دوک ساکس با عبور از میدان مینی در آنگولا، پا جای پای مادر فقیدش دایانا، شاهزاده ولز گذاشت.
در روز پنجم سفر خاندان سلطنتی، یعنی دوک و دوشس ساکس، شاهزاده هری به صورت انفرادی بخشی از میدان مینی در دیریکوی آنگولا را پاک‌سازی کرد.
دوک جلیقه و عینک محافظ به چشم داشت و به میان منطقه‌ای رفت که زمانی پایگاه توپخانه نیروهای ضد دولت بود. این نیروها این منطقه را در سال ۲۰۰۰ مین‌گذاری کرده بودند.
ابتدا نکات ایمنی را برای شاهزاده هری مختصراً توضیح داده بودند و گفته بودند که فقط در مسیر پاک‌سازی‌شده راه برود و نه به چیزی دست بزند و نه بدود. این عضو خاندان سلطنتی بریتانیا در مسیری حرکت کرد که دو طرف آن را با پرچم های قرمز نشانه‌گذاری کرده بودند. روی پرچم‌ها به زبان پرتغالی نوشته بود «خطر انفجار مین!»
عکس هایی که از شاهزاده هری در این میدان مین گرفته‌اند، یادآور عکس‌هایی است که از شاهزاده دایانا در دیدارش از آنگولا در سال ۱۹۹۷ گرفته بودند. دایانا در آن سال به آنگولا رفته بود تا عموم مردم را از تهدید میدانهای مین آگاه کند.
دلیل دیدار شاهزاده هری از این میدان مین، آشنایی بیشتر با فعالیت‌های «هیلو تراست» (Halo Trust) عنوان شده است. این سازمان غیرانتفاعی زمین‌های مین‌گذاری شده در کشورهای درگیر جنگ را پاک‌سازی می‌کند.
دوک هنگام بازدید از میدان مین سخنرانی هم کرد و در آن از سازمان «هیلو تراست» برای کمک به جامعه دیریکو در «رسیدن به آرامش» تقدیر کرد.
او گفت «میدانهای مین جای زخم‌های بر جا مانده از جنگ‌اند. با پاک‌سازی میدانهای مین می‌توانیم در رسیدن به آرامش به این جامعه کمک کنیم تا در سایه این آرامش فرصت‌های تازه‌ای پدید آیند».
«به علاوه، می‌توانیم از حیات وحش متنوع و منحصر به فردی حفاظت کنیم که به رودخانه زیبای کوییتو وابسته است، رودخانه‌ای که دیشب را کنار آن گذراندم».
شاهزاده هری همچنین خواستار پاک‌سازی فوری میدانهای مین باقی‌مانده در بلندی‌های آنگولا شد که از زمان جنگ داخلی این کشور در سال‌های ۱۹۷۵ تا ۲۰۰۲ به جا مانده‌اند.
دوک گفت «چه خوب که این طرح از دیریکو و در پیوندگاه دو رودخانه‌ای آغاز شده که از جزایر آنگولا می‌گذرند و به دلتای اوکاوانگو می‌ریزند».
«این دو رودخانه آب و حیات را برای بیش از یک میلیون انسان در پایین‌دست خود فراهم می‌کنند و زیستگاهی حیاتی و بسیار ظریف برای انبوهی از حیات وحش است».
عکسی هم از سفر سال ۱۹۹۷ شاهزاده دایانا به آنگولا در صفحه‌ی رسمی اینستاگرام دوک و دوشس ساسکس منتشر شده است.
در زیر این عکس متن بیانیه‌ی دایانا در سال ۱۹۹۷ آمده است: «اگر بتوانیم مین‌گذاری را در سطح جهان ممنوع کنیم در درازمدت جهان امن‌تری برای نوه‌های این نسل خواهیم داشت.»
امروز در آنگولا دوک ساسکس پا جا پای مادرش گذاشت تا میراث او را ببیند و ببیند چطور پیوندش با این جامعه به حذف میدانهای مین کمک کرد.
در سال ۱۹۹۷ دایانا شاهزاده ولز برای جلب توجه جهانیان به بحران میدانهای مین و مردمی که زندگی‌شان در حال نابودی بودبه دیدار از هوامبو رفت. اکنون، دو دهه بعد از آن دیدار این منطقه از ناحیه‌ای غیر قابل سکونت و متروک به ناحیه‌ای زنده و پویا تبدیل شده که مدرسه، دانشگاه دارد و کسب و کارهای کوچک در آن فعالیت می‌کنند.
دوک با فروتنی به دیدار سرزمین و جامعه‌ای رفته که برای مادرش اهمیت بسیار ویژه‌ای داشت تا به عینه تلاش خستگی‌ناپذیر مادر را برای حمایت از تمامی کسانی ببیند که احساس می‌کرد بیش از همه به حمایت او نیاز دارند، حتی با اینکه چنین کارهایی محبوب جهانیان نبود.
دیدار شاهزاده دایانا به تغییر مسیر تاریخ کمک کرد و مستقیماً به عقد پیمان مبارزه با مین‌های ضد نفر معروف به معاهده‌ی اتاوا منجر شد. هم‌اکنون آنگولا با حمایت مؤسسه هیلو تراست برای پاک‌سازی مین‌های شناسایی‌شده تا سال ۲۰۲۵ هدف‌گذاری کرده است. به رغم پیش‌رفت‌های بزرگی که حاصل شده است، هنوز ۶۰ میلیون نفر در سراسر جهان هر روز را با هراس کشته شدن در میدانهای مین سپری می‌کنند.
در دیدار امروز دوک، او از همان خیابانی عبور خواهد کرد که زمانی میدان مین بود و عکس مشهور مادرش در همان‌جا گرفته شده است.
در این زیرنویس آمده است که دوک با فروتنی به دیدار سرزمین و جامعه‌ای رفته که برای مادرش اهمیت بسیار ویژه‌ای داشت تا به عینه تلاش خستگی‌ناپذیر مادر را برای حمایت از تمامی کسانی ببیند که احساس می‌کرد بیش از همه به حمایت او نیاز دارند.
همچنین در این زیرنویس آمده است «دیدار شاهزاده دایانا به تغییر مسیر تاریخ کمک کرد و مستقیماً به عقد پیمان مبارزه با مین‌های ضد نفر معروف به معاهده اتاوا منجر شد».
چندین نفر از کاربران اینستاگرام گفته‌اند که مایه افتخارآن‌هاست که شاهزاده هری پا جای پای مادرش گذاشته است. یکی از کاربران نوشت «اگر بگویم خیلی خوشم آمد حق مطلب را ادا نکرده‌ام. اگر شاهزاده دایانا زنده بود، به او افتخار می‌کرد».
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
