درحالی‌که سهم مسافرت هوایی در انتشار سالانه دی‌اکسید کربن در جهان ۲٫۴ درصد است طبق یافته‌های محققان دانشگاه آکسفورد، سهم هواپیماها تاکنون در گرمایش انسان‌ساختِ زمین حدود ۴ درصد بوده است.

این وضعیت به علت اثرات گرمایشی ناشی از مواد شیمیایی منتشرشده از پروازها ازجمله اکسیدهای نیتروژن، بخار آب و ذرات ریز است که جو اطراف خود را تغییر می‌دهند.

میلان کلوئر یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید: در مورد هواپیمایی نباید فقط به در نظر گرفتن انتشارکربن بسنده کرد، زیرا هواپیماها مواد دیگری هم در جو منتشر می‌کنند و باعث برهم‌کنش‌های شیمیایی می‌شوند. این اثر به‌اصطلاح غیر دی‌اکسیدکربنی مثل اثر اکسیدهای نیتروژن و پس‌دم‌ها، رد پای کربنی سنتی را در صنعت هواپیمایی به میزان بیش از دو برابر افزایش می‌دهد. این پدیده به لحاظ نظری شناخته شده است اما محاسبه میزان نقش واقعی حال حاضر و آینده هواپیمایی در گرمایش، کار جدیدی است.

او افزود: اگر سفرهای هوایی به حداقل برسد، بهبود زیادی به دست می‌آید. اکنون می‌دانیم می‌توان بسیاری از اقدامات را به‌صورت دورکاری انجام داد و امیدوارم درس‌هایی را که در دوران همه‌گیری در این زمینه آموخته‌ایم، فراموش نکنیم.

هم‌چنین طبق یافته‌های این پژوهش، اگر بخواهیم تا سال ۲۰۵۰ گرمایش زمین را طوری محدود کنیم که از ۱٫۵ تا ۲ درجه سانتی‌گراد بالاتر نرود، هواپیمایی ۶ تا ۱۷ درصد از «بودجه» اقلیمی باقی‌مانده موجود را جذب خواهد کرد. طبق برآوردها فقط ۲ تا ۴ درصد جمعیت جهان هرسال مسافرت بین‌المللی انجام می‌دهند.

البته هم‌چنین طبق مدل‌سازی‌ها اگر سالانه انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از پروازها ۲٫۵ درصد کاهش یابد، افزایش اثر گرمایشی هواپیمایی متوقف خواهد شد.

در این گزارش آمده است: اگر پروازهای هواپیمایی در جهان سالی حدود ۲٫۵ درصد کاهش یابد حتی بدون تغییر دادن ترکیب کنونی سوخت یا عملیات پرواز، اثر افزایش انتشار دی‌اکسید کربن و کاهش عامل‌های اقلیمی غیردی‌اکسیدکربنی باهم به توازن می‌رسند و درنتیجه افزایش در گرمایش ناشی از هواپیمایی رخ نخواهد داد.

این تحقیق تحت عنوان «سنجش نقش هواپیمایی در گرمایش زمین» با همکاری محققان دانشگاه کلان‌شهر منچستر و مرکز ملی رصد زمین ان.‌ای.آر.سی انجام گرفته است.