جابجایی مجدد نیروهای‌ آمریکایی در منطقه هلال حاصل‌خیز ‏

عقب نشینی نیروهای آمریکایی از شمال سوریه یک تاکتیک نظامی است

سربازان آمریکایی در حال عبور از مرز سوریه به عراق. عکس از: AFP (اندیپندنت عربی)

پس از خروج نیروهای آمریکایی از مناطق شمالی سوریه، مسئولان امور دفاعی و امنیتی در واشنگتن، تلاش کردند تا هرچه زودتر خلأ به وجود آمده در این مناطق را پر کنند؛ زیرا مناطق یاد شده در قلمرو هلال حاصل‌خیز (داسه بارور) قرار دارد که از نگاه جغرافیایی سیاسی، دارای اهمیت به سزایی می‌باشد.

در حالی‌که تحلیل‌گران، خروج نیروهای آمریکایی از پایگاه نتف در جنوب سوریه و استقرار آن‌ها را در پایگاه‌های آمریکا در عراق، دور از امکان ندانسته اند، برخی گمانه‌زنی‌ها حاکی از این است که فرماندهی مرکزی پنتاگون، خواستار عدم استقرار نیروهای نظامی آمریکا در خاک عراق از جمله کردستان، است.

در این اوضاع و احوال، اذهان متوجه، استقرار احتمالی نیروهای ترکیه و سوریه در مناطق کردنشین، می‌باشد.

پیش از این، در پیوند به این موضوع، نوشته بودم که عقب نشینی آمریکا به این شکل، دست نیروهای ایرانی را در سوریه و عراق باز خواهد کرد و نیروهای آمریکایی را در عراق تحت فشار قرار خواهد داد. افزون بر آن، عقب نشینی آمریکا از سوریه، ممکن است به عقب نشینی آن از عراق منجر شود و در نتیجه، جغرافیای جدیدی در سوریه، عراق و لبنان به وجود آمده و تهدید ها را به مرزهای عربستان سعودی و کشورهای خلیج فارس، برساند.

در این راستا، بنده با شماری از اعضای کنگره و تعدادی از ژنرال‌های نظامی آمریکا پیرامون دو طرح صحبت کردم: طرح اول، این که آمریکا به همکاری‌های خود با نیروهای دموکراتیک سوریه در مرز ترکیه ادامه دهد. طرح دوم، این‌ که نیروهای آمریکایی از همه ای مناطق سوریه خارج شوند و در سرزمین عراق مستقر گردند.

پس از تلاش‌های فراوان، مسئولان در کاخ سفید در باره تصمیم عقب نشینی، بازنگری کردند و طرح دوم را مورد بررسی و ارزیابی قرار دادند و در فرجام به طرح سومی دست یافتند.

طرح سوم این است که، بخشی از نیروهای آمریکایی در سوریه باقی بماند، اما از مرز ترکیه عقب نشینی کرده در منطقه دیگری مستقر گردد، نیروهای سوریه دموکراتیک نیز به عمق ۳۰ کیلومتر عقب بنشینند و در مرز میان سوریه و ترکیه یک منطقه امنیتی ایجاد شود که در آینده نیروهای بین المللی، به ویژه نیروهای اروپایی در آن مستقر گردند.

اهمیت طرح سوم در این است که بر اساس آن، کردها در مناطق خودشان باقی می‌مانند و آوارگان می‌توانند به شهرها و دهکده‌های خود بر گردند و همه شهروندان این خطه اعم از کرد، عرب، سریانی و آشوری در یک منطقه جدا و منفصل از مرز ترکیه، با هم زندگی کنند.

بر اساس این طرح که از سوی ژنرال مظلوم عبادی، فرمانده کردها پذیرفته شده است، رئیس جمهور ترامپ، نیروهای کردی موسوم به نیروهای دموکراتیک سوریه را از فروپاشی نجات داده و به یک نیروی منظم و دارای نقش استراتژیک، تبدیل خواهد کرد.

بر مبنای این طرح، نیروهای کرد به جای حضور در مرز ترکیه، در اطراف میدان‌های نفتی سوریه هم‌مرز با عراق، مستقر می‌شوند و مسئولیت بزرگ تری را نسبت به گذشته به دوش خواهند گرفت.

طبق اطلاعات به دست آمده، ترامپ به ژنرال مظلوم عبادی و فرماندهان کرد وعده سپرده که بخشی از درآمد نفت را در اختیار آن‌ها قرار خواهد داد و نیروهای کرد را به سلاح‌های پیش‌رفته مجهز خواهد کرد. عملی شدن این طرح، نیروهای کرد را از این که به عنوان نگهبانان مرزی باشند به یک نیروی منظم نظامی و هم‌پیمان استراتژیک آمریکا مبدل خواهد کرد، سپس نیروهای کرد قادر خواهند بود تا در برابر بقایای گروه داعش ایستادگی کرده و شبه نظامیان ایرانی را از توسعه طلبی و پیش‌روی باز دارند.

دونالد ترامپ، در سخنرانی‌اش به مناسبت کشته شدن ابوبکر بغدادی، رهبر داعش، به دو نقطه مهم اشاره کرد: نقطه اول این بود که نیروهای کردی از کمک‌های غیر محدود آمریکا بهره‌مند خواهند شد و خواهند توانست بر مرزهای شمال شرقی تسلط یافته، همچون سدی در برابر نیروهای ایرانی در منطقه، نقش بازی کنند. هم‌چنان ترامپ به تجهیز برخی از نیروهای عربی در این منطقه، اشاره کرد که هدف از آن، قطع راه ارتباطی ایران با بیروت است.

نقطه دومی که ترامپ به آن اشاره کرد، احداث دو پایگاه هوایی بود؛ یکی در اربیل کردستان عراق و دوم در شرق سوریه که فرماندهی پایگاه دوم، میان آمریکایی‌ها و کردها مشترک خواهد بود.

بنابر این، به رغم این‌که آمریکا از گستره پهناوری عقب می‌نشیند، اما پایگاه‌های پرقدرتی در شرق سوریه و غرب عراق ایجاد می‌کند که با مناطق گسترده‌ای که در تصرف کردها است احاطه می باشد.

از این جهت، طرح سوم بهتر از طرح‌ اول است؛ چرا که بر اساس این طرح از یک طرف، از نفت سوریه حفاظت می‌شود و کردها از حمایت و پشتیبانی آمریکا بهره‌مند می‌گردند و از پیش‌روی ایران در خاک سوریه جلوگیری می‌شود. از طرف دیگر، یک نیروی بازدارنده آمریکایی‌ در منطقه میان صحرای شام و انبار عراق، ایجاد می‌شود که عربستان سعودی را از عقب حمایت کرده و مانع پیش روی ایران به سوی خلیج فارس می شود.

البته تا هنوز معلوم نیست که فرماندهان نظامی آمریکا، چه زمانی طرح یاد شده را در معرض اجرا قرار خواهند داد، اما مسلم است که ترامپ هرگاه بخواهد تصمیمی بگیرد، برای پیش‌گیری از واکنش مخالفانش، به سرعت دست به کار می شود.

https://www.independentarabia.com

دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مقاله لزوماً سیاست یا موضع ایندیپندنت فارسی را منعکس نمی کند.

© IndependentArabia

بیشتر از دیدگاه