تیم هندبال زنان ایران، سازنده احساسات عجیب در جام جهانی

شکست‌های سنگین با مشقت لباس‌های اضافه، بدون اردو و بازی تدارکاتی

همراه با فاطمه خلیلی و دیگر بازیکنان تیم ملی ایران، بسیاری از تماشاگران و چند نفر از بازیکنان تیم ملی نروژ گریستند- فدراسیون جهانی هندبال

شکست‌های سنگین تیم ملی هندبال زنان ایران در جام جهانی احساسات عجیبی را برمی‌انگیزد؛ حسرت از اینکه چرا پیشرفت و توسعه ورزش از زنان ایرانی دریغ شده و احساساتی خاص دیدن از اشک شوقی که بر صورت‌ دختران این تیم نقش بسته است.

وقتی تعداد تیم‌های جام جهانی هندبال زنان از ۲۴ به ۳۲ تیم افزایش پیدا کرد، اعتراض تیم‌های قدرتمند هندبال جهان بیراه به نظر نمی‌رسید. آن‌ها از کیفیت جام جهانی نگران بودند اما افزایش تیم‌ها مسیر توسعه هندبال را برای کشورهای بیشتری باز می‌کند.

تیم ایران از جمله تیم‌هایی بود که برای اولین بار به جام جهانی هندبال زنان پا می‌گذاشت اما آنچه باعث شد پیش‌تر چنین فرصتی برای زنان ایرانی پدید نیاید، محدودیت‌ها از جمله حجاب اجباری برای بازیکنان و کمبود شدید امکانات و تجربه بین‌المللی بود. هندبال باحجاب بسیار دشوارتر از سایر ورزش‌ها باحجاب است زیرا این ورزش پرتحرک و با درگیری‌های پی‌در‌پی و سریع را به سختی می‌توان با لباس‌های اضافه انجام داد. فراموش نکنیم که زنان هندبال ایران پس از سال‌ها تلاش توانستند برای بازی با این لباس‌ها مجوز بگیرند و سال‌های بسیاری از میدان‌های بین‌المللی محروم بودند. پیشرفت در چنین موقعیتی دشوار است؛ دشوارتر از آنچه برای ما قابل تصور باشد.

توریر هرگیرسون، سرمربی تیم ملی نروژ، درباره بازی با ایران و با اشاره به انتقادهای پیشین درباره حضور تیم‌هایی مثل ایران در جام جهانی گفت: «گاهی برای اینکه آن‌ها نباید در این جام حضور داشته باشند دلایل زیادی مطرح می‌شود اما این سندی بر این واقعیت است که آن‌ها حتما باید در جام جهانی حاضر باشند.»

با این حال، علیرضا پاکدل، رئیس فدراسیون هندبال جمهوری اسلامی ایران، محدودیت‌های تحمیل‌شده به دختران ایرانی را به افتخار و فرصت تعبیر می‌کند: «این اولین تیم محجبه در ۲۵ دوره مسابقات جهانی هندبال است که یک افتخار محسوب می‌شود. امیدوارم که بازیکنان از فضایی که ایجاد شده است، بهره کافی را ببرند.» اما او به عنوان رئیس فدراسیون نه فرصت بازی تدارکاتی برای تیم زنان مهیا کرد و نه بودجه کافی برای اعزام در اختیارشان گذاشت.

حرف‌هایش نشان می‌دهند که پیش از جام جهانی بر تیم زنان هندبال ایران چه گذشته است: «برای اردوهای تدارکاتی تلاش زیادی کردیم اما به هر دری زدیم به در بسته خوردیم. تیم‌های اروپایی برنامه زمان‌بندی خود را از ماه‌ها قبل می‌بندند. بودجه ما از کمیته ملی المپیک و از وزارت ورزش هم مشخص است. کشور هم اکنون در شرایط سخت اقتصادی است و در زمینه تامین ارز مشکلاتی داریم.»

تیم ملی هندبال زنان ایران در گروه C با قزاقستان، نروژ و رومانی بازی می‌کند. ایران مقابل رومانی با نتیجه ۳۹-۱۱ شکست خورد که قابل پیش‌بینی بود زیرا این تیم برای اولین‌بار در جام جهانی بازی می‌کرد و رومانی بیست‌وچهارمین تجربه‌اش در جام جهانی را پشت سر می‌گذاشت. ایران در بازی دوم مقابل نروژ سنگین‌تر شکست خورد و ۴۱-۹ بازنده شد. نروژ دو بار قهرمان المپیک، سه بار قهرمان جام جهانی و هشت بار قهرمان اروپا شده است. تیم هندبال زنان ایران روز سه‌شنبه، ۱۶ آذر، در بازی سوم با قزاقستان دیدار خواهد کرد.

با وجود شکست‌های سنگین تیم ملی هندبال زنان ایران در جام جهانی، تنها آن لحظه‌ لبخند روی صورت دختران ایرانی نشست که فاطمه خلیلی بهفر، دروازه‌بان تیم ملی ایران، پس از ۴۱ گلی که از نروژ خورد، بهترین بازیکن زمین شد. فدراسیون جهانی هندبال تلاش او برای نجات دروازه تیمش را نادیده نگرفت؛ تلاشی که با توجه به محدودیت‌های زنان در ورزش ایران تحسین‌برانگیز است. این متعارف نیست که بهترین بازیکن زمین دروازه‌بانی باشد که ۴۱ گل دریافت کرده اما اگر فاطمه خلیلی نمایش خوبی نداشت، شاید نتیجه بازی مقابل نروژ عجیب‌تر از این می‌شد و اعتبار تصمیم درباره افزایش تیم‌های جام جهانی بیشتر زیر سوال می‌رفت. فاطمه خلیلی بهفر خوشحال‌ترین دختر تیم ایران بود: «حضور در جام جهانی رویای من بود. دریافت جایزه بهترین بازیکن زمین اتفاق بسیار بزرگی است، بنابراین من نمی‌توانم توضیح دهم که چقدر خوشحالم.»

همراه با فاطمه خلیلی و دیگر بازیکنان تیم ملی ایران، بسیاری از تماشاگران و چند نفر از بازیکنان تیم ملی نروژ گریستند؛ حسی مشترک بین غم و شادی، پس از شکستی سنگین برای ایران و البته تجربه‌ای بزرگ برای دخترانی که حضور در جام جهانی با هر نتیجه‌ای را برای هندبال زنان در ایران مفید می‌دانند.

صحنه‌های حضور دختران ایرانی در جام جهانی برخلاف آنچه رئیس فدراسیون هندبال ایران مایه افتخار می‌داند، از این منظر موردتوجه حریفان قرار گرفته است که این دختران با چه مشقتی بازی می‌کنند و چگونه با لباس‌های نامتعارف در ورزش و بدون اردوها و بازی‌های تدارکاتی، خود را به جام جهانی رسانده‌اند. این برای دختران تیم هندبال ایران تحسین‌برانگیز است اما برای مسئولان ورزشی ایران پیامی حاوی بیشترین سرزنش‌ها را دربردارد.

بیشتر از ورزش