یک ماه پس از اقدام طالبان به ایجاد کمیسیون تماس با شخصیت‌های افغان، ۱۰ تن از مقام‌های دولت‌های پیشین افغانستان به دعوت طالبان به کابل برگشتند و از سلطه طالبان بر افغانستان ابراز خشنودی کردند.

غلام فاروق وردک، در مسندهای وزارت معارف و وزارت دولت در امور پارلمانی، محمد صدیق چکری در مسندهای وزارت اطلاعات و فرهنگ و وزارت حج و اوقاف، امیرزی سنگین در مسند وزارت مخابرات و فناوری، محمد انور کوهستانی، مقام بلندپایه وزارت داخله (کشور)، امان‌الله غالب در مسند ریاست اداره برق‌رسانی برشنا، حسن مبارک عزیزی در مسند معاونت وزارت حمل‌ونقل، سید انتظار خادم در مسند مشاورت دفتر شورای امنیت ملی، دولت وزیری در مسند سخنگوی وزارت دفاع، عبدالحکیم نورزی در مسند معاونت شورای امنیت ملی و عبدالواسع توخی در مسند مشاورت شورای عالی مصالحه ملی در دولت پیشین افغانستان کار کرده‌اند.

این افراد به‌صورت جداگانه و پس از دریافت تماس از طرف کمیسیون تماس با شخصیت‌های افغان به کابل برگشتند.

چند تن از آن‌ها از چهره‌های اصلی فساد و اختلاس در دولت‌های پیشین افغانستان‌اند که در دادگاه دولت وقت نیز پرونده داشتند.

غلام فاروق وردک، در زمان حکومت‌های حامد کرزی و اشرف غنی به‌عنوان وزیر معارف و وزیر دولت در امور پارلمانی کار کرد. براساس اسنادی که اداره بازرس ویژه آمریکا برای بازسازی افغانستان (سی‌گار) در  سال ۲۰۱۵ منتشر کرد، فاروق وردک در زمان حضورش در مسند وزارت معارف، ۷۶۹ میلیون دلار را به نام مدارس، معلمان و دانش‌آموزان مصرف کرده است. اسدالله حنیف بلخی که پس از فاروق وردک، مسند وزارت معارف را برعهده گرفت، ارائه اسناد و مدارک فساد و اختلاس فاروق وردک به اداره بازرس ویژه آمریکا برای بازسازی افغانستان را تایید کرد. در سال ۲۰۱۹، مرکز روزنامه‌نگاری تحقیقی افشا کرد که فاروق وردک و همسرش، دو مِلک گران‌قیمت در ناحیه جمیرا در دبی، خریداری کردند. فاروق وردک پس از بازگشت به کابل گفت تلاش می‌کند روابط طالبان را با دولت‌های جهان بهبود ببخشد.

محمد انور کوهستانی، در دولت اشرف غنی، به‌عنوان رئیس تعاونی وزارت داخله (کشور) کار می‌کرد و در سال ۲۰۱۷ متهم شد که ۱۰۰ میلیون افغانی را از بودجه این وزارت حیف و میل کرده است. دادگاه وقت افغانستان کوهستانی را در سال ۲۰۱۷ به ۱۱ سال و ۳ ماه زندان محکوم کرد، اما او به‌دلیل روابطی که با مقام‌های عالی‌رتبه دولت وقت داشت، هیچ‌گاه به زندان نرفت.

محمد صدیق چکری، وزیر اطلاعات و فرهنگ در دولت مجاهدین و وزیر حج و اوقاف در دولت حامد کرزی، از دیگر افرادی است که با ابراز خشنودی از برقراری امارت طالبان، به کابل برگشت. او شهروند بریتانیا است و از سال ۲۰۰۹ پس از آنکه دادگاه وقت افغانستان فرمان بازداشتش را صادر کرد، از کابل به لندن گریخت و هرگز به افغانستان برنگشت. صدیق چکری تنها در یک مورد متهم شد که ۲۵۰ هزار دلار آمریکایی را از پولی که متقاضیان زیارت مکه به وزارت حج و اوقاف سپرده‌ بودند، حیف و میل کرده است. چکری هنگام بازگشت به کابل، پرونده فسادش در دولت پیشین افغانستان را توطئه سفارت آمریکا خواند.

سید انتظار خادم، از افراد نزدیک به حمدالله محب، مشاور شورای امنیت ملی در دولت پیشین افغانستان، از دیگر افرادی است که به دعوت طالبان به کابل برگشت. به روایت رحمت‌الله نبیل، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان، انتظار خادم ماهانه ۱۰۰ هزار دلار آمریکایی از بودجه عملیاتی شورای امنیت ملی، تحت عنوان نفوذ میان طالبان دریافت می‌کرد. انتشار عکس او با انس حقانی و حضور او در مجالس طالبان، این ادعا را ثابت می‌کند که برخی مقام‌های دولت پیشین افغانستان، نفوذی‌های طالبان در نظام جمهوری بودند.

طالبان که یکی از دلایل جنگ ۲۰ سال گذشته خود را فساد لجام‌گسیخته در دولت‌های سابق افغانستان می‌دانند، هنوز در مورد پرونده‌های فساد و اختلاس افرادی که به این گروه ملحق شده‌اند صحبت نکرده‌اند.