بررسی شواهد موجود نشان می‌دهد که پزشکان باید داروهای ضدافسردگی را کمتر و به‌مدت کوتاه‌تر تجویز کنند، زیرا شبهه‌هایی در مورد اثربخشی آن‌ها وجود دارد.

به گفته محققان، عوارض جانبی و نشانه‌های ترک داروی ضدافسردگی ممکن است بیشتر از فوایدی باشد که اغلب در موارد افسردگی شدید می‌بینیم.

در فاصله سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰، برای حدود ۷.۸ میلیون نفر در انگلستان که معادل یک ششم بزرگسال‌ها در آن منطقه است، دست کم یک بار داروی ضدافسردگی تجویز شده است. تعداد این نسخه‌ها برای زنان ۵۰ درصد بیشتر بوده است.

این تحقیق که در «دراگ اند تراپیوتیکس بولتن» (Drug and Therapeutics Bulletin) چاپ شد، نشان می‌دهد که بیشتر شواهد در مورد اثربخشی داروهای ضدافسردگی بر اساس آزمایش‌هایی است که با دارونماهای کنترل‌شده بین شش تا ۱۲ هفته انجام شده است.

محققان یونیورسیتی کالج لندن و شرکت‌های بیمارستانی کورنوال سلطنتی زیر نظر خدمات سلامت عمومی بریتانیا، اعلام کردند که نتایج حاصل از گروه دارونما و کسانی که دارو مصرف کرده بودند، به آستانه لازم برای ایجاد «تفاوت مهم بالینی» نرسیده است.

با این حال، در کسانی که بازدارنده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI- نوع جدیدی از داروهای ضد‌افسردگی) مصرف کرده بودند، عوارض جانبی زیاد دیده می‌شد. از هر پنج بیمار، یک نفر خواب‌آلودگی در طول روز، خشکی دهان، تعریق زیاد، و بالا رفتن وزن گزارش کرد. از هر ۱۰ نفر نیز یک نفر خستگی یا تهوع، انقباض ماهیچه، یبوست، اسهال، و سرگیجه احساس کرده بود، وعلاوه بر آن، یک‌چهارم از کسانی که دارو مصرف کرده بودند، از بروز مشکلات جنسی خبر دادند.

محققان گفتند: «با توجه به این توازن نامعلوم فواید و مضرات، باید تجویز گسترده و رو به افزایش داروهای ضد‌افسردگی را بازبینی کنیم.»

مشکل دیگری که متخصصان در مورد شواهد موجود برشمردند، این بود که تاثیر داروهای ضدافسردگی را روی نتایجی که برای بیماران مهم‌ترند، اندازه‌گیری نمی‌کند.

مطالعات بیشتر روی سنجش علائم افسردگی متمرکز بوده است تا آزمایش عملکرد اجتماعی یا کیفیت زندگی بیماران.

علاوه بر این، محققان دریافتند کسانی که به استفاده از داروهای ضد افسردگی تا مدتی طولانی ادامه می‌دهند، اغلب وقتی دارو را کنار می‌گذارند، به عوارض ترک دارو مانند اضطراب، بی‌خوابی، آشفتگی، تغییر اشتها و افسردگی دچار می‌شوند.

به گفته محققان، کاهش تدریجی میزان مصرف ممکن است بیشترین کمک را برای ترک دارو به بیمار ارائه دهد، ولی تضمینی وجود ندارد که حتی با کاهش تدریجی، «پیامدهایی مانند عوارض جانبی بلندمدت جنسی یا نشانه‌های مزمن ترک، در بیماران از بین برود.»

آن‌ها یادآور شدند که مصرف‌کنندگان درازمدت داروهای ضدافسردگی برای ترک آن ممکن است به کمک نیاز داشته باشند، اما «در حال حاضر هیچ‌گونه خدمات اختصاصی در بخش درمان بریتانیا وجود ندارد که از تجویز نشدن داروهای ضد افسردگی حمایت کند.»

در سال ۲۰۱۸، محققان دانشگاه آکسفورد و دانشگاه کیوتوی ژاپن تحقیقی انجام دادند که داده‌های آزمایشی داروهای ضد‌افسردگی را در بیش از ۱۱۶ هزار شرکت‌کننده بررسی می‌کرد.

آنان دریافتند که «همه داروهای ضد افسردگی برای بزرگسالانی که دچار اختلال افسردگی وخیم‌اند، از دارونما‌ها موثرترند.»

آندریا کیپریانی، نویسنده ارشد آن تحقیق، گفت نتایج نشان می‌دهند که داروهای ضدافسردگی «ابزار موثری برای درمان افسردگی» هستند.

او به روزنامه گاردین گفت: «افسردگی درمان‌نشده از آن‌جا که باری بر دوش جامعه می‌گذارد، مشکل بزرگی است.»