طالبان برخلاف اعلام عفو عمومی و تعهدات خود، همچنان به تعقیب، تهدید، دستگیری و شکنجه فعالان رسانه‌ای به‌ویژه خبرنگاران افغان ادامه می‌دهند. در تازه‌ترین مورد، جنگجویان طالبان محمد عارف نوری، رئیس تلویزیون خصوصی نورین، را با خود برده و شاهپور فرهمند، خبرنگار تلویزیون خصوصی آریانا، را نیز برای ساعتی بازداشت کرده‌اند.
شاپور فرهمند خبر بازداشتش به دست طالبان را پس از رهایی از بند این گروه در فیس‌بوک به اشتراک گذاشت: «طالبان شب دوشنبه، ششم دی ماه، هنگامی که می‌خواستم به خانه بروم، مرا بازداشت کردند و پس دو ساعت بازجویی و بازرسی تمام فایل‌های موبایل، آزادم کردند.» فرهمند، این رفتار طالبان را خلاف قانون خوانده و در ادامه نوشته است: «بدتر از همه اینکه طالبان به خانه ما تلفن زدند و به خانواده‌ام گفتند که شاهپور تصادف کرده و وضعیتش وخیم است.»
ذبیح شجاع سروری، خبرنگار افغان ساکن کابل، هم درباره افزایش رفتار خشونت‌بار طالبان با خبرنگاران در فیس‌بوک نوشت: «هیچ‌جا برای خبرنگاران امن نیست. حتی مسیر راه تا خانه. آزای بیان و رسانه‌ها نفس‌های آخر را می‌کشد.»
سروری می‌افزاید: «متاسفانه آنچه سخنگویان و مسئولان امارت اسلامی ادعا می‌کنند، وجود ندارد و فقط در حد شعار است.»
رومان نوری، پسر محمد عارف نوری، رئیس تلویزیون خصوصی نورین در کابل، در یک پیام ویدیویی از دستگیری پدرش خبر داد و گفت که نمی‌داند پدرش اکنون کجا است و به چه سرنوشتی دچار شده است. به گفته رومان نوری، «روز یکشنبه، پنجم دی، طالبان به خانه ما آمدند و بدون هیچ مدرکی خانه را بازرسی کردند و سپس پدرم را با خود بردند. ما تاکنون چند جا سر زدیم تا از سرنوشت پدرم آگاه شویم، اما هیچ کس به ما جواب نمی‌دهد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پسر عارف نوری از رهبران طالبان و نهادهای حامی رسانه‌های افغانستان خواست تا برای رهایی پدرش دست‌به‌کار شوند و او را آزاد کنند.
نهادهای امنیتی طالبان تاکنون در مورد دستگیری شاهپور فرهمند و عارف نوری رسما اظهارنظر نکرده‌اند. نهادهای حامی رسانه‌ها و خبرنگاران در افغانستان که تحت حاکمیت طالبان کار می‌کنند، نیز خاموش‌اند و در این دادخواهی شرکت نکرده‌اند.
صمیم نعیمی، خبرنگار افغان، با نگرانی از سکوت در قبال رفتار طالبان با فعالان رسانه‌ای و خبرنگاران، از بی‌توجهی نهادهای حامی خبرنگاران در افغانستان انتقاد کرد و گفت:« در افغانستان نهادی به نام حامی خبرنگاران وجود ندارد.»
جواد رامین، خبرنگاری که پس از تصرف کابل به دست طالبان شغل خود را از دست داده است، به ایندیپندنت فارسی گفت:«وضعیت به حدی نگران‌کننده است که من نمی‌توانم به زبان بیاورم که روزی خبرنگار بودم. طالبان با خبرنگاران بدتر از نظامیان پیشین برخورد می‌کنند. در بیشتر از چهار ماهی که از سلطه طالبان می‌گذرد، ده‌ها خبرنگار دستگیر و شکنجه شده‌اند. هیچ نهاد برای حمایت نیست و چند نهادی که فعال مانده‌اند، اکنون بیشتر نمادین‌اند و کاری از دستشان ساخته نیست. خبرنگاران باید مواظب جان خود باشند و به نهادی تحت نام حامی خبرنگاران یا رسانه‌ها هیچ امیدی نداشته باشند.»
در همین حال، روز سه‌شنبه، هفتم دی ماه، خبرهایی هم از بازداشت خبرنگاران افغان که برای پوشش اعتراض زنان کابلی حضور یافته بودند، در رسانه‌های محلی منتشر شده است.
خبرنگاران افغان و فعالان رسانه‌ای در افغانستان در ۲۰ سالی که نظام جمهوری در این کشور حاکم بود، هم با مشکلات شدید امنیتی و تهدید‌های طالبان مواجه بودند. این صنف در تمام این سال‌ها قربانی‌های زیادی داد اما روند اطلاع‌رسانی همچنان پابرجا ماند؛ اما با سقوط دولت پیشین افغانستان و بازگشت طالبان به قدرت، فضای اطلاع‌رسانی برای رسانه‌های آزاد به‌شدت محدود شده است.
طالبان از زمان رسیدن به قدرت تاکنون، ده‌ها خبرنگار افغان را به بهانه‌های مختلف دستگیر و شکنجه کرده است و تعقیب و تهدید خبرنگاران همچنان با شدت ادامه دارد.
