بر اساس یک مطالعه جدید، کودکانی که حس می‌کنند از هم‌رده‌های خود فقیرترند، نسبت به کودکانی که حس می‌کنند از نظر مالی با دوستانشان برابرند، احتمالا بیشتر به مشکلات سلامت روان دچار و قربانی قلدری می‌شوند.

روانشناسان دانشگاه کمبریج همچنین دریافتند جوانانی که فکر می‌کنند فقیرترند و آنانی که معتقدند پولدارترند، هر دو به احتمال بیشتری، برای سایرین قلدری می‌کنند.

این گروه احساس نابرابری اقتصادی در گروه‌های دوستی را بین ۱۲ هزار و ۹۹۵ کودک بریتانیایی ۱۱ساله بررسی کردند.

اکثر کودکان تحت بررسی‌ خود را از نظر اقتصادی با دوستانشان برابر می‌دانستند، اما چهار و هشت درصد به ترتیب خود را فقیرتر و پولدارتر می‌دانستند.

نوجوانانی که معتقد بودند فقیرتر از دوستانشان‌اند، تا هشت درصد عزت نفس کمتری داشتند.

آن‌ها همچنین در مقایسه با کسانی که خود را با دیگران برابر می‌دانستند، از نظر تندرستی ۱۱ درصد امتیاز کمتری دریافت کردند.

همچنین کودکانی که احساس می‌کردند فقیرترند، به احتمال بیشتری به «مشکلات درونی‌شده» مانند اضطراب و مشکلات رفتاری مانند مشکل خشم و بیش‌فعالی دچار بودند.

افزون بر این، این گروه در مقایسه با هم‌رده‌های خود که احساس برابری مالی داشتند، ۱۷ درصد بیشتر احتمال داشت بگویند هدف قلدری و گیر دادن قرار گرفته‌اند.

 

همچنین طبق یافته‌های این مطالعه، احساس ثروتمندتر یا فقیرتر بودن باعث می‌شود کودکان بین سه تا پنج درصد بیشتر قلدری کنند. 

بیانکا پیه‌را پی-سان‌یر، نویسنده اصلی این مطالعه و بورسیه گیتس دانشگاه کمبریج و نامزد دکترای گروه روانشناسی این دانشگاه، گفت این می‌تواند از «احساس متفاوت بودن به هر طریقی، در دوره مهم بودن حس تعلق» ناشی شود.

 این وضعیت هم به نوبه خود «خطر مشکلات بین‌فردی مثل قلدری را افزایش می‌دهد».

پیه‌را پی-سان‌یر افزود: «نوجوانی دوره گذار است؛ دوره‌ای که در آن، با استفاده از مقایسه‌های اجتماعی، درباره خود داوری می‌کنیم و حس خویشتن خود را پرورش می‌دهیم.»

«حسی که به موقعیت اجتماعی خود در محیط بلافصل و نه در کل جامعه داریم، ممکن است برای حس تعلق ما مسئله‌ساز باشد. تعلق در دوران نوجوانی به‌ویژه برای کارکردهای روانشناختی و رفاهی اهمیت دارد.»

او گفت که طبق تحقیق این گروه، مقایسه ثروت خود با دیگران می‌‌تواند «در جوانی، به حس خودارزشمندپنداری اجتماعی و شخصی» کمک کند.

در این مطالعه، همچنین فرایندهای شناختی چگونگی نگرش مردم به خود بررسی شد.

داشتن دیدگاه منفی‌تر به خود می‌تواند به توجه بیشتر افراد به عوامل «تقویت‌کننده فقدان خودارزشمندپنداری» منجر شود و برای سلامت روان تبعاتی داشته باشد.