تلسکوپ فضایی جدید جیمز وب ناسا نخستین موفقیت بزرگ خود را به دست آورد. این سازمان اعلام کرد که طول عمر این تلسکوپ از آنچه پیش‌تر انتظار می‌رفت، «به طرز قابل توجهی» بیشتر خواهد بود.

ناسا اعلام کرد که برآوردهای مبتنی بر پرتاب هفته گذشته و پروازش از آن زمان تاکنون نشان می‌دهند که این تلسکوپ برای «امکان آزمایش‌های علمی برای طول عمر مشخصا بیش از ۱۰ سال» سوخت کافی خواهد داشت. حداقل جدول زمانی [تعیین شده] برای این ماموریت پنج سال است.

[انرژی لازم برای انجام] کارهای علمی این تلسکوپ از طریق پنل‌های خورشیدی تامین می‌شود که ناسا اخیرا اعلام کرده است با موفقیت مستقر شده‌اند؛ اما این تلسکوپ به نیرومحرکه سنتی‌تری نیز متکی است تا بتواند جهت و موقعیت خود در فضا را تنظیم کند. 

بنا بر اعلام ناسا، این تلسکوپ به قدر کافی نیروی پیش‌رانش موشک دارد. نه فقط برای رسیدن به مقصد پایانی خود -نقطه‌ای در فضا که با نام اِل۲ (L2) شناخته می‌شود- بلکه برای کارهای مختلفی که در طولانی‌مدت به آن نیاز خواهد بود. از این نیرومحرکه پیش‌ران در تمام مدت ماموریت برای چیزی استفاده می‌شود که ناسا آن را مانورهای «نگهداری ایستگاه» می‌نامد. [برای زمان‌هایی که] جیمز وب مدار خود را تنظیم می‌کند و برای سایر موارد اعمال نیروی پیش‌ران تا در فضا در مسیر درست نگاه داشته شود.

[تلسکوپ فضایی جیمز وب] تا حد زیادی به دلیل پرتاب دقیق موشک آریان ۵ که این تلسکوپ را روز کریسمس به فضا پرتاب کرد، توانست این نیروی پیش‌ران اضافی را حفظ کند. به این دلیل و همچنین به علت آنکه مانورهای اصلاح مسیر پس از آن بسیار دقیق بودند، به سوختی کمتر از میزان پیش‌بینی‌شده نیاز بود و مقدار بیشتری در مخازن سوخت آن باقی ماند.

بر اساس اعلام ناسا، استقرار آرایه خورشیدی نیز می‌تواند زودتر از زمان مقرر انجام شود. تلسکوپ به شکلی برنامه‌ریزی شده بود که آرایه‌های خورشیدی را یا وقتی به زاویه خاصی در برابر خورشید می‌رسید یا پس از ۳۳ دقیقه، مستقر می‌کرد و از آنجا که پرتاب بسیار دقیق بود، تلسکوپ توانست با سرعت بیشتری به سمت هدف برود و [آرایه‌های خورشیدی] حدود ۲۹ دقیقه پس از پرتاب باز شد.

اکنون که آرایه خورشیدی نصب شده، تلسکوپ در حال استقرار سایر بخش‌های خود است؛ از جمله آینه‌هایی که به آن امکان می‌دهند اعماق فضا را رصد کند. همه این کارها باید تا زمان رسیدن به مدار نهایی که انتظار می‌رود حدود یک ماه پس از پرتاب باشد، انجام شوند.

ناسا تاکید می‌کند که تنظیم‌ها و نصب و استقرارهای دیگر همگی در کنترل انسان‌اند؛ به این معنی که برنامه زمانی یا ترتیب آن‌ها ممکن است تغییر کند. 

زمانی که تمامی جزئیات کار تکمیل شود و همه قطعات تلسکوپ مستقر شوند و تلسکوپ با موفقیت در مدار نهایی خود قرار بگیرد، ماه‌ها کار وجود خواهد داشت تا اطمینان حاصل شود که ابزارهای نوری و علمی همگی به‌خوبی تراز و تنظیم و کالیبره شده‌اند. پس از آن، تلسکوپ خواهد توانست کار خود برای رصد اعماق عالم با هدف کاوش در سیارات دوردست و درک کیهان را آغاز کند.

تلسکوپ فضایی جدید جیمز وب ناسا نخستین موفقیت بزرگ خود را به دست آورد. این سازمان اعلام کرد که طول عمر این تلسکوپ از آنچه پیش‌تر انتظار می‌رفت، «به طرز قابل توجهی» بیشتر خواهد بود.

ناسا اعلام کرد که برآوردهای مبتنی بر پرتاب هفته گذشته و پروازش از آن زمان تاکنون نشان می‌دهند که این تلسکوپ برای «امکان آزمایش‌های علمی برای طول عمر مشخصا بیش از ۱۰ سال» سوخت کافی خواهد داشت. حداقل جدول زمانی [تعیین شده] برای این ماموریت پنج سال است.

[انرژی لازم برای انجام] کارهای علمی این تلسکوپ از طریق پنل‌های خورشیدی تامین می‌شود که ناسا اخیرا اعلام کرده است با موفقیت مستقر شده‌اند؛ اما این تلسکوپ به نیرومحرکه سنتی‌تری نیز متکی است تا بتواند جهت و موقعیت خود در فضا را تنظیم کند. 

بنا بر اعلام ناسا، این تلسکوپ به قدر کافی نیروی پیش‌رانش موشک دارد. نه فقط برای رسیدن به مقصد پایانی خود -نقطه‌ای در فضا که با نام اِل۲ (L2) شناخته می‌شود- بلکه برای کارهای مختلفی که در طولانی‌مدت به آن نیاز خواهد بود. از این نیرومحرکه پیش‌ران در تمام مدت ماموریت برای چیزی استفاده می‌شود که ناسا آن را مانورهای «نگهداری ایستگاه» می‌نامد. [برای زمان‌هایی که] جیمز وب مدار خود را تنظیم می‌کند و برای سایر موارد اعمال نیروی پیش‌ران تا در فضا در مسیر درست نگاه داشته شود.

[تلسکوپ فضایی جیمز وب] تا حد زیادی به دلیل پرتاب دقیق موشک آریان ۵ که این تلسکوپ را روز کریسمس به فضا پرتاب کرد، توانست این نیروی پیش‌ران اضافی را حفظ کند. به این دلیل و همچنین به علت آنکه مانورهای اصلاح مسیر پس از آن بسیار دقیق بودند، به سوختی کمتر از میزان پیش‌بینی‌شده نیاز بود و مقدار بیشتری در مخازن سوخت آن باقی ماند.

بر اساس اعلام ناسا، استقرار آرایه خورشیدی نیز می‌تواند زودتر از زمان مقرر انجام شود. تلسکوپ به شکلی برنامه‌ریزی شده بود که آرایه‌های خورشیدی را یا وقتی به زاویه خاصی در برابر خورشید می‌رسید یا پس از ۳۳ دقیقه، مستقر می‌کرد و از آنجا که پرتاب بسیار دقیق بود، تلسکوپ توانست با سرعت بیشتری به سمت هدف برود و [آرایه‌های خورشیدی] حدود ۲۹ دقیقه پس از پرتاب باز شد.

اکنون که آرایه خورشیدی نصب شده، تلسکوپ در حال استقرار سایر بخش‌های خود است؛ از جمله آینه‌هایی که به آن امکان می‌دهند اعماق فضا را رصد کند. همه این کارها باید تا زمان رسیدن به مدار نهایی که انتظار می‌رود حدود یک ماه پس از پرتاب باشد، انجام شوند.

ناسا تاکید می‌کند که تنظیم‌ها و نصب و استقرارهای دیگر همگی در کنترل انسان‌اند؛ به این معنی که برنامه زمانی یا ترتیب آن‌ها ممکن است تغییر کند. 

زمانی که تمامی جزئیات کار تکمیل شود و همه قطعات تلسکوپ مستقر شوند و تلسکوپ با موفقیت در مدار نهایی خود قرار بگیرد، ماه‌ها کار وجود خواهد داشت تا اطمینان حاصل شود که ابزارهای نوری و علمی همگی به‌خوبی تراز و تنظیم و کالیبره شده‌اند. پس از آن، تلسکوپ خواهد توانست کار خود برای رصد اعماق عالم با هدف کاوش در سیارات دوردست و درک کیهان را آغاز کند.