گوردون براون، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا، روز پنجشنبه (۲۳ دی) در نامه‌ای به لیز تراس، وزیر امور خارجه این کشور، از او خواست تا برای برگزاری یک کنفرانس جمع‌آوری کمک‌های مالی به‌منظور تامین ۴.۵ میلیارد دلار برای حمایت از افغانستان اقدام کند. او تاکید کرد که این کمک باید سریع و به‌موقع به مردم افغانستان برسد؛ زیرا بیش از نصف جمعیت افغانستان در قحطی و گرسنگی شدید گرفتارند.
به گزارش گاردین، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا در این نامه به تراس نوشته است: «ما یک شکست شرم‌آور و ناکامی در جلوگیری از قحطی را شاهدیم.» او می‌افزاید که بریتانیا باید فورا ارسال کمک به افغانستان را که پس از تسلط طالبان به‌طور چشمگیری کاهش یافته است، از سر گیرد.
براون به روزنامه گاردین گفت که پول نقد موجود است اما کشورهای اهداکننده به این اطمینان نیاز دارند که از تحریم‌های بین‌المللی موجود ضربه نخواهند خورد. او تصریح کرد: «اگر طالبان در رعایت حقوق زنان و دختران پیشرفت واقعی داشته باشد، این تحریم‌ها می‌تواند کاهش یابد.»
سازمان‌های امدادرسان سازمان ملل در روز سه‌شنبه (۲۱ دی) درخواست کمک ۴.۵ میلیارد دلاری برای افغانستان در سال ۲۰۲۲ را مطرح کردند که بزرگ‌ترین درخواست بین‌المللی کمک انسان‌دوستانه به شمار می‌رود. ایالات متحده با اهدای کمک مالی ۳۰۸ میلیون دلاری از طریق سازمان‌های بشردوستانه مستقل، به این درخواست پاسخ داد، اما براون می‌گوید که این کافی نیست.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به گفته براون، «ائتلاف ۳۵ کشور به رهبری آمریکا که به مدت ۲۰ سال تحت عنوان کمک به مردم افغانستان بر این کشور حکومت کرد، تنها یک چهارم مبلغی را که به سازمان ملل اجازه می‌داد از مرگ کودکان افغان در زمستان جلوگیری کند، به افغانستان اختصاص داده است.»
بریتانیا برنامه‌ریزی کرده بود تا در سال ۲۰۲۱، کمک‌های خود به افغانستان را کاهش دهد اما در ماه اوت همان سال، تعهد کمک خود را به ۲۸۶ میلیون پوند افزایش داد.
براون به روزنامه گاردین گفت که کشورهای ثروتمند خاورمیانه نیز آماده تعهد سپردن‌اند. او تصریح کرد: «کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی پول دارند و پیشنهاد‌هایی هم برای کمک ارائه کرده‌اند، اما از واکنش آمریکا می‌ترسند. واقع‌بینانه این است که آمریکا تحریم‌ها را بردارد و به چرخه گرسنگی و مرگ در افغانستان پایان دهد.»
براون در نامه خود به لیزا تراس و نیز اروزولا فن درلاین، رئیس کمیسیون اروپایی سازمان ملل، از آن‌ها خواست تا کنفرانس بین‌المللی جمع‌آوری کمک به افغانستان را در ژانویه یا حداکثر فوریه برگزار کنند.
او تاکید کرد: «فاجعه افغانستان که از ماه‌ها پیش درباره آن به جهان هشدار داده شده بود، دیگر چشم‌اندازی در دوردست نیست.» براون به نقل از مارتین گریفیت، هماهنگ‌کننده امور بشردوستانه سازمان ملل متحدد، افزود: «پیش‌بینی می‌کنیم که اگر ما اقدام نکنیم، ۹۷ درصد افغان‌ها به‌زودی زیر خط فقر زندگی کنند.»
به گزارش سازمان ملل، اقتصاد افغانستان که قبلا به کمک‌های بین‌المللی وابسته بود، از زمان خروج نیروهای ایالات متحده و ناتو از این کشور در تابستان ۲۰۲۱، حدود ۴۰ درصد سقوط کرده است. پس از تسلط طالبان، کمک‌های بین‌المللی تقریبا یک‌شبه متوقف شدند و تحریم‌های اقتصادی ایالات متحده علیه گروه طالبان، افغانستان را بیشتر از پیش منزوی کرد.
براون به روزنامه گاردین گفت: «اکنون امدادگران در افغانستان کودکانی را می‌بینند که زیر پتوهای نخ‌نما در کمپ‌های موقت و گودال‌ها دور هم جمع شده‌اند یا در میان برقع مادرانشان بیرون بیمارستان‌ها دراز کشیده و منتظر درمان‌اند اما آن‌هم دیگر به‌سادگی در دسترس نیست.»
به گزارش کمیته بین‌المللی نجات در اوایل ماه ژانویه، حدود ۹۰ درصد از مراکز درمانی افغانستان برای ادامه فعالیت خود بودجه کافی ندارند، زیرا سیستم بهداشت افغانستان در دو دهه گذشته بر پروژه‌های بزرگ بین‌المللی و حمایت‌های مالی بیرونی متکی بوده است.
