۱۳۶ نویسنده، هنرمند و فعال ایرانی مقیم خارج در بیانیه‌ای دستگیری سینماگران، خانواده‌های دادخواه و فعالان صنفی را محکوم کردند و این اقدام‌ها را «شمشیر از رو بسته علی خامنه‌ای برای ایجاد هراس در جامعه به منظور پیشگیری از سقوط محتوم رژیم» دانستند.

امضاکنندگان این بیانیه که روز جمعه ۲۴ تیرماه ۱۴۰۱ منتشر شد دستگیری محمد رسول‌‌اف، مصطفی آل احمد و جعفر پناهی را که از فیلم‌سازان سرشناس و برجسته‌اند، غیرقانونی خواندند و خواستار آزادی بدون قید و شرط آنان شدند.

داریوش اقبالی، اردلان سرفراز، اسفندیار منفردزاده، هما سرشار، پروین اردلان، ناصر زراعتی، نازی عظیما، اسماعیل نوری‌ علا، رضا علامه‌زاده، فریدون فرح‌اندوز، شکوه میرزادگی، ویدا فرهودی و کاظم علمداری از جمله امضاکنندگان این بیانیه‌اند.

هنرمندان و نویسندگان در تبعید در ادامه این بیانیه متذکر شدند «حکومت استبدادی و مرتجع ایران» با تشدید روند تزلزل پایه‌هایش، فشار بر زنان، دگراندیشان، و اقلیت‌های قومی و مذهبی را افزایش داده و مشکلات مادی و معیشتی برای اقشار گوناگون مردم ایجاد کرده است.

امضاکنندگان این بیانیه به «فساد گسترده در ارکان مختلف حکمرانی، ناکارآمدی مقام‌ها و سیاست‌های ضد منافع ملی» که به فشارهای کمرشکن بر مردم منجر شده است، اعتراض کردند و نوشتند نهادهای امنیتی و تصمیم‌گیران اصلی رژیم به تبعیت از علی خامنه‌ای سختگیری‌ها در فضای مجازی را بیشتر کرده‌اند و منتقدان و مخالفان را شدیدتر سرکوب می‌کنند.

آنان همچنین افزایش گشت‌‌های ارشاد در خیابان‌ها به قصد برخورد با مخالفان حجاب اجباری، دستگیری فعالان فرهنگیان و کارگران، یورش نیروهای امنیتی به خانه‌ها و دستگیری هنرمندان و شمار زیادی از اعضای خانواده‌های جان‌باختگان اعتراض‌های ۱۳۹۸ را نشانه‌ای از سیاست‌های ضدمردمی جمهوری اسلامی ایران خواندند.

امضاکنندگان بیانیه تاکید کردند که با گسترش نارضایتی‌های عمومی و درگیری رو‌درروی حکومت با مردم، شرایط برای حرکت سراسری آن‌ها علیه «حکومت نامشروع اسلامی» فراهم خواهد شد.

نویسندگان و هنرمندان در تبعید در پایان این بیانیه نوشتند که برای جلوگیری از ایجاد فضای ارعاب و ترس در جامعه و ممانعت از خاموشی انتقادها و اعتراض‌های اساسی، به حمایت خود از فعالان سیاسی و کنشگران مدنی در داخل کشور ادامه می‌دهند و از برگزاری اعتصاب‌ها، اعتراض‌ها و تظاهرات همه اقشار مردم پشتیبانی می‌کنند.

نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در روزهای گذشته سه سینماگر و شماری از خانواده‌های دادخواه، فعالان مدنی، صنفی و سیاسی را دستگیر کردند.

پیش‌تر کانون نویسندگان ایران و جشنواره‌های سینمایی برلین، ونیز و کن نیز دستگیری سینماگران ایرانی را محکوم کرده بودند.

جشنواره بین‌المللی برلین در بیانیه‌ای بازداشت سینماگران ایرانی به دلیل تلاش مسالمت‌آمیز برای جلوگیری از خشونت را اتفاقی بهت‌آور خواند و جشنواره سینمایی کن نیز در بیانیه‌ای تاکید کرد به همان اندازه‌ای که موج سرکوب هنرمندان ایرانی را محکوم می‌داند، این دستگیری‌ها را نیز محکوم می‌کند.

روز ۸ خرداد ۱۴۰۱ و پس از اعتراض‌های مردم آبادان در پی فروریختن برج متروپل در این شهر، بیانیه‌ای موسوم به «تفنگت را زمین بگذار» به امضای حدود ۱۰۰ نفر از اهالی سینمای ایران رسید که در آن به نیروهای سرکوب حکومت ایران توصیه کردند سلاح‌هایشان را زمین بگذارند و «به آغوش ملت بازگردند».

رسول‌اف و آل‌احمد از تهیه‌کنندگان و فعالان اصلی انتشار بیانیه «تفنگت را زمین بگذار» بودند که در روز ۱۷ تیر بازداشت شدند.

جعفر پناهی، فیلمساز برجسته ایرانی، نیز روز دوشنبه ۲۰ تیر وقتی برای پیگیری وضعیت همکارانش به دادسرا رفته بود دستگیر شد. او پس از دستگیری رسول‌اف و آل‌احمد در اینستاگرام نوشته بود حکومت ایران به بن‌بست سیاسی و اقتصادی رسیده است و تحمل هیچ‌گونه مبارزه مدنی را ندارد.