در دهه گذشته، یک‌هشتم مساحت کالیفرنیا در آتش‌ سوخته است. نه مورد از ده آتش‌سوزی بزرگ این ایالت از زمان آغاز ثبت آن‌ها در سال ۱۹۳۲، در ده سال گذشته رخ داده است و هشت مورد از آتش‌سوزی‌های بزرگ، از سال ۲۰۱۷ به این سو رخ داده است.

کریگ کلمنتز، مدیر آزمایشگاه هواشناسی آتش در دانشگاه ایالتی سن خوزه، به مرکوری نیوز گفت که این امر معلول «ترکیبی از چند چیز، شامل تغییر آب و هوا، چند دهه مهار آتش، و خشکسالی» است.

کلان‌‌‌‌‌آتش (مگافایر) که نامی است که برخی از کارشناسان بر آن گذاشته‌‌اند، آتش‌سوزی‌هایی بزرگ‌تر از ۱۰۰ هزار هکتار است. این آتش‌سوزی‌ها قبلا به ندرت رخ می‌داد، اما اینک به شکلی روزافزون به رویدادی عادی بدل شده است.

دکتر کلمنتس گفت: «فکر می‌کنم این روند ادامه خواهد داشت. منطقه بزرگی وجود دارد که هنوز بالقوه ممکن است بسوزد.»

اکنون آتش‌سوزی‌ها بسیار بزرگ‌تر و داغ‌تر از دهه‌های گذشته شده است، زیرا صد سال اطفای حریق، جنگل‌ها را پر از درختان پر‌شاخ‌وبرگ مرده کرده است و آتش‌سوزی‌های منظمی که پوشش گیاهی این مناطق را تُنُک کند، رخ نداده است.

کالیفرنیا پس از گذراندن یک دوره خشکسالی شدید از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶، دوباره در سال ۲۰۲۰ وارد خشکسالی شدید شد. دو سال گذشته خشک‌ترین دوره زمانی در شمال کالیفرنیا از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۷ بوده است و باعث شده است که پوشش گیاهی در اثر کمبود باران و برف خشک شود.

بحران آب و هوا همچنین منجر به افزایش دمای هوا، از جمله در شب می‌شود. قبلا در طول شب بود که آتش‌نشانان سعی می‌کردند بر آتش سوزی‌های بزرگ غلبه کنند.

دمای گرم‌تر برف را آب می‌کند و منجر به شرایط خشکی می‌شود که به درازا می‌کشد و دامنه‌اش به فصل آتش‌سوزی می‌رسد. علاوه بر آن، افراد بیشتری به مناطقی که احتمال آتش‌سوزی در آن‌ها وجود دارد، نقل‌مکان می‌کنند و این امر نیز خطر آتش‌سوزی را بیشتر می‌کند.

از سال ۲۰۱۲ تا کنون ۵.۱ میلیون هکتار در کالیفرنیا در آتش سوخته است؛ یعنی از هر هشت هکتار یک هکتار. در ده سال پیش از آن، ۲.۶ میلیون هکتار سوخته بود.

آتش‌سوزی‌ها در حال حاضر داغ‌تر شده‌اند و فرّارتر هستند و این ویژگی خاموش کردن آن‌ها را دشوارتر می‌کند.

کلی جردن، مدیر پارک ملی دره سکویا کینگز، روز دوشنبه در یک نشست با مردم محلی گفت: «ما شاهد چنان شرایط شدیدی هستیم که در آن بسیاری از راهبردها و شیوه‌های قدیمی‌مان کارایی‌شان را از دست داده‌اند.»

دومین آتش‌سوزی بزرگ در تاریخ کالیفرنیا پس از شروع در ۱۳ ژوئیه، همچنان ادامه دارد. مساحت آتش‌سوزی موسوم به دیکسی، بیش از ۳۹۰ هزار هکتار وسعت دارد و سه برابر لس‌آنجلس است. پس از تخریب ۱۳۲۹ سازه، این آتش همینک تا حدود ۹۴ درصد مهار شده است.

به دلیل پوشش گیاهی بسیار خشک و بادهای شدید، اکتبر یکی از خطرناک‌ترین ماه‌های آتش‌سوزی است.

دکتر کلمنتس به مرکوری نیوز گفت که فکر می‌کند «تنها راه‌حل»، آتش‌های تجویزشده در ماه‌های مرطوب است. منظور، آتش‌های کنترل‌شده برای کاهش پوشش گیاهی است که ممکن است هیزم آتش غیرقابل‌کنترل شود. حدود ۸ میلیون هکتار در این ایالت باید این‌گونه تحت کنترل، آتش بگیرد. 

بودجه ایالتی گوین نوسام، فرماندار کالیفرنیا، شامل ۱.۵ میلیارد دلار برای جلوگیری از آتش‌سوزی‌، مانند تُنُک کردن جنگل‌ها، قطع مسیر گسترش آتش، آتش‌سوزی کنترل‌شده در زمین‌های ایالتی، و کمک‌های مالی به مالکان زمین و دولت‌های محلی است. بودجه بیشتری نیز برای بازرسان آتش‌نشانی و فناوری تحقیق و تشخیص آتش‌سوزی در نظر گرفته شده است.

تنها سه درصد از جنگل‌های کالیفرنیا در مالکیت دولت ایالتی است. ۵۷ درصد آن در اختیار دولت فدرال و ۴۰ درصد آن در مالکیت مالکان خصوصی است. بودجه زیربنایی یک تریلیون دلاری با حمایت دوحزبی که در اوت به تصویب مجلس سنا رسید، شامل ۸ میلیارد دلار برای کاهش خطر آتش‌سوزی و افزایش حقوق برای آتش‌نشانان فدرال است. برخی از آن‌ها فقط ۱۳ دلار در ساعت درآمد دارند.

فرماندار نوسام در پارک ملی سکویا با درخواست مصرانه برای اقدامی ‌از سوی دولت فدرال، گفت: «این واقعیت دارد.»

او افزود: «ما نیاز داریم که شمشیرها را زمین بگذارید و به حملات لفظی و غیر آن پایان دهید و کار لعنتی‌ای را که باید انجام دهید، انجام دهید. از ایالت ما، ملت ما، و جنگل‌های ملی خود حمایت کنید. از فرزندان و نوه‌های خود حمایت کنید. از شیوه‌ زندگی، خاطرات و مکان‌ها و جوامع محافظت کنید.»