با رژه صدها هزار نفر در خیابان‌های لندن در قالب «بزرگ‌ترین» رژه افتخار «که تاکنون برگزار شده»، این پایتخت غرق در رنگ شد. این اولین رژه افتخار پس از شروع همه‌گیری است و پنجاهمین سالی است که برگزار می‌شود.

دفتر صادق خان، شهردار این شهر اعلام کرد بیش از یک‌ میلیون نفر با لباس و پرچم‌های رنگین‌کمانی و صورت‌های پوشیده از رنگ، اکلیل، جواهرات و پولک، روز شنبه (۱۱ تیر) در این تجمع شرکت کردند، برنامه‌ای که به گفته برگزارکنندگانش «بزرگ‌ترین و فراگیرترین رویداد در طول تاریخ» بود.

دیم کلی هولمز، ورزشکار المپیک و املی ساندی، آوازخوان که هر دو اخیرا اعلام کردند همجنس‌گرایند، ازجمله چهره‌های مشهوری بودند که هیجان خود را از حضور در این رویداد نشان دادند.

دیم کلی، برنده دو مدال طلای المپیک رو به جمعیت گفت حالا که ماه گذشته در ۵۲ سالگی تمایل جنسی‌اش را آشکار کرده است «هرگز دیگر در پس پرده زندگی» نخواهد کرد.

برگزارکنندگان رژه افتخار اعلام کردند بیش از ۳۰ هزار نفر برای شرکت در این راهپیمایی ثبت‌نام کرده بودند تا پیشرفتی را که در عرصه مبارزه با نابرابری و مبارزه مداوم با بی‌عدالتی حاصل‌ شده است، جشن بگیرند.

رژه اصلی که به سرپرستی «جبهه آزادی همجنس‌گرایان مرد»‌ (Gay Liberation Front) برگزار شد، ساعت ۳ بعدازظهر از حوالی هاید پارک آغاز شد. سکوهای چرخدار خیابان‌های پایتخت را پر کردند و مردم در آفتاب تابستان مشغول رقص و آواز شدند. کنشگران شعارنوشته‌هایی در دست داشتند که بر آن‌ نوشته بود «از سال ۱۹۷۲ شرکت می‌کنم» و نوشته بودند برای آزادی اقلیت‌های جنسی و جنسیتی سراسر جهان «همچنان مبارزه می‌کنند».

عده زیادی از هنرمندان بر چهار سکوی اجرای این رویداد، برنامه اجرا کردند. ایندیپندنت امسال رسما نشریه همکار در برگزاری این رویداد بود.

ازجمله افرادی که برنامه اجرا کردند، ساندی آواز‌خوان بود که قبلا گفته بود میل به «صادق و جسور» بودن در تمام کارهایی که انجام می‌دهد سبب شد تا تمایل جنسی‌اش را آشکار کند.

رژه با اجرای «اختتامیه نمایش» توسط ستاره سبک پاپ، ایوا مکس در میدان ترافالگار پایان یافت.

گروه «پشتیبانی همجنس‌گرایان زن و مرد از مهاجران» اعلام کردکنشگران اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در اعتراض به حضور پلیس در گردهمایی‌های آینده راهپیمایی افتخار در لندن و در کانون توجه قرار دادن وقوع مرگ‌ومیر در بازداشت‌ها، به مدت ۲۳ دقیقه راهپیمایی افتخار را متوقف کرد.

اوایل همین هفته برگزارکنندگان رژه افتخار به سازمانبه پلیس متروپولیتن اعلام کرده بودند حضور ماموران اونیفورم‌پوش در راهپیمایی اصلی خوشایندشان نیست، زیرا این نیرو در روند تحقیقات راجع به قاتل زنجیره‌ای استفن پورت که چهار مرد جوان همجنس‌گرا را در یارکینگ کشت، برخوردی «همجنس‌گرا ستیز» داشت.

صادق‌خان، شهردار لندن می‌گوید ماموران پلیس در راهپیمایی حضور نداشتند و راجع به «مسائلی که این جامعه مطرح کردند حساس» بودند.

او در جمع سیاستمداران حزب کارگر از جمله کی‌یر استارمر، رهبر حزب کارگر، و آنجلا راینر، معاون حزب، در این جشن‌ها حضور داشت.

مسیر این راهپیمایی از اماکن مهم نخستین جنبش دگرباشان جنسی و جنسیتی بریتانیا می‌گذشت و بیش از ۶۰۰ گروه جامعه دگرباشان جنسی و جنسیتی در آن حضور داشتند.

محمد نذیر، ۲۴ ساله اهل بنگلادش و عضو گروه کارزار «رنگین‌کمان‌های فرامرزی» می‌گوید دوست داشت رژه افتخار امسال به آن‌هایی اختصاص یابد که همچنان ناچارند گرایش جنسی‌‌شان را پنهان کنند.

او می‌گوید: «رژه افتخار یعنی خودباوری، کرامت، برابری و راهی برای ملاقات سایر دگرباشان جنسی و جنسیتی. راهپیمایی افتخار جنبشی است که باید همچنان در بستر آن برای حقوقمان نبرد کنیم.»