سازمان نجات کودکان (Save the children) در تازه‌ترین نظرسنجی خود، از افزایش بی‌سابقه کودکان کار به دلیل فروپاشی اقتصادی در افغانستان خبر داد. بر اساس این گزارش که روز دوشنبه، ۲۵ بهمن منتشر شد، در شش ماه گذشته یک‌پنجم خانواده‌ها در افغانستان کودکانشان را برای تهیه غذا وادار به کارگری کرده‌اند. کریس نیامندی، رئیس سازمان نجات کودکان در افغانستان گفت: «راه‌حل بحران گرسنگی در افغانستان، تنها کمک بشردوستانه نیست، این بحران نیاز به راه‌حل اقتصادی دولت‌ها دارد تا سرمایه‌ها در افغانستان به گردش درآیند و مردم توان پرداخت هزینه‌ها را داشته باشند.»
این نظرسنجی از ۱۴۰۰ خانوار در هفت استان افغانستان انجام شد و نشان داد که ۸۲ درصد از مردم این کشور از زمان فروپاشی دولت پیشین درآمد خود را از دست داده‌اند و ۱۸ درصد مصاحبه‌شونده‌ها گفتند چاره‌ای جز اجبار فرزندان خود به کار کردن ندارند. بر اساس تحلیل سازمان نجات کودکان، اگر از هر خانواده فقط یک کودک کار کند، بیش از یک‌میلیون کودک در کشور به کار مشغول‌اند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بر اساس این نظرسنجی، یک‌سوم خانواده‌های افغانستان در شش ماه گذشته کل درآمد خود را از دست داده‌اند و میزان افرادی که برای تهیه غذا وام می‌گیرند یا تکدی می‌کنند نیز افزایش یافته است. افزایش شدید بهای مواد غذایی ناشی از بحران اقتصادی باعث شده است بسیاری از خانواده‌ها قادر به خرید مواد غذایی نباشند. حدود ۳۶ درصد از خانواده‌ها در مصاحبه با سازمان نجات کودکان گفتند از بازار غذای نسیه می‌خرند و ۳۹ درصد دیگر گفتند از خانواده‌های ثروتمندتر قرض می‌گیرند.
این در حالی است که ماه گذشته، سازمان نجات کودکان گزارش داد، تعداد کودکان مبتلا به سوءتغذیه که به مراکز درمانی این سازمان مراجعه می‌کنند نیز از ماه اوت به این‌سو، بیش از دو برابر شده است. کریس نیامندی، رئیس سازمان نجات کودکان در افغانستان گفت: «ما هر روز با کودکانی مواجه هستیم که به طرز وحشتناکی بیمارند و ماه‌ها است چیزی جز نان نخورده‌اند. والدین مجبورند تصمیم غیرقابل‌تصوری بگیرند، مثلا انتخاب کنند که به کدام‌یک از فرزندانشان غذا بدهند؟ آیا فرزندان خود را سر کار بفرستند یا بگذارند از گرسنگی بمیرند؟»
رئیس سازمان نجات کودکان در مورد نظرسنجی اخیر این سازمان، اظهار داشت در افغانستان غذا کم نیست، بلکه کمبود پول وجود دارد. به باور او، بازارها سرشار از مواد غذایی است، اما مردم توان پرداخت هزینه‌های غذا را ندارند. او راه‌حل این بحران را احیای سیستم اقتصادی افغانستان عنوان کرد و افزود: «ما هر کاری از دستمان برمی‌آید انجام می‌دهیم تا خانواده‌ها کمکی را که نیاز دارند دریافت کنند؛ اما حقیقت این است که کمک‌های بشردوستانه فقط تا این حد می‌تواند موثر باشد. این یک بحران اقتصادی است و نیاز به راه‌حل اقتصادی دارد. دولت‌ها باید راهی برای باز کردن قفل سرمایه‌های حیاتی و آزادسازی دارایی‌های مالی بیابند تا از گسترش بیشتر بحران جلوگیری کنند.»
سازمان نجات کودکان در حالی از بدتر شدن وضعیت کودکان در افغانستان خبر می‌دهد که در پی فروپاشی دولت پیشین در آن کشور و بازگشت طالبان به قدرت، آمار فقر و بیکاری به‌سرعت افزایش یافت. بر اساس آمارهای ارائه شده سازمان ملل به دلیل سوءتغذیه گسترده در میان کودکان، بیش از نیمی از جمعیت کودکان زیر پنج سال در افغانستان با خطر ابتلا به سوءتغذیه شدید مواجه‌اند و همچنین احتمال تلف شدن حدود یک‌میلیون کودک در اثر بیماری‌های ناشی از گرسنگی و فقر وجود دارد.
