پژوهشگران ژاپنی از طرح‌هایی برای «زیستگاه‌هایی با گرانش مصنوعی» در ماه رونمایی کردند.

ایده پایگاه ماه که با همکاری دانشگاه کیوتو و شرکت پیمانکاری کاجیما مطرح شد، یک سیستم حمل‌و‌نقل برای جابه‌جا کردن افراد بین زمین، ماه و مریخ را نیز شامل می‌شود.

ایده اصلی، استفاده از نیروی گریز از مرکز از طریق حرکات چرخشی به منظور بازآفرینی گرانش زمین است که شش برابر بیشتر از گرانش ماه است.

به گزارش آساهی شیمبون، یوسوکه یاماشیکی، مدیر مرکز اس‌آی‌سی فضاشناسی انسانی دانشگاه کیوتو، در جریان یک نشست خبری در مراسم رونمایی از این طرح‌ها، گفت: «در برنامه توسعه فضایی کشورهای دیگر، هیچ طرحی شبیه به این وجود ندارد.»

«طرح ماه نشان‌دهنده فناوری‌های مهمی است که برای اطمینان از اینکه انسان در آینده قادر است در فضا جابه‌جا شود، حیاتی است.»

تاسیسات شیشه‌ای ماه همچنین با هدف تقلید از تنوع زیستی زمین از طریق جنگل‌ها و آب‌نماها ایجاد شده است که شکل ساده‌ شده‌ای [از آن] تا سال ۲۰۵۰ کامل خواهد شد و تکمیل آن به احتمال زیاد ۷۰ سال دیگر زمان می‌برد.

چندین کشور دیگر از جمله ایالات متحده آمریکا، روسیه و چین در حال برنامه‌ریزی پایگاه‌های دائمی در ماه‌اند.

هدف برنامه آرتمیس ناسا این است که انسان را تا سال ۲۰۲۵ به ماه بازگرداند؛ قبل از شروع ساخت یک پایگاه ماه در سال ۲۰۲۶ یا ۲۰۲۷.

برای ایستگاه بین‌المللی پژوهش در ماه، با سرمایه گذاری مشترک چین و روسیه هم بازه زمانی مشابهی تنظیم شده است. هر دو این کشورها در مارس ۲۰۲۱ تفاهم‌نامه همکاری امضا کردند که هدف معین آن اجرای «پژوهش چندرشته‌ای یک کار چندمنظوره» است که رقیب تاسیسات ناسا باشد.

ناسا پیش‌تر هشدار داده بود قرار گرفتن طولانی‌ مدت در معرض بی‌وزنی و گرانش کم برای سلامتی خطرناک است؛ به این معنی که هر فناوری برای مقابله با این آثار مفید است.

تاکویا اونو، پژوهشگر ارشد کاجیما، پیمانکار ژاپنی در این‌باره می‌گوید که «از آنجایی که ایده زندگی در فضا واقعی‌تر می‌شود، مشکل گرانش کم، که من به طور شهودی در کودکی از آن آگاه شدم، مسئله‌ای است که باید بر آن غلبه کنیم و ما به تحقق این طرح‌ متعهدیم تا برای بشر مفید باشد.»