انسان قبلا از لارو سوسک‌های شب‌رو که به نام «ابرکرم» نیز شناخته می‌شود، برای خوراک خزندگان خانگی استفاده می‌کرد، اما پس از آنکه دانشمندان قابلیت خارق‌العاده آن‌ها برای هضم زباله پلاستیکی را کشف کردند، آن‌ها خود به‌زودی به مصرف‌کننده تبدیل می‌شوند.
دانشمندان دانشگاه کویینزلند استرالیا می‌گویند که این لاروهای حقیر، زوفوباس موریو (Zophobas morio)، نه‌تنها می‌توانند پلی‌استایرن را بجوند، بلکه در واقع با رژیم غذایی منحصر به پلی‌استایرن رشد می‌کنند.
این گروه کرم‌ها را طی یک دوره سه‌هفته‌ای با رژیم‌های غذایی مختلف تغذیه کردند؛ به برخی از آن‌ها فوم پلی‌استایرن، به برخی سبوس و برخی دیگر رژیم روزه‌داری (فستینگ) دادند.
دکتر کریس رینکی، از دانشکده شیمی و علوم زیستی مولکولی دانشگاه، گفت: «فهمیدیم ابرکرم‌هایی که از رژیم غذایی منحصر به پلی‌استایرن تغذیه کردند، هم زنده ماندند و هم حتی کمی افزایش وزن داشتند.»
«این نشان می‌دهد که این کرم‌ها به احتمال زیاد با کمک میکروب‌های روده خود از پلی‌استایرن انرژی می‌گیرند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پلی‌استایرن پدیدآورنده عمده زباله‌های پلاستیکی خطرناک است که می‌تواند مواد شیمیایی را به منابع آبی وارد و به ریزپلاستیک‌ها تجزیه کند. بنابراین اگر این فرایند در مقیاس صنعتی قابل اجرا باشد، هضم ارگانیک با هدایت ابرکرم‌ها می‌تواند ابزاری ارزشمند برای کاهش سطح آلودگی انسانی شود.
دکتر رینکی گفت: «ابرکرم‌ها مانند کارخانههای کوچک بازیافت‌اند که پلی‌استایرن را با دهانشان خرد می‌کنند و بعد آن را به باکتری‌های روده خود می‌رسانند.»
پژوهشگران از روشی به نام متاژنومیکس (metagenomics) برای یافتن چندین آنزیم رمزگذاری‌شده با قابلیت تجزیه پلی‌استایرن و استایرن استفاده کردند.
دکتر رینکی گفت: «سپس میکروب‌های دیگر می‌توانند از محصولات تجزیه‌شده از این واکنش برای ایجاد سایر ترکیبات باارزش مثل پلاستیک‌های زیستی استفاده می‌کنند.»
این گروه اعلام کرد امیدوار است این بازآفرینی زیستی انگیزه‌ای برای بازیافت زباله‌های پلاستیکی باشد و دفن زباله را کاهش دهد.
جیاروی سان، از نویسندگان این مطالعه و دانشجوی دکترا، گفت که هدف آن‌ها رشد باکتری روده در آزمایشگاه و آزمایش بیشتر روی توانایی آن در تجزیه پلی‌استایرن است.
سان گفت: «آن‌وقت می‌توانیم بررسی کنیم که چطور می‌توان این فرایند را به سطح موردنیاز برای کل یک کارخانه بازیافت ارتقا داد.»
دکتر رینکی گفت برای تجزیه زیستی زباله‌های پلاستیکی فرصت‌های زیادی وجود دارد.
او گفت: «تیم ما بسیار امیدوار است که به مدد علم این نتیجه را محقق کند.»
این پژوهش در نشریه «مایکروبایال جنومیکس» (Microbial Genomics) منتشر شد.
© The Independent
