دراگان اسکوچیچ نمی‌داند همچنان سرمربی تیم ملی ایران است یا برکنار شده است، فدراسیون فوتبال هم نمی‌تواند اخراجش کند، حتی نمی‌تواند با استعفای فرضی او موافقت یا مخالفت کند. این مخمصه عجیب‌وغریب برای تیم ملی است. این تیم می‌خواهد در جام جهانی بازی کند اما در بند یک فدراسیون فوتبال با ساختار ویران، آینده‌ای نامعلوم دارد.

اگرچه کمیته فنی فدراسیون فوتبال ایران رای به برکناری دراگان اسکوچیچ از تیم ملی داد، اما رای این کمیته باید در هیئت‌رئیسه فدراسیون بررسی می‌شد. عصر روز سه‌شنبه ۲۱ تیرماه، این جلسه با حضور اسکوچیچ برگزار شد اما تعداد اعضای هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال باید طبق اساسنامه به ۸ نفر برسد که تصمیم‌هایش قانونی باشد. تعداد به حد نصاب نرسید و در جلسه هیئت‌رئیسه تصمیمی گرفته نشد؛ تیم ملی، اسکوچیچ و جانشین‌های احتمالی، همه مات‌ومبهوت.

میرشاد ماجدی، احسان اصولی، احمدرضا براتی، شهره موسوی، بهرام رضاییان، طهمورث حیدری و خداداد افشاریان اعضای باقی‌مانده هیئت‌رئیسه‌اند اما شهره موسوی پس از بازداشت به‌دلیل تخلفات اقتصادی نمی‌تواند در جلسات شرکت کند و البته با حضور او نیز اعضای هیئت‌رئیسه به ۷ نفر می‌رسند. پس از عزل عزیزی خادم، مهرداد سراجی نیز از فدراسیون فوتبال برکنار شد و جلسه‌ها و تصمیم‌های هیئت‌رئیسه تا برگزاری انتخابات در ۸ شهریور و اقدام مجمع به انتخاب رئیس و هیئت‌رئیسه جدید، رسمیت ندارد.

یک روز قبل از جلسه هیئت‌رئیسه، حسن کامرانی‌فر، دبیرکل فدراسیون فوتبال، گفته بود: «هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال تنها مرجعی است که می‌تواند در مورد سرمربی تیم ملی تصمیم بگیرد و اعلام نظر کند. نظر کمیته فنی در هیئت‌رئیسه مطرح می‌شود و نظر نهایی را اعضای هیئت‌رئیسه در مورد سرمربی تیم ملی خواهند داد. جلسه هیئت‌رئیسه به‌زودی برگزار خواهد شد.» اما دبیرکل فدراسیون به اساسنامه تسلط ندارد. او در مجمع پیشین فدراسیون فوتبال هم بدون اطلاع از اساسنامه یا عامدانه گفته بود که تصمیم‌گیری در هیئت‌رئیسه‌ای که تعداد اعضایش به حد نصاب نمی‌رسد، منع قانونی ندارد.

تغییر سرمربی تیم ملی اگرچه موضوعی نیست که این فدراسیون فوتبال با اعضای موقت که فقط تا ۸ شهریور (انتخابات فدراسیون) در این جایگاه‌اند، بتواند با استقلال رای درباره‌اش تصمیم بگیرد، اما برکناری اسکوچیچ و انتخاب مربی ایرانی دستور هر مرجعی که باشد، به اجرایش باید دست‌کم ظاهر قانونی بدهند.

به نظر می‌رسید مربی بعدی تیم ملی احتمالا ایرانی خواهد بود. علی دایی، امیر قلعه‌نویی و جواد نکونام مهم‌ترین گزینه‌ها برای تیم ملی‌اند. گفته می‌شود علی دایی این پیشنهاد را نمی‌پذیرد اما این فقط یک گمانه‌زنی است. گزینه‌های دیگری مثل یحیی گل‌محمدی، فرهاد مجیدی، افشین قطبی نیز در رسانه‌ها مطرح شده‌اند.

موفقیت نسبی بهروز عطایی در تیم ملی والیبال که توانست تیمش را به جمع ۸ تیم جهان برساند، مربیان ایرانی را به تیم ملی فوتبال نزدیک کرده است. بعد از پیروزی تیم ملی والیبال مقابل صربستان حساب رسمی علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در اینستاگرام متن سخنرانی او در سال ۹۸ را بازنشر کرد که او استفاده از مربی ایرانی را در ورزش توصیه کرده بود.

این توصیه شاید کافی باشد برای اینکه دستور برکناری اسکوچیچ صادر شود و کارلوس کی‌روش نیز دیگر در جمع گزینه‌‌های سرمربیگری تیم ملی ایران نباشد.

اما در تیم‌های ملی والیبال نسل‌به‌نسل بازیکن ساخته شده و بهروز عطایی در رده‌های مختلف ملی موفقیت بزرگ کسب کرده است. پیوندی بین مسائل تیم ملی والیبال و تیم ملی فوتبال نیست که برای آن‌ها تصمیم‌های مشترک گرفته شود.

دراگان اسکوچیچ در ماه‌های اخیر به‌رغم آنکه تیم ایران را در وضعیتی بحرانی در مسیر جام جهانی تحویل گرفت و سپس سریع‌ترین صعود تاریخ فوتبال ایران به جام جهانی را رقم زد، تحت شدیدترین انتقادها بود. منتقدان اسکوچیچ حضور او روی نیمکت تیم ملی در جام جهانی را خطرناک توصیف می‌کنند و این باور را ایجاد کرده‌اند که ایران با اسکوچیچ در جام جهانی شکست‌های سنگینی را تجربه می‌کند.

کارلوس کی‌روش در فرصت کوتاه باقی‌مانده تا جام جهانی با توجه به شناخت از فوتبال ایران می‌توانست انتخاب منطقی‌تری نسبت به یک مربی خارجی دیگر -بدون شناخت از تیم ملی و فوتبال ایران- باشد. اما انتخاب او منتفی است و ظاهرا انتخاب هر مربی خارجی دیگری نیز ممکن نیست.

تیم ملی ایران آخرین‌ بار در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه روی نیمکت خود مربی ایرانی داشت. جلال طالبی در آستانه جام جهانی ۹۸ جانشین تومسیلاو ایویچ شد، البته با این تفاوت که ایویچ شباهت چندانی به اسکوچیچ نداشت و از بزرگ‌ترین مربیان یوگسلاوی سابق در دوران خود بود. ایویچ تمرینات و اردوهای تیم ملی را با کیفیتی تحسین‌برانگیز پیش برده بود اما شکست مشکوک در یک بازی تدارکاتی، بهانه‌ای برای اخراج او شد.

اسکوچیچ مربی کروات تیم ملی نتوانست جایگاه و اعتباری را برای خود بسازد که اخراجش دشوار باشد. قرارداد او نیز مبلغ بزرگی ندارد که فدراسیون را از برکناری او بترساند. اما هیئت‌رئیسه فدراسیون از قدرت تصمیم‌گیری خلع شده است. مربی ایرانی که تجربه بین‌المللی چندانی در شغل مربیگری ندارد، نمی‌تواند حتی بیش از دراگان اسکوچیچ موفقیت در جام جهانی را تضمین کند. ایران در ۳ جام جهانی اخیر با برانکو ایوانکوویچ و کارلوس کی‌روش حاضر شد و صعود از مرحله گروهی برای تیم ملی مقدور نبود.

تیم ملی اگر تا شهریور (انتخابات فدراسیون) بلاتکلیف باشد و نخواهد با اسکوچیچ ادامه دهد و به‌دلیل قانونی نبودن تصمیم‌های هیئت‌رئیسه نتواند مربی جدید انتخاب کند، یعنی حدود دو ماه دیگر را در مسیر جام جهانی به بطالت گذرانده است. برای نابود کردن رویاهای ورزشی یک تیم چه کار دیگری از این فدراسیون فوتبال ساخته است؟