انتقاد‌ها و اعتراض‌های پلیس راهور به وضعیت خودروسازی در ایران پس از مدتی سکوت، دوباره از سر گرفته شد و این‌بار دولت و برخی وزارت‌خانه‌های دیگر را نشانه گرفت.
کمال هادیانفر، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی از جمله کسانی است که سال ۱۴۰۱ انتقاد‌های تند و کم‌سابقه‌ای متوجه خودروسازان کرده و به ممنوعیت واردات خودرو اعتراض دارد.
هادیانفر در تازه‌ترین دور این انتقاد‌ها از از بی‌توجهی برخی از دستگاه‌ها و نهادها به وظایف خود در کاهش شمار جانباختگان و آسیب‌دیدگان تصادفات رانندگی سخن به میان آورده است.
او در نشست خبری روز یکشنبه ۲۳ مرداد خود از ایمن نبودن جاده‌ها و رسیدگی نامناسب پزشکی به عنوان دو عامل مهم افزایش شمار قربانیان حوادث جاده‌ای در ایران نام برده است.
هادیانفر از «قوانین نامناسب و فاقد بازدارندگی» از دیگر عوامل تصادفات جاده‌ای نام برد و گفت اینکه کسانی بگویند «اگر در تصادمات، فردی را بکشیم دیه آن را پرداخت می‌کنیم»، این نشانه ضعف قوانین است.
این مقام پلیس اضافه کرد در سال ۱۳۸۳ تعداد نقاط حادثه‌خیز در ایران پنج هزار و ۲۰۰ نقطه بود و دولت‌ها تلاشی برای رفع آنها نکرده‌اند و شاهد «شاخ‌به‌شاخ شدن خودروها در برخی جاده‌ها و سوختن سرنشینان آنها» هستیم.
او گفت که ۴۳ درصد آسیب‌دیدگان تصادفات در بیمارستان می‌میرند، زیرا بسیاری از بیمارستان‌ها ابزار و تجهیزات مربوط به تشخیص ضربه مغزی یا خونریزی را ندارند.
رییس پلیس راهنمایی و رانندگی، روند معاینه فنی خودروها را «اشتباه» توصیف کرد و گفت: «در اطراف تهران برای تست اگزوز و تست چهار گاز فقط یک سیخ کباب در لوله اگزوز ماشين می‌کنند و… بعد از پلیس توقع دارند که از معاینه فنی دفاع کند.»
او وزارت بهداشت را هم به «کم‌کاری» در حوزه تصادفات متهم کرد و گفت: «با سلام و صلوات نمی‌شود کاری کرد.»
هادیانفر همچنین گفت خودروسازان بدون توجه به استانداردها فقط به فکر تولید هستند و افزود که آنها «ورق فولاد را نازک‌تر از حد استاندارد می‌گیرند و ایربگ‌ها و ترمزها نقص فنی دارند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این اظهارات نشان از آن دارد که جنجال و حاشیه‌ها و دعواها در صنعت خودروسازی ایران تمامی ندارد.
تیمور حسینی، جانشین هادیانفر هم هفته گذشته در این ارتباط اعلام کرده بود که ادعای وزارت صنعت مبنی بر «افزایش کیفیت خودرو» داستانی بیش نیست.
به گفته او، «کیفیت خودرو‌های تولید داخل هیچ تفاوتی با گذشته نکرده است و از نظر پلیس کماکان مشکل کیفیت وجود دارد.»
حسینی افزود: موضع پلیس درباره کیفیت و امنیت خودرو‌های تولید داخل تغییر نکرده و «رانت و مافیا {در صنعت خودروسازی} همچنان با قوت کار خود را پیش می‌برد و به کسی پاسخ‌گو نیست.
بحران صنعت خودروسازی در ایران به اعتقاد گروهی از کارشناسان ترکیبی آشفته از دولتی بودن، خصوصی بودن، انحصاری بودن، رقابتی بودن، بورسی بودن و امنیتی بودن است و در چنین شرایطی بسیاری امید به بهبود وضعیت ندارند.
از مافیای خودروسازی به عنوان یکی از اصلی‌ترین موانع تغییر و تحول در این صنعت نام برده می‌شود، اما کمتر به آن پرداخته می‌شود.
سایت «تحریریه»، روز ۱۷ مرداد گزارشی در این زمینه منتشر کرد و نوشت: «گروه‌های مسلح وابسته به قطعه‌سازان، به خودروسازان قطعه بی‌کیفیت می‌فروشند که در نهایت منجر به تولید خودرو با کیفیت پائین در ایران می‌شود.»
میثم فرج‌اللهی، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت هم به تازگی گفت که «قطعه‌سازان بزرگ به دلیل ارتباطات خوبی که با چینی‌ها دارند اجازه نمی‌دهند مشکلات فنی صنعت خودرو دیده شود.»
به گفته فرج‌اللهی، «انحصار واردات قطعات خودرو در اختیار برخی شرکت‌های بزرگ است، آنها قطعه وارد کرده و در داخل مونتاژ می‌کنند و به اسم دانش بنیان به خودروسازان قالب می‌کنند.»
