مدت‌ها چنین تصور می‌شد که سگ‌ها هفت برابر سریع‌تر از انسان‌ها پیر می‌شوند، اما مطالعه‌ای جدید خلاف این افسانه را نشان داد و می‌خواهد برایمان روشن کند سگ‌ها که دوستانمان‌اند، در واقع  چطور پیر می‌شوند.

براساس مثلی قدیمی، سن سگی یک‌ساله معادل سن انسانی هفت ساله است. با این حال، نژادهای مختلف به میزان متفاوتی پیر می‌شوند و نژادهای بزرگ‌ ۱۰ برابر سریع‌تر از انسان رو به پیری می‌روند و بعضی سگ‌های کوچک ممکن است نصف این میزان پیر شوند.

در یک مطالعه عمده‌ به نام پروژه پیر شدن سگ‌ها، هدف این است که ژنوم ۱۰ هزار سگ را بررسی کنند تا ببینند سگ‌های «ابر قرنی» (بالاتر از ۱۰۰ سال) که می‌توانند تا ۲۰ سالگی زندگی کنند، چرا این مدت طولانی زنده می‌مانند.

این محققان می‌خواهند نشانه‌های زیستی خاص عمر کردن سگ‌ها را شناسایی کنند تا داده‌هایشان را برای تفسیر پیر شدن انسان به‌کار گیرند.

پروفسور جاشوا آکی، از دانشگاه پرینستون، گفت: «این پروژه بسیار عظیم، بلندپروازانه و به‌شدت میان‌رشته‌ای است و پتانسیل تبدیل شدن به یک منبع قوی برای جامعه علمی گسترده‌تر را دارد.»

«شخصا فکر می‌کنم این پروژه هیجان‌انگیز است زیرا به نظر من به بهبود سلامت سگ‌ها و در نهایت سلامت انسان‌ها منجر می‌شود.»

پروفسور آکی گفت این مطالعه که معتقدند اولین در نوع خود است، «یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌ داده‌های ژنتیکی تولیدشده برای سگ‌ها» را به دست خواهد داد که به دانشمندان کمک می‌کند بفهمند ژنتیک چگونه بر پیر شدن تاثیر می‌گذارد.

او اضافه کرد، این تحقیق همچنین کمک می‌کند به «پرسش‌های اساسی‌تری در مورد تاریخ تکامل و اهلی کردن سگ‌ها» پاسخ داده شود.

در قسمت «ابر قرنی»های این مطالعه، دی‌ان‌ای سگ‌هایی که برای مدتی طولانی زنده ماندند با دی‌ان‌ای سگ‌هایی که به اندازه میانگین سن نژاد خود عمر کردند، مقایسه می‌شود.

سگ‌ها یکی از متنوع ترین گونه‌های ژنتیکی در جهان‌اند و درطیف وسیعی از اندازه‌ها، رنگ‌ها و انواع هیکل‌ها پرورش یافته‌اند.

طبق گزارش آراس‌پی‌سی‌ای (انجمن سلطنتی جلوگیری از ظلم به حیوانات) عمر متوسط بعضی نژادهای خاص و معروف سگ‌ ممکن است از ۵.۵ سال برای دوگ دو بوردو (به نام ماستیف فرانسوی هم معروف است) تا ۱۴.۲ سال برای یک پودل مینیاتوری متفاوت باشد.

محققان پروژه پیر شدن سگ‌ها پیش‌بینی می‌کنند داده‌هایشان به پیر شدن انسان هم اطلاق ‌شود؛ زیرا سگ‌ها تقریبا به همان زوال عملکرد و بیماری‌های پیری  دچار می‌شوند که انسان‌ها گرفتارش می‌شوند.

مراقبت‌های دامپزشکی نیز مشابهت‌های زیادی با مراقبت‌های سلامتی انسان‌ها دارد و سگ‌ها بیشتر در همان محیط‌ زندگی انسان‌ها زندگی می‌کنند که تعیین‌کننده اصلی پیر شدن و یکی از شرایطی است که نمی‌شود در محیط آزمایشگاه آن را شبیه‌سازی کرد.

پروفسور دانیل پرومیسلو، از دانشگاه واشینگتن و محقق ارشد این مطالعه، گفت: «با توجه به اینکه سگ‌ها محیط زندگی مشترکی با انسان‌ها دارند و سیستم سلامتی آنان پیچیده‌ است اما کمتر از انسان‌ها عمر می‌کنند، فرصتی منحصر به فرد برای شناسایی عوامل ژنتیکی، محیطی و سبک زندگی مربوط به زندگی سالم ارائه می‌دهند.»

این پروژه در مجله نیچر منتشر شده است.

گزارش بیشتر از خدمات خبری ساوت وست (SWNS)