«تا پای جان، برای ایران»؛ این شعار رسمی تیم ملی ایران در جام جهانی قطر است، اما ماندن تا پای جان برای ایران، فراتر از زمین فوتبال و بازیکنانش، در خیابان‌های سراسر ایران جریان دارد. نه ستاره‌های تیم ملی، بلکه مردم تا پای جان برای ایران ایستاده‌اند.
متن‌های حذف‌شده چند بازیکن تیم ملی در اینستاگرام، و بازیکنانی که ترجیح داده‌اند سکوت کنند تا مبادا به موقعیت حرفه‌ای آن‌ها خدشه‌ای وارد شود، برخلاف ادعاهای همیشگی آنان است.
پیوند و ایستادگی مردمی که جنبش سراسری ایران را پدید آورده‌اند، البته چهره‌های ورزشی بسیاری را نیز به همراهی و ایستادن کنار آنان تشویق کرده است. به‌ویژه پس از آنکه علی کریمی بی‌پروا حمایت جانانه‌اش را از جنبش مردم اعلام کرد، ورزشکاران بیشتر ترغیب شده‌اند که همدلی خود را با مردم اعلام کنند. جوانانی که در جنبش مردمی ایران نقشی بزرگ دارند، با پیوند ورزشکاران شناخته‌شده، بیشتر امیدوار می‌شوند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اما تنها چهره‌های نامدار ورزش ایران نیستند که همراهی خود را با مردم اعلام کرده‌اند، بلکه بسیاری از ورزشکاران کمتر شناخته‌شده نیز متن‌های تندتر و جدی‌تری منتشر کرده‌اند و خطر تهدیدهای حکومت نیز چه بسا برای آن‌ها بیشتر باشد.
ورزشکاران جوان‌تر آینده حرفه‌ای خود را در ورزش به خطر انداخته‌اند و برای حکومت شاید آسان‌تر باشد که آن‌ها را تهدید و سرکوب و محروم کند، اما آن‌ها بی‌هراس و صادقانه، همبستگی خود را با مردم نشان داده‌اند.
بر خلاف تصور چهره‌های شناخته‌شده‌ای که سکوت را ترجیح داده‌اند، جنبش مردمی در ایران نیازمند حمایت آن‌ها نیست، بلکه آن‌ها با سکوت خود، اعتبارشان را نزد مردم از دست می‌دهند.
ملال‌آور است که اخبار جنبش اعتراضی مردم تحت تاثیر این باشد که کدام چهره مشهور و محبوب، چه واکنشی نشان داده است. خبر اصلی و «جان خبر»، صدای بلند مردم است. همراهی چهره‌های مشهور و محبوب، حاشیه‌ای بر این متن اصلی است.
اما ارجمند و باارزش، واکنش‌های صادقانه چهره‌های جوان و کمتر شناخته‌شده ورزش است. نمونه‌اش محمد خدابنده‌لو، بازیکن گل‌گهر، است که به تازگی فرصت حضور در تیم ملی ایران را به دست آورده است و این موقعیت به سکوت او منجر نمی‌شود و این متن را منتشر می‌کند: «این را در مغزتان فرو کنید جانیان؛ ما ساکنان هزاران ساله این سرزمینیم. ما فردای مغول‌ها را دیده‌ایم، بر گور شما هم خواهیم ایستاد. ما را نمی‌توانید خفه کنید.»
شبیه او، بازیکنان بسیار دیگری که دنبال‌کنندگان میلیونی در اینستاگرام ندارند، نیز واکنش نشان داده‌اند. آن‌ها را نباید از یاد برد، چون فراموش کردن آن‌ها هزینه برخورد تند حکومت را با این چهره‌ها، کاهش می‌دهد.
بازیکنان مشهور یا چهره‌های بازنشسته ورزشی که شهرت و محبوبیت عمومی دارند، حتی با تندترین واکنش‌ها، به اندازه چهره‌های جوان و کمتر شناخته‌شده ورزش در خطر نیستند. به خاطر بسپاریم که در این جنبش، نقش جوان‌ترها و زنان چقدر جانبخش و پراهمیت است. بیداری و بی‌تابی آن‌ها است که بیشترین امید به آینده را می‌سازد.
«تا پای جان، برای ایران» شعاری است که شاید در تیم ملی مفهوم خود را از دست داده باشد، اما اینک با ورزشکاران کمتر شناخته‌شده، دوباره معنا یافته است.
