یک گزارش رسمی حاکی از آن است که فعالان راست‌گرای افراطی با سوءاستفاده از نگرانی مردم در مورد ایمنی زنان و کودکان، مسلمانان و اقلیت‌های مذهبی را هدف گرفته‌اند. 

«کمیسیون مبارزه با افراط گرایی» (در بریتانیا) می‌گوید، برخی گروه‌ها «عامدانه واقعیت‌ها را مخدوش می‌کنند تا شنوندگانشان را به برخوردهای تبعیض‌آمیز و نفرت بار ترغیب کنند».

نخستین گزارش عمده کمیسیون وابسته به دولت  که پیش از انتشار، منحصرا در اختیار ایندیپندنت قرار گرفته است، هشدار می‌دهد که این راهبرد، آن بخش از جوامع سفیدپوست را که معمولا از راست‌گرایان افراطی حمایت نمی‌کنند، به سوی خود جلب کرده است و شکاف اجتماعی را عمیق‌تر کرده است.

کمیسیون مذکور به‌عنوان بخشی از پژوهش پیرامون افراط‌گرایی در سراسر بریتانیا، در مورد رشته اعتراض‌هایی تحقیق کرده است که در پی ادعای زنی جرقه خورد که مدعی شده بود در شهر «ساندرلند» توسط گروهی مهاجر اهل خاورمیانه مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است.

در این گزارش آمده است که راست‌گرایان افراطی شناخته شده‌ای از جمله «تامی رابینسون»، «جایدا فرانسن» و «آن ماری واترز»، نامزد سابق رهبری حزب «یوکیپ»، از راه‌پیمایی‌های سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ استفاده کرده‌اند تا «نظرات ضد اقلیت و ضد مسلمان را اشاعه دهند».

در این گزارش همچنین آمده است: «تظاهرکنندگان گفتند، هدفشان بهبود امنیت زنان و کودکان در سطح محلی است».

«اما، ادبیات آن‌ها اقلیت‌های قومی را هدف قرار داد؛ هرچند به گفته پلیس منطقه «نوِرتامبریا»، ۸۵ درصد کسانی که در سال ۲۰۱۸ به اتهامات جنسی محکوم شدند، سفیدپوست بوده‌اند».

رابینسون عریضه‌ای با بیش از ۱۰۰ هزار امضاء در اینترنت آغاز کرد که با عایدات حاصل از اعانات آن، یک تابلوی بزرگ تبلیغاتی و کمک‌های حقوقی برای شاکیان فراهم کرد.

ایمیل‌هایی به هواداران رابینسون فرستاده شد و از آن‌ها خواسته شد تا به تظاهرات خشمگین «عدالت» بپیوندند. حدود هزار نفر به آن تظاهرات پیوستند. یکی از همان ایمیل‌ها بود که مورد توجه «دارن آزبورن» تروریست «فینزبوری پارک»، قرار گرفت.

مقامات محلی می‌گویند، ۱۳ مورد تظاهراتی که در طول چند ماه برگزار شد، «به احساسات ضد اقلیت‌ها دامن زد» و به یک رشته حملات خشونت‌بار علیه مردان آسیایی، خرابکاری و نقاشی‌های دیواری نژادپرستانه در محل انجامید. 

کمیسیون مبارزه با افراط گرایی می‌گوید:« انگیزه بسیاری از معترضان نفرت نبود؛ آن‌ها نگران امنیت خود و جامعه‌شان بودند». 

«آشوب‌گران راست افراطی این شکایات محلی را مورد سوءاستفاده قرار دادند. اعضای این گروه با سازمان منحله موسوم به «اقدام ملی» مرتبط بوده‌اند. اعتقاد مشترک این افراد و گروه‌ها، ضدیت علیه اقلیت‌ها، مهاجران و به‌ویژه مسلمانان است». 

الگوی مشابه آن را می‌توان در استفاده از گروه‌هایی دید که کودکان را برای استفاده‌های جنسی فریب می‌دهند.  آن‌ها ابزار جذب مردم به سازمان‌های راست افراطی هستند که تجاوز و جنایات جنسی را تنها به مسلمانان محدود می‌کند. 

یکی از سازمان دهندگان اصلی اعتراض‌های «ساندرلند» فردی به نام «بیلی چارلتون»، عضو سابق لیگ دفاعی انگلستان (گروه راست‌گرای افراطی) است که به خاطر نفرت‌پراکنی در سخنانش به ۲۱ ماه حبس محکوم شد.

چارلتون ۵۵ ساله بارها گفته است که تمام مهاجران متجاوز جنسی هستند و فریاد زده است:« این‌ها آمده‌اند اینجا و به کودکان ما تجاوز می‌کنند. باید کسی را مسئول قرار دهیم... باید آن‌ها را از کودکانمان دور نگاه داریم، از خیابان‌ها و از جزیره‌مان دور کنیم». 

رابینسون نیز در اعتراضاتی سخنرانی کرده است که در آن عبارت «اسلام لعنتی» فریاد زده شد و جریان آن از طریق یک سایت کانادایی به اشتراک گذاشته شد.

گزارش دولت بریتانیا همچنین می‌گوید که مردم محلی که با این تظاهرات مخالفت کرده‌اند، با توهین و ارعاب روبه‌رو شده‌اند. از آن جمله، فردی به نام «پیدو» است که پس از انتشار مشخصاتش در شبکه‌های اجتماعی، تهدید به مرگ شده است. 

پلیس اتهامات اولیه تجاوز جنسی را مورد تحقیق قرار داد، اما کسی را در ارتباط با آن بازداشت نکرد، و زنی که خود را قربانی این تجاوز خوانده بود، در اکتبر سال ۲۰۱۷، حمایت خود را از اعتراض‌هایی که به نام او به راه افتاده بود، قطع کرد.

دیرتر، دو مرد به اتهام تجاوز به زنی در محل اقامت پناه‌جویان بازداشت شدند، اما این دو حمله به یکدیگر مرتبط نبودند.

کمیسیون می‌گوید، اعتراض‌های محدود همچنان در ساندرلند ادامه دارد؛ از جمله اعتراض در ارتباط با برگزیت و حبس رابینسون به جرم اهانت به دادگاه، اما  دولت محلی ساندرلند و نیروهای پلیس، نفوذ خارجی راست‌افراطی را کاهش داده‌اند.

مقامات مسئول با برگزاری گردهم‌آیی‌های مردمی، با اطلاعات جعلی مبارزه می‌کنند و به نگرانی‌های مردم در مورد موقعیت پناهجویان پاسخ داده‌اند. همچنین، توافق‌هایی در جهت کاهش «قابلیت گسترش» و بحران اعتراض‌ها انجام گرفته است.

بنا به گفته «گرِیم میلر»، رئیس شورای شهر ساندرلند، «بسیاری از جوامع در بریتانیا» با مسایل مشابهی روبه‌رو هستند.

او گفت:«این‌جا در ساندرلند و شمال شرقی (بریتانیا) ما سابقه دیرینی برای استقبال از پناه‌جویان داریم و مردم محلی با آن‌ها کار و زندگی کرده‌اند.» 

«اما آنچه در چند سال گذشته دیده‌ایم، افزایش تعداد گروه‌های راست‌گرای افراطی از خارج از شهر ما بوده که ساکنین شهر را هدف سوءاستفاده و ارعاب قرار می‌دهند تا تنش و شکاف‌هایی ایجاد کنند که (در واقع) وجود ندارد».

آقای میلر گفت، این اعتراض‌ها در بسیاری از مردم محل «ایجاد رعب» کرده است، واحد‌های بازرگانی را متضرر کرده است و باعث شده است که مردم از رفتن به مرکز شهر خودداری کنند.

او افزود:«این گروه‌های راست‌گرای افراطی صلاح ساندرلند و ساکنان آن را نمی‌خواهند. تنها هدف آن‌ها پیشبرد اهداف خودشان است».

کمیسیون مبارزه با افراط گرایی می‌گوید، در جریان اعتراض‌ها، مقامات ساندرلند هیچگونه حمایتی از طرف دولت دریافت نکردند؛ نکته‌ای که از طرف راست‌گرایان افراطی در سراسر جهان برجسته شد.

 

بیلی چارلتون عضو سابق یک گروه راست افراطی در تظاهراتی در ساندرلند سخنرانی می کند

در این گزارش آمده است که در مجموع، واکنش دولت به افراط‌گرایی در جاهایی که به تروریسم ختم نشده است، «کند و پراکنده» بوده است. 

تحقیقات سراسری کمیسیون که در پی حملات تروریستی سال ۲۰۱۷ آغاز شد، نشان می‌دهد که مقامات مسئول به بهره‌برداری (جریانات راست افراطی) از تنش‌های محلی بی‌توجه بوده‌اند، از قربانیان حمایت نکرده‌اند، و «رفتار مداوم افراط گرایان را در نفرت‌پراکنی و تبدیل تبلیغات خطرناک‌شان به یک روند فکری جا افتاده، به چالش نگرفته‌اند» .

سارا خان، عضو ارشد کمیسیون، گفت:«افراط‌گرایی توام با نفرت‌پراکنی» به مردم اجازه داد که «به خشونت جنبه اخلاقی بدهند» و از پیگردهای جنایی پرهیز کنند.

او افزود:«از حملات تروریستی که برای برخی الهام‌بخش است گرفته، تا گروه‌های افراطی که نفرت‌پراکنی می‌کنند و مدام به خصومت‌‌ورزی مشغولند، با یک چالش جهانی روبه‌رو هستیم.» 

«اگر بخواهیم در کاهش خطرات افراط‌گرایی در کشورمان موفق شویم، باید روی نفرت‌پراکنی تمرکز کنیم. گزارش من، تاثیر مخرب آن را بر زندگی افراد، جوامع محلی و جامعه در کلیت آن، نشان می‌دهد». 

خانم خان خواهان تغییر کلی و فوری راهبرد «ناکافی» دولت بر اساس تعریف جدیدی از نفرت‌پراکنی افراط‌گرایانه شده است که به مردم و مقامات اعتماد به‌نفس بدهد تا آن را به چالش بکشند.

https://www.independent.co.uk