اخبار و گزارش‌های منتشر شده از ادامه فشار بر جامعه بهایی‌های ایران حکایت دارد. در همین رابطه خبرگزاری هرانا، روز دوشنبه، ۱۷ مرداد ۱۴۰۱، از تداوم بازداشت سه شهروند بهایی در ایران خبر داد – این ۶ شهروند بهایی از روز ۹ مرداد ۱۴۰۱ در بازداشت به‌سر می‌برند و همچنان اخبار روشنی از وضعیت آنها در دست نیست.

هرانا در این مورد نوشت:«علی‌رغم گذشت بیش از یک هفته از زمان بازداشت ۶ شهروند بهایی، از جمله ۳ تن از اعضای سابق مدیران جامعه بهایی ایران موسوم به «یاران ایران»، این شهروندان کماکان در بازداشت و بلاتکلیفی به‌سر می‌برند.»

بهنام ممتازی، سها ثابتی (رحمانی)، سامان استوار، عفیف نعیمی، مهوش ثابت و فریبا کمال‌آبادی شش شهروند بهایی مذهبی هستند که از روز ۹ مرداد ۱۴۰۱ در بازداشت به‌سر می‌برند.

خبرگزاری هرانا همچنین از قول یک منبع مطلع نوشت:«خانم‌ها مهوش ثابتی (شهریاری) و فریبا کمال‌آبادی پس از بازداشت در تهران به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین  منتقل شدند. پرونده عفیف نعیمی و سامان استوار نیز در شعبه ۷ بازرسی کرج در حال رسیدگی است.»

با این‌وجود، و به‌نقل از هرانا، محل بازداشت بهنام ممتازی، سها ثابتی، سامان استوار و عفیف نعیمی همچنان مشخص نیست.

صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، پس از بازداشت این گروه از شهروندهای بهایی ایران، با انتشار ویدئویی آنها را به «جاسوسی» متهم کرد و مدعی شد افراد بازداشت شده در «مهدکودک‌ها» نفوذ کرده بودند و به ترویج «بی‌حجابی» نیز می‌پرداختند.  

نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در ماه‌های اخیر موج تازه‌ای از دستگیری شهروندهای ایرانی پیرو آیین بهاییت را آغاز کرده‌اند. جامعه جهانی بهایی، با انتشار بیانیه‌ای در روز ۳۰ تیر ۱۴۰۱ نوشت در طی «۵۰ روز گذشته» دست‌کم ۶۴ فرد بهایی در ایران بازداشت شده‌اند. این نهاد همچنین با اشاره به دستگیری شهروندهای بهایی ایران متذکر شد جمهوری اسلامی «کارزاری نظام‌مند» علیه پیروان این آیین به راه انداخته است.

سیمین فهندژ، سخنگوی جامعه جهانی بهایی در ژنو، با انتشار توییتی به تاریخ ۳۰ تیرماه نوشت: «وقتی کسی از من می‌پرسد دلیل آزار بهایی‌ها در ایران چیست؟ دلیل آن، یعنی اعتقادات [مذهبی] بهایی‌ها، به‌قدری غیر منطقی است که حتی ذکر کردن آن نیز موجب آزردگی خاطر می‌شود.»

از سوی دیگر، روز یازدهم مرداد ۱۴۰۱ نیز ۲۰۰ مامور وابسته به نهادهای امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی ایران، با همکاری مامورهای جهاد کشاورزی، به منزل بهایی‌های ساکن در روستای روشنکوهِ استان مازندران یورش بردند و محل سکونت آن‌ها را تخریب کردند. اداره منابع طبیعی استان مازندران ادعا می‌کند که منازل تخریب شده و همچنین زمین‌های کشاورزی این گروه از بهایی‌های ساکن روستای روشنکوه جزو زمین‌های جنگلی به‌حساب می‌آید و ساخت‌وساز و زراعت در این اراضی غیر قانونی است.

اداره منابع طبیعی استان مازندران در حالی چنین ادعایی را مطرح می‌کند که شواهد موجود نشان می‌دهد این روستا، از ده‌ها سال قبل، محل سکونت بهایی‌ها بوده است.