پس از چهار ماه رژه رفتن مانکن‌ها، ارائه و نمایش لباس‌های پر زرق و برق، ماه مد بالاخره به پایان رسید. اما در حالی که شکوه و جلال این مراسم نمایان بود ـ فکر کنید که طراحان سبک‌های کوچه و بازار دعا می‌کنند که وقتی از نمایش بیرون می‌آیند گیر عکاسان پاپاراتزی بیفتند و چهره‌های مشهور در مهمانی‌های «شخصیت‌های مهم» موقع عکس گرفتن لبانشان را غنچه می‌کنند ـ جدای از همه این‌ها، در مورد این فصل چیزی غیرعادی وجود داشت.

می‌بینید که دنیای مد آینه‌ای از روزگار ما است و همین حالا، ما در میانه‌ یک هشیاری قرار داریم.

در حالی که جهان به تأثیر تغییرات آب و هوایی می‌اندیشد و بریتانیا به احتمال خروج از اتحادیه اروپا بدون هیچ معامله‌ای فکر می‌کند، یک ماهی می شود که صنعت مد مجبور شده تأثیر خود هم بر مردم و هم بر سیاره زمین را هم در نظر بگیرد.

تخریب محیط زیست، جدایی گرایی نژادی و سایز و نقض حقوق بشر، همه مباحثی شایع در این صنعت هستند، اما اکنون مصرف کنندگان غفلت بیش از این را نمی‌پذیرند و از طراحان صنعت مد می‌خواهند در نظر بگیرند که آیا آنها برای ساختن آینده‌ای بهتر در مسیر درست گام برمی‌دارند.

لیزی بورینگ، رئیس نمایش‌های مد در سازمان پیش‌بینی روند [صنعت مد] (WGSN) می‌گوید: «پرسش پیرامون پیام‌های پایداری، تنوع و فراگیر بودن ممکن است لفاظی تلقی شود، اما خبر خوب این است كه این موضوعات در ذهن همه است و اقدام در خصوص آن آغاز شده است».

بورینگ معتقد است که هر ماه مخصوص به نمایش مد که می‌گذرد، نسبت به قبلی‌اش از نظر افزایش نظر مثبت نسبت به این پیام‌های ناخوشایند، پیشرفت کرده است، اما دقیقاً این نمایش‌ها در چهار هفته گذشته واقعاً چه پیامی دادند؟

هنگامی که صحبت از پایداری می‌شود، بسیاری مفهوم خانه‌های مد را ارائه مجموعه‌های جدیدی از لباس درنظر می‌گیرند، در حالی که همزمان ناامید شدن از وضعیت محیط زیست، مسئله ساز است.

به‌عنوان صنعتی که رونق آن به ترویج خرید بیشتر است، بازده مالی سریع مد به این معناست که هر سال تقریباً ۸۰ میلیارد قطعه لباس مصرف می‌کنیم ـ حجمی منقلب کننده که به ناچار بر دوش زمین می‌گذاریم. در همین حال، تولید نساجی جهانی سالانه ۱/۲ میلیارد تن گاز گلخانه‌ای منتشر می‌کند، رقمی بیش از پروازهای بین‌المللی و حمل و نقل دریایی.

به همین دلیل است که جهانیان این صنعت را به دلیل عدم انجام کار کافی محکوم می‌کنند و از طراحان می‌خواهند از صدای تأثیرگذار خود در کارزاری برای تغییر استفاده کنند.

گروه فعالان محیط زیست به نام «شورش انقراض»، که خواستار لغو هفته مد لندن در اوایل تابستان امسال بودند، فعالیت‌های اعتراضی خود را در این رویداد دو سالانه با چسباندن خود به درهای شورای مد بریتانیا (BFC) و ریختن خون مصنوعی روی پیاده‌رو آغاز کرد؛ بیانیه‌ای که قصد دارد عواقب رد پای کربن این صنعت را نشان دهد.

این گروه در طول آخر هفته به اعتراض خود ادامه دادند و اوج اعتراضشان تشییع جنازه هفته مد لندن بود تا به صنعت مد نشان دهند كه «دیگر بس است».

آلیس ویلبی، مشاور مد پایدار و سخنگوی گروه «شورش انقراض»، می‌گوید گروه این رویداد را انتخاب کرد تا به گفت وگو در خصوص بحران اقلیمی و زیست محیطی که در حال حاضر جهان با آن روبرو است، کمک کند.

ویلبی می‌گوید: «تغییر به اندازه کافی سریع اتفاق نمی‌افتد. برای فروش آن شکل از زندگی که دیگر وجود ندارد، در سیاره‌ای که جلوی چشمان ما دارد نابود می‌شود، تبلیغات به مردم را متوقف کنید».

در حالی که «شورش انقراض» اصرار دارد که تلاش تعداد معدودی از افراد در این صنعت برای حفظ محیط زیست و پایداری، از نظر بقیه صنعت کوچک شمرده می‌شود، هنوز باید به کسانی که به این مسئله توجه نشان می‌دهند، در حالی که دیگران توجهی ندارند، اعتباری داده شود.

تنها در این فصل شورای مد بریتانیا مؤسسه مد مثبت را راه اندازی کرده است؛ ابتکاری که برای توجه هر چه بیشتر به محیط زیست در این صنعت و ایجاد تغییرات مثبت ایجاد شده است و طراحانی همچون پرین توسط تورنتون برگازی و مارنی لباس‌های پرطرفداری از بطری‌های پلاستیکی بازیافتی تولید کرده‌اند.

در جایی دیگر، دیور نمایشی سبز ارائه داد در فضایی که با ۱۶۴ درخت تزئین شده بود تا نیاز به تنوع زیستی را نشان دهد، در حالی که کرینگ ـ شرکت بین‌المللی ادغام شده که مالک گوچی، بالنسیاگا و سن لوران است ـ اعلام کرد با خنثی کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای‌اش، به طور کامل کربن زدایی می‌کند.

فرانسوا هنری پینات، رئیس و مدیر عامل شرکت کرینگ در بیانیه‌ای گفت: «کرینگ متعهد می‌شود که به‌عنوان یک گروه در تمام عملیات و زنجیره‌های تامین خود کاملاً کربن زدایی کند. در حالی که ما بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای برای رسیدن به هدف علمی خود، متمرکز هستیم، همه‌ گازهای منتشرشده باقیمانده را جبران می‌کنیم و از حفاظت از جنگل‌های حیاتی و تنوع زیستی در سراسر جهان حمایت می‌کنیم».

با وجود نیت خوب کرینگ، همه بر این باور نیستند که جبران کربن ـ راهی برای جبران انتشار گازهای گلخانه‌ای با ایجاد یک معادل صرفه‌جویی در دی اکسید کربن در جای دیگر ـ مؤثر است.

سارا آرنولد، سازمان دهنده و کوشاگر «شورش انقراض»، می‌گوید که صنعت مد کارهای کمی انجام می‌دهد که واقعاً احیا کننده است و تنها راه جلوگیری از تغییرات غیرقابل برگشت آب و هوا و فروپاشی زیست محیطی از طریق تغییر سیستماتیک است.

آرنولد می‌گوید: «وقتی ما در مورد زباله‌های بیش از حد صحبت می‌کنیم، این بحث برای حذف پلاستیک یکبار مصرف در رویدادها نیست، بلکه در مورد مصرف بیش از حد است».

سامانتا کونتی، رئیس دفتر لندن پوشش روزانه زنان(WWD) موافق است و می‌افزاید در حالی که بسیاری در راه پایداری گام می‌زنند، مارک‌ها و شرکت‌ها باید خود را به زور جلو بکشند و اطمینان حاصل کنند که آنها ظاهر حامی محیط زیست بر چهره ندارند در حالی که صدمه‌هایشان به محیط زیست را پنهان می‌کنند و یا به دنبال مدهای زودگذر نیستند.

کونتی می‌گوید: «کلید این کار برای مارک‌ها و شرکت‌ها این است که بیشتر و بیشتر درباره حجم لباس تولیدی سالانه از خود بپرسند، دفعاتی که آن لباس نمایش داده می‌شود و به فروش می‌رسد، و مدل‌های کسب و کار که به طور ثابت در فعالیت هستند».

در کنار بحث پایداری منابع، در این فصل گفتگوهای پیرامون تنوع نیز زیاد انجام شده است.

طبق گزارش سالانه تنوع مدل‌ها در نمایش‌های مد، از زمان شروع به ثبت رکورد در سال ۲۰۱۵، پاییز/ زمستان ۲۰۱۹ متنوع‌ترین مدل بازیگران را به نمایش گذاشت.

و در حالی که ما هنوز منتظر آمار و ارقام این فصل هستیم، تعدادی از طراحان نسبت به افزایش آگاهی اجتماعی پیرامون دربرگیری هر چه بیشتر مانکن‌ها ـ چه از نظر قومیت، هویت جنسیتی، سن، توانایی جسمی یا فرم بدن ـ در طرح‌های بهار/تابستان۲۰۲۰ خود واکنش نشان دادند.

هفته مد نیویورک از نظر تنوع، نسبت به همتایان اروپایی خود درخشان‌تر عمل کرده و بسیار شناخته شده است و در این فصل هیچ تفاوتی نداشت.

در حالی که انتظار می‌رفت مدل‌های جوان برای لباس مجلل بچه گانه مارک Lulu et Gigi روی باند نمایش گام بردارند، امسال این مارک با فرستادن دیزی می دیمتری ۹ ساله که هر دو پایش را از دست داده و از پای مصنوعی استفاده می‌کند، بر روی باند نمایش، توجه بیشتری را جلب کرد.

در همین حال، برند لباس شنا Chromat ، حامی مشتاق تنوع، دهمین سال حضورش در صنعت مد را با آوردن مدل‌هایی از طیف وسیعی از انواع بدن‌ها، نژادها و سنین مختلف، جشن گرفت. از جمله این مانکن‌ها، تس هالیدی، کسی که برای نگاه مثبت به بدن خود کارزار راه انداخته است، بود که لباس سفید بلندی تا روی زمین بر تن داشت که روی آن نوشته‌های «سایز نمونه» چاپ شده بود و این‌گونه بر روی باند نمایش راه رفت.

و سپس مجموعه Rihanna Savage x Fenty بود. نمایشی که به صورت محرمانه برگزار شده بود. از مهمانان خواسته بودند تا تلفن خود را به هنگام ورود به سالن تحویل دهند تا همه چیز تا زمان انتشار رسمی مراسم از آمازون پرایم سربسته باقی بماند.

مانکن‌هایی که در باند نمایش راه رفتند شامل کارا دلوینگن، جی جی حدید و لاورن کاکس بودند. ریحانا خود اجرای ترانه افتتاحیه را برعهده داشت و بیگ شان و هالسی نیز در این نمایش اجرا داشتند. اما چیزی که Savage X Fenty را بسیار منحصر به فرد ساخته است، نمایش زنان از هر شکل، اندازه، هویت، قومیت و توانایی جسمی بود.

این خواننده در ابتدای فیلم مستند ۵۰ دقیقه‌ای گفت: «من به دنبال ویژگی های منحصر به فرد در افرادی هستم که معمولاً در دنیای مد برجسته نمی‌شوند، زیرا مربوط به لباس زیر زنانه و سکسی است ـ آنچه جامعه آن را سکسی می‌بیند».

طراحان همچنین در این فصل عمدا تلاش کردند تا از لحاظ سنی زنان بیشتری را در نگاه و کارهایشان جای دهند و کیت اسپید، ریکسو و سیمون روچا با انتخاب زنان جوان تا کسانی که در اوایل دهه هفتاد خود هستند، سعی کردند از زیبایی همه زنان تجلیل کنند.

نیکولا گلس، مدیر خلاق کیت اسپید، به سی ان ان گفت: «ما می‌خواستیم طیف گسترده‌ای از زنان را داشته باشیم. کیت اسپید به عنوان یک برند همواره طیف متنوعی از زنان را در بازاریابی خود نشان داده است، اما این اولین بار است که ما واقعاً آن را روی صحنه به نمایش گذاشتیم».

کارلا بوزاسی، مدیر عامل WGSN ، معتقد است که این تغییر نتیجه مستقیم تقاضای مصرف کننده است، به طوری که تعداد زیادی از مردم انتظار دارند که برندها بیشتر از یک اشاره، به تنوع و دربرگیری افراد بپردازند.

بورینگ موافق است، و اضافه می‌کند كه تنوع در مانکن‌های نمایش نباید به عنوان یک «نیاز اجتماعی» احساس شود.

وی گفت: «اگرچه کارهای بیشتری برای نمایشی که بازیگرانش متنوع باشند، از نیویورک و لندن تا میلان و پاریس، بایستی انجام بگیرد، اما نمایش‌های شاد و پرتحرک بسیاری وجود داشته است که با فراگیر کردن مدل‌هایی از همه نوع، تنوع و فراگیری را جشن گرفته‌اند. هرچند این واقعیت که هنوز در اینباره نظرسنجی می شود نشان می دهد که این استثناست و نه یک قاعده».

او توضیح داد، در حالیکه این قدم‌ها ممکن است کوچک به نظر برسند، اما همچنان قابل توجه هستند، به ویژه هنگامی که تأثیر مثبت این نمایش‌ها را روی نسل بعدی مصرف کنندگان در رسانه‌های اجتماعی می‌خوانید.

در حالی که ممکن است چالش‌های پیش روی صنعت مد برطرف نشدنی به نظر برسند، مهم است که به خاطر بسپاریم که طی ۱۲ ماه گذشته پیشرفت‌های زیادی حاصل شده است.

از دانش آموز سوئدی گرتا تونبرگ که سخنگوی نسل جدیدی شد که نمی‌پذیرد از اخلاقیاتش کوتاه بیاید تا «شورش انقراض» که مصرف کننده را به سمت آگاهی سوق می‌دهد و دو شرکت بزرگ صنعت مد که متعهد شدند استفاده از مانکن‌های سایز صفر را متوقف کنند، بالاخره این صنعت بدون شک به سمت سبزتر شدن و آینده فراگیرتر پیش می‌رود.

https://www.independent.co.uk/