فرزاد علی‌زاده، فعال محیط‌ زیست، با اشاره به نابودی هفت میلیون هکتار از جنگل‌های زاگرس در ۷۰ سال گذشته، درباره خطر از بین رفتن جنگل‌های ایران در ۵۰ سال آینده هشدار داد.

جنگل‌های بلوط زاگرس با وسعت شش میلیون هکتار، نزدیک به نیمی از جنگل‌های ایران را تشکیل می‌دهند و حدود ۸۰ درصد عشایر ایران در این منطقه ساکن‌اند. بیش از ۵۰ درصد از دام ایران هم از این منطقه تامین می‌شود؛ با این حال، به گفته کارشناسان محیط‌ زیست، تجارت پرسود زغال بلوط پای سوداگران را به نواحی بکر جنگل‌های زاگرس باز کرده است و برای برخورد با آنان هم اراده‌ای وجود ندارد.

علی‌زاده با پرداختن به دلایل اهمیت جنگل‌های زاگرس برای ایران به‌عنوان «وسیع‌ترین رویشگاه جنگلی غیرتجاری»، گوشزد می‌کند که در سال‌های اخیر، فعالیت‌ها و دخالت‌های انسانی نظیر قطع درختان، هیزم‌گیری و تجارت زغال بلوط زوال و مرگ تدریجی درختان بلوط زاگرس را موجب شده است. 

او به خشکسالی‌های اخیر و نقش آن‌ در نابودی بلوط‌های زاگرس نیز اشاره کرد و گفت: «نفوذ ریزگردها ضعف فیزیولوژیک درختان بلوط را در پی داشته، به‌ طوری‌ که حملات حشرات و عوامل بیماری‌زا به خشکیدگی درختان بلوط در جنگل‌های زاگرس منجر شده است.»

بر اساس گفته‌های این فعال محیط‌ زیست، زراعت دیم در اراضی جنگلی و آتش‌سوزی‌های مداوم نیز از جمله دلایل نابودی جنگل‌های زاگرس در سال‌های اخیر بوده‌اند؛ به‌ طوری‌ که در خرداد ۱۴۰۰، آتش‌سوزی هفت‌روزه جنگل‌های زاگرس در کهمره سرخی استان فارس، ۱۵ هزار هکتار از بلوط‌های چند ۱۰۰ ساله این منطقه را به خاکستر تبدیل کرده است.

او با یادآوری قطع هزاران اصله درخت برای احداث جاده یا خطوط انتقال گاز یا به زیر آب رفتن آن‌ها در پی آبگیری سدها گفت: «با ساخت سد کارون ۳، حدود دو هزار و ۵۰۰ اصله درخت بلوط از بین رفت.»

فرزاد علی‌زاده با انتقاد از «نادیده گرفتن وضعیت اجتماعی و اقتصادی حاشیه‌نشینان زاگرس»، بالا بودن نرخ بیکاری در این منطقه را از جمله عوامل تخریب بلوط‌های زاگرس برشمرد.

این فعال محیط زیست در ادامه به کاهش مساحت اراضی جنگلی ایران در ۷۰ سال گذشته اشاره کرد و افزود: «در حال حاضر تنها پنج میلیون هکتار جنگل در زاگرس باقی مانده است. این‌ چنین که به نابودی جنگل‌ها و مراتع کشور کمر بسته‌ایم، متاسفانه تا ۵۰ سال آینده تمامی جنگل‌ها و در ۸۰ سال آینده تمامی مراتع را از دست می‌دهیم.»

پیش‌تر عبدالرضا شجاعی‌نسب، فعال زیست‌ محیطی در حوزه جنگل‌شناسی، نیز در یک برنامه تلویزیونی گفته بود که زغال‌گیری در جنگل‌های زاگرس یکی از عوامل اصلی بروز آتش‌سوزی‌های وسیع در این منطقه است. او با انتقاد از اینکه برای برخورد با پدیده زغال‌گیری اراده‌ای وجود ندارد، گفته بود: «نمی‌دانم چه قدرتی دارند و چه شبکه‌ای‌اند که کسی نمی‌تواند با آن‌ها برخورد کند.»