کیت ریچاردز و میک جَگِر از گروه رولینگ استونز اعلام کردند که دیگر آهنگ محبوب دهه ۱۹۷۰ خود با نام «شکر قهوه‌ای» را در تورها اجرا نمی‌کنند.

این خبر بعد از طرح شدن دغدغه‌هایی اعلام شد که حاکی از آن است که این آهنگ ۵۰ ساله اشاره‌هایی به «ترس و وحشت‌ برده‌داری» و سایر موضوع‌های جنجالی دارد.

آخرین باری که این گروه موسیقی راک انگلیسی آهنگ شکر قهوه‌ای را اجرا کرد در سال ۲۰۱۹ در ورزشگاه هارد راک شهر میامی در ایالت فلوریدا بود.

وقتی از آقای ریچاردز درباره غیبت این آهنگ در تور آن‌ها پرسیده شد، او به نشریه اِل‌اِی تایمز گفت: «فهمیدید، ها؟ نمی‌دانم. سعی دارم بفهمم مشکل بقیه اعضای گروه در چیست. آیا نفهمیدند که این آهنگ درباره ترس و وحشت برده‌داری است؟ اما آن‌ها سعی دارند این آهنگ را دفن کنند. در این لحظه نمی‌خواهم درباره این چرت و پرت‌ها با کسی نزاعی داشته باشم.»

این موسیقی‌دان ۷۷ ساله در ادامه گفت: «امیدوارم بتوانیم جایی در این آهنگ، آن عزیز را به اوج افتخار خود بازگردانیم.»

از طرف دیگر، میک جگر گفت: «ما شکر قهوه‌ای را هر شب از دهه ۱۹۷۰ به این طرف اجرا کرده‌ایم. خب بعضی اوقات آدم فکر می‌کند بهتر است آن را برای مدتی کنار بگذاریم و ببینیم چه می‌شود.» او افزود: «شاید آن را بازگردانیم.»

اولین بند آهنگ می‌گوید: «کشتی بردگان ساحل طلایی به سمت مزارع پنبه به راه افتاد/ آن‌ها را همان پایین در بازار نیواورلئان فروخت/ برده‌دار پیر هراسیده می‌داند وضعش خوب است/ صدای شلاق زدن او به زنی را درست در حوالی نیمه‌شب بشنو.»

میک جگر در مصاحبه‌ای با نشریه رولینگ استون در سال ۱۹۹۵ گفته بود: «در آن زمان به این موضوع فکر نکردم. اکنون هرگز چنین آهنگی نخواهم نوشت.»

او گفت: «احتمالا خودم را سانسور می‌کردم. به نظرم با خود می‌گفتم: وای خدای من، نمی‌توانم این کار را انجام دهم، باید آن را متوقف کنم. دیگر نباید این‌قدر خام و نپخته آهنگ بنویسم.» وی اظهار داشت که این آهنگ را هنگام حضور در استرالیا موقع فیلم‌برداری «نِد کلی» نوشته است.

او گفت: «فقط خدا می‌داند که در این آهنگ درباره چه حرف می‌زنم. خیلی قر و قاطی است. تمام موضوع‌های شنیع در یک مجموعه. چیزی خیلی بداهه بود.»

گروه رولینگ استونز پس از شروع مجدد «تور بدون فیلتر» پیش‌تر در سال جاری میلادی،‌ اکنون مشغول اجرای توری در سراسر ایالات متحده آمریکاست.

بلیت‌های کنسرت را اینجا می‌توان پیدا کرد.