یکی از بهترین عکس‌های رودولف جولیانی، عکس معروفی است که یک روز پس از حملات ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ علیه آمریکا برداشته شد.

این عکس جولیانی را در کلاه بیسبال سورمه‌ای و کاپشن همرنگ آن نشان می‌دهد که سرش را پایین آورده تا آنیتا دبلِیس، زنی که می‌گوید ممکن است پسرش زیر آوار باشد، تسلی دهد. او به جولیانی گفت:«او (پسرم) زیر آوار است»، و جولیانی دست‌های او را در دستش گرفت و سرش را پایین آورد.

حملات القاعده در ۱۱ سپتامبر و روزهای پس از آن، زندگی میلیون‌ها آمریکایی را عوض کرد که یکی از آن‌ها خانم دلبیس بود که پسرش در دفاتر غول خدمات مالی «کَنتور فیتزجرالد» کار می‌کرد. دفاتر این شرکت چهار طبقه کامل مرکز تجارت جهانی را به خود اختصاص داده بود، و جیمز دلبیس یکی از ۶۵۰ کارمندی بود که در این حمله جانش را از دست داد.

برای آقای جولیانی، دادستان سابق جنایی که برای دو دوره نیز شهردار نیویورک بود، تصویر او در حال راه رفتن در بخش جنوبی محله «منهتن» و همدردی با قربانیان واقعه، محور دستیابی به مقام جدیدی بود. جولیانی برای مبارزه با جنایت ستایش، و برای اقداماتی از جمله «توقف و تفتیش» که عمدتا علیه رنگین پوستان اعمال می‌شد، به باد انتقاد گرفته شده بود. یک ماه پس از واقعه  ۱۱ سپتامبر، جولیانی در نطقی در مجمع عمومی سازمان ملل، از خود تصویر مردی را داد که آماده مبارزه با تروریسم است:«ما برحقیم و آن‌ها ناحق – به همین سادگی».

هجده سال بعد و پس از یک وقفه ناموفق کوتاه در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ گذشته، جولیانی هنوز در صحنه است، هنوز مقابل دوربین خبرنگاران حاضر می‌شود و همچنان تاکید دارد که حق با اوست. در هفته‌ای که گذشت، نام جولیانی ۷۵ ساله در شکایت یک کارمند ناشناس سازمان اطلاعاتی آمریکا علیه مکالمه دونالد ترامپ با همتای اوکراینی‌اش، مطرح شد.  

در جریان این مکالمه تلفنی که روز ۲۵ ژوئیه میان آقای ترامپ و آقای زلنسکی انجام شد، رئیس جمهور آمریکا از آقای زلنسکی خواست که در مورد فعالیت‌های هانتر بایدن، پسر جو بایدن، نامزد پیشتاز حزب دموکرات در انتخابات آینده ریاست جمهوری، تحقیق کند. انتقاد کنندگان از آقای ترامپ می‌گویند او در مقابل، وعده داده کمک‌های نظامی آمریکا به اوکراین را که در حال حاضر مسدود است، آزاد کند.

شاکی ناشناس، در نامه‌اش نوشته است:«در جریان انجام وظایف رسمی‌ام، اطلاعاتی از چند مقام دولت آمریکا در اختیارم قرار گرفت مبنی بر این که رئیس جمهور ایالات متحده با استفاده از قدرتش از یک کشور خارجی می‌خواهد در انتخابات (ریاست جمهوری) سال ۲۰۲۰ دخالت کند.

«این دخالت‌ها، درمیان سایر موارد، تحت فشار قرار دادن یک کشور خارجی برای تحقیق در مورد رقبای اصلی پرزیدنت در سیاسی داخلی است. وکیل شخصی پرزیدنت، آقای رودولف جولیانی، هسته اصلی این اقدام است. به نظر می‌رسد، (ویلیام) بار، دادستان کل ایالات متحده نیز در این جریان دست دارد».

اتهاماتی که در این شکایت‌نامه مطرح شده، محور جریان استیضاح رئیس جمهور است که در هفته‌ای که گذشت، توسط نانسی پلوسی، رئیس کنگره آمریکا اعلام شد. او که بار دیگر توجهش به استیضاح آقای ترامپ جلب شده، گفته است:«رئیس جمهور باید پاسخ دهد. هیچکس بالاتر از قانون نیست».

آقای ترامپ ضمن رد این شکایت و اتهامات مربوطه، گفته است این تازه‌ترین تلاش منتقدینش برای خلع اوست. در هفته‌ای که گذشت، عکس او و پرزیدنت زلنسکی در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در حالی منتشر شد که آقای ترامپ تاکید کرد همتای اوکراینی‌اش را تحت فشار نگذاشته بوده است.

آقای ترامپ در توئیتی نوشت:«اگر گفته می‌شود آن مکالمه تلفنی بدون نقص با رئیس جمهور اوکراین نامناسب بوده، هیچ رئیس جمهور دیگری هرگز نخواهد توانست با یک رهبر خارجی دیگر صحبت کند».

اتهاماتی که علیه رئیس جمهور اقامه شده، اعضای هردو طیف سیاسی را بهت زده کرده است. این پرونده، همچنین، شامل موردی می‌شود که دست‌کم یک سال پیش رخ داده است. در این جریان، رودی جولیانی، تلاش کرده آقای زلنسکی و دستیارانش را ترغیب کند تا در مورد این اتهام که جو بایدن در صدد برآمده بوده یک از دادستان‌های اوکراین را با اعمال نفوذ، برکنار کند، تحقیق کنند. گفته می‌شود دادستان یادشده در جریان تحقیق در مورد شرکت سوخت و انرژی «برسیما» بوده که پسر معاون سابق ریاست جمهوری را در استخدام خود داشته است. 

در این میان، پاولو کلیمکین، وزیر خارجه سابق اوکراین ادعاهای دونالد ترامپ در مورد جو بایدن را بی اساس خوانده است.

حتی پیش از علنی شدن شکایت اخیر علیه آقای ترامپ، رودی جولیانی به‌عنوان یکی از مبلغین و دستیارهای رئیس جمهور شناخته می‌شد. در تابستان اخیر، نشریه نیویورک تایمز گزارش داد که اقای جولیانی، علاوه بر تماس‌های تلفنی متعدد، ملاقات‌هایی در مادرید با نمایندگان رئیس جمهور منتخب اوکراین داشته و اقداماتش برای اعمال نفوذ در تصمیمات داخلی اوکراین شامل تهدید در مورد کمک‌های آتی نظامی آمریکا به این کشور بوده است.

از آن هنگام، آقای جولیانی مرتبا در برنامه‌های تلویزیونی و تماس‌های تلفنی با خبرنگاران در صدد دفاع از اقدامات خود و رئیس جمهور بوده است. او به نشریه «پولیتیکو» گفت:«من افشاء کننده واقعی هستم. اگر الان مرا بکشند، بقیه داستان را نخواهید شنید».

جولیانی در یک مصاحبه به ویژه جالب با نشریه «آتلانتیک» ادعا کرد که او – و نه شاکی ناشناس – باید به‌عنوان یک قهرمان شناخته شود. آقای جولیانی گفت:«این آدم‌های سبک مغز – وقتی این ماجرا تمام شد، من قهرمان خواهم شد. من به‌عنوان یک وکیل کار نمی‌کنم. به‌عنوان کسی کار می‌کنم که بیشتر عمرش را وقف رفع و رجوع کردن کارهای دولت کرده است. از همه کارهایم باید تجلیل شود.»

او در گفتگو با فاکس نیوز، ضمن اشاره به این که از جانب وزارت خارجه عمل می‌کرده، گفت کورت وُلگر، نماینده ویژه آمریکا در اوکراین، باید حرف بزند. جولیانی گفت:«او باید پا پیش بگذارد و توضیح بدهد چه کرده است. من در این اقدامات تنها نبودم».

تحلیلگران خاطرنشان میکنند که وسواس جولیانی و ترامپ در مورد اوکراین، انعکاس نظریه محافظه کارانی است که در همه چیز توطئه و دسیسه می‌خوانند. آن‌ها می‌گویند سِروِر کامپیوتری کمیته ملی دموکرات‌ها که گفته می‌شود در سال ۲۰۱۶ توسط روسیه «هک» شد، در «کیِف» مستقر بوده است. در سال ۲۰۱۶، کمیته ملی دموکرات از شرکت ایمنی سایبری «کراود استرایک» کالیفرنیا خواست تا در مورد منبع «هک» سرورشان تحقیق کند. آقای ترامپ، حتی، به آسوشیتد پرس گفت تعجب می‌کند چرا با توجه به این که این شرکت ایمنی سایبری متعلق به یک «اوکراینی بسیار ثروتمند» است، پلیس فدرال (اف بی آی) خود در مورد محل این سِرورِ تحقیق نکرده بوده است. 

در هفته‌ای که گذشت، رسانه‌های آمریکا خاطرنشان کردند که شرکت «کراود استرایک» متعلق به یک شهروند آمریکایی متولد روسیه است. بنا به شکایت شاکی ناشناس آقای ترامپ، یکی از تقاضاهای رئیس جمهور از آقای زلنسکی «کمک به افشای اتهامات مربوط به دخالت روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ ریاست جمهوری بوده که گویا از اوکراین سرچشمه گرفته بوده است. او به ویژه از رهبر اوکراین خواسته بوده محل سِروِرهایی که توسط کمیته ملی دموکرات‌ها استفاده و توسط شرکت سایبری «کراود استرایک» آزمایش شده را پیدا کرده و تحویل دهد.  

این شکایت نامه می‌افزاید:«پرزیدنت به روشنی و بارها از آقایان «جولیانی» و «بار» به عنوان نمایندگان شخصی‌اش در این امور نام برده است».

آقای جولیانی و دفتر حقوقی‌اش در روز جمعه به سئوال‌های مکتوبی که به آن‌ها ارسال شد، پاسخ ندادند. 

«کریستینا گریِر» استاد علوم سیاسی در دانشگاه فوردهام در نیویورک به ایندیپندنت گفت این روایت را که آقای جولیانی قهرمانی از خط خارج شده است، نمی‌پذیرد. او افزود سابقه سیاسی آقای جولیانی در نیویورک بر پایه نژادپرستی و تبعیض استوار بوده است. به گفته خانم گریر، جولیانی زمانی، به کمک افسران سفیدپوست بازنشسته یک آشوب به راه انداخت تا «دیوید دینکینز»، نخستین شهردار آمریکایی سیاهپوست نیویورک که او را در انتخابات سال ۱۹۸۹ شکست داده بود، تهدید کنند. 

او گفت، جولیانی و آقای ترامپ در اعتقاداتشان شریکند و سال‌هاست یکدیگر را در نیویورک می‌شناسند.

گریر افزود:«ترامپ به او اعتماد دارد. او دوستی ندارد، اما به جولیانی اعتماد دارد چون سفیدپوست و حاشیه نشین های نژادی علیه دنیا هستند».

«رابرت مک کاو»، مدیر امور مربوط به دولت در شورای روابط با اسلام در آمریکا، می‌گوید آقای جولیانی همواره آماده بوده تا دستورات رئیس جمهور را در ارتباط با مسائل جنجال برانگیز اجرا کند، حتی اگر در مورد تقسیم سمت‌هایی چون وزارت خارجه یا دادستانی کل، نادیده گرفته شده است.

در سال ۲۰۱۷، جولیانی دستوری را سازماندهی کرد که نخستین ممنوعیت دستگاه رهبری ترامپ در مورد مسلمانان بود.

او دوسال پیش به فاکس نیوز گفت:«تمام تاریخچه آن را برایتان می‌گویم. وقتی او برای نخستین بار آن را اعلام کرد، گفت «ممنوعیت مسلمانان». او مرا صدا کرد و گفت: یک کمیسیونی برقرار کن و نشانم بده از نظر حقوقی راه درست آن چیست».

برخی معتقدند تمایل آقای جولیانی به دفاع از پرزیدنت در هر فرصت، و تلاش برای جلب توجه به جو بایدن و پسرش، دست آویزی است که آقای ترامپ ازآن برای انتخاب مجددش استفاده خواهد کرد.

«مایک فرِیولی» یک استراتژیست دموکرات مستقر در واشنگتن می‌گوید، به نظر می‌رسد دادستانی که زمانی گانگسترها را به خاک می‌کشید، برایش مهم نیست وقتی بر صفحه تلویزیون ظاهر می‌شود، منتقدین ترامپ درباره او چه فکر می‌کنند.

او گفت:«رودی هرچه ترامپ بگوید، انجام می‌دهد. به تلویزیون می‌رود و از خودش یک احمق می‌سازد. تنها سعی‌شان گل آلود کردن آب است».

www.independent.co.uk/news/world/americas