمال ادلب را در خود جای داده است، از وقوع فاجعه وحشتناکی صحبت کرد که ممکن است میلیون‌ها نفر را در استان ادلب با چالش مواجه کند، مگر اینکه سازوکار ورود کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل به این منطقه در اسرع وقت مورد بازنگری قرار گیرد. او افزود که احتمال وقوع قحطی بزرگ و شیوع بیماری‌های همه‌گیر در میان آوارگان را بعید نمی‌داند.
احمد الحسن گفت: «بیش از ۲.۵ میلیون آواره از مناطق مختلف سوریه در شمال کشور زندگی می‌کنند و نیمی از آن‌ها، بدون شغل یا منبع درآمدی که نیازهای زندگی آن‌ها را تامین کند، در اردوگاه‌های موقت و چاد‌رهای فرسوده به سر می‌برند. اکثر خانواده‌های آواره در اردوگاه‌ها به سبدهای غذایی ماهیانه که سازمان‌های بین‌المللی همکار با سازمان ملل متحد و برنامه جهانی غذا ارائه می‌کنند و حاوی برنج، شکر، روغن، بلغور، عدس و نخود است، وابسته‌اند. علاوه بر اینکه بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی و درمانی تحت حمایت سازمان‌های بین‌المللی به آوارگان یادشده خدمات رایگان پزشکی ارائه می‌کنند. بنابراین، تردیدی نیست که متوقف شدن این همه کمک می‌تواند فاجعه هولناکی در‌پی داشته باشد و زندگی ساکنان اردوگاه‌ها به‌ویژه نوزادان، بیماران، سالمندان و بیش از ۱۲ هزار کودک یتیمی را که در این اردوگاه‌ها زندگی می‌کنند، با خطر جدی روبرو کند.»
برگرفته از روزنامه الشرق‌الاوسط
