درحالی‌که نیمکره جنوبی آغاز فصل تابستان را جشن می‌گیرد، ساکنان شمال خط استوا، کوتاه‌ترین روز سال – یلدا- را تجربه می‌کنند. امسال بلندترین شب سال ۲۱ دسامبر خواهد بود.
واژه «سوُلستیس» (solstice) [بلندترین روز یا شب یا تحویل] از دو کلمه لاتین «سوُل» به‌معنای خورشید و «سیستره» به‌معنای «متوقف شدن یا جای گرفتن» منشا می‌گیرد.
«تحویل بلندترین شب یا روز» در سراسر جهان هنگامی رخ می‌دهد که محور زمین در نتیجه نزدیک شدن به خورشید یا فاصله گرفتن از آن در طول سال به بلندترین یا پائین‌ترین نقطه خود در آسمان می‌رسد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ازنظر تاریخی، یلدا [بلندترین شب سال] اهمیت بسیاری در فرهنگ‌های مختلف ازجمله مصر و روم باستان داشته و اغلب به‌عنوان شاخصی برای گذران فصل‌ها و احتمالا زمان تولد دوباره شناخته می‌شده است.
در اروپای شمالی، از جزایر فارو تا جمهوری استونی، اقوام «ژرمن» قرن‌ها این رویداد را با نام عید «یول» جشن گرفته‌اند.
هرچند تاریخچه روز «یول» به اقوام اسکاندیناوی که به مدت ۱۲ روز تولد دوباره خورشید را جشن می‌گرفتند، برمی‌گردد، اما بلندترین شب سال همچنین عید «طبیعت پرستان» و آنگلوساکسون‌ها [مردمانی که در اوایل قرون‌وسطی در انگلستان (بخش از بریتانیا) امروز ساکن بودند] نیز بود.
به گفته پلینی بزرگ [یا پلینیوس، فیلسوف رومی قرن اول میلادی] کشیشان «دروید» با جمع‌آوری گیاه دارواش و قربانی کردن گاو نر که اقدامی عملی برای سیر کردن شکم مردم در ماه‌های قحطی بود، این مراسم مهم را برگزار می‌کردند.
علاوه بر گیاه دارواش و جشن‌های ۱۲ روزه، چند سنت کریسمس ازجمله هیزم ویژه «یول» (برای سوزاندن در روزهای جشن) و تزئین درخت‌ها به آغاز مراسم «یول» برمی‌گردد که بعدها جزئی از سنت عید کریسمس شد.
اما بلندترین شب سال هنوز در بخش‌هایی از بریتانیا و آمریکا جشن گرفته می‌شود. محبوب‌ترین سنت آن گردهمایی درویدها، طبیعت پرستان و علاقه‌مندان به آن در «استون هنج» [ویرانه ماقبل تاریخ در استان سالزبوری بریتانیا] برای تماشای طلوع خورشید است.
© The Independent
