«بدون خواهرم به مکتب نمی‌روم»

«آموختن علم بر مرد و زن فرض است؛ طالبان نباید خلاف دین اسلام دستور بدهند»

شماری از پسران دانش‌آموز افغان به ممنوعیت طالبان برای حضور دختران در مدرسه اعتراض کردند. به اعتقاد آنان، این تصمیم طالبان خلاف شریعت اسلام و دستورات پیامبر اسلام است و طالبان نباید قشر بزرگی از جامعه را از درس و آموزش محروم کنند و ضروری است دختران نیز مانند پسران به درس و تحصیلشان برسند تا از جهل و تاریکی در آینده نجات یابند. این دانش‌آموزان تاکید دارند تا زمانی که دختران دانش‌آموز به مدرسه نروند، آنان نیز به مدرسه نمی‌روند و به مبارزه برای دفاع از حقوق دختران ادامه می‌دهند و دست‌بردار نیستند.

در حکومت جدید طالبان در افغانستان، مدرسه رفتن دختران ممنوع و به دانش‌آموزان دختر بالاتر از کلاس ششم اعلام شده است که به مدرسه نروند و در خانه‌ بمانند. این دستور طالبان با واکنش‌ دانش‌آموزان پسر در این کشور روبه‌رو شده است. دانش‌آموزان پسر در مخالفت با این تصمیم طالبان و حمایت از دختران دانش‌آموز افغان، از طریق صفحات مجازی کارزارهایی به راه انداختند و بر لزوم تجدیدنظر رهبران طالبان در مورد این تصمیم تاکید کردند.

این پسران دانش‌آموز با انتشار پیام‌هایی در حمایت از دختران در افغانستان، در کارزار اعتراض خود از سایر دانش‌آموزان پسر این کشور نیز خواستند تا به آنان بپیوندند و از دختران دانش‌آموز حمایت کنند و اجازه ندهند خواهرانشان از حق تعلیم و تحصیل محروم شوند.

دو تن از این دانش‌آموزان نوشتند: «ما تا زمانی که خواهرانمان به مدرسه نروند، مدرسه نمی‌رویم.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

صمیم نوابی، دانش‌آموز، می‌گوید: «دین اسلام آموختن علم را بر مرد و زن واجب کرده است؛ پس طالبان نباید خلاف شریعت اسلامی رفتار کنند و هر قانونی که دلشان خواست اجرا کنند. ما تصمیم گرفته‌ایم بدون خواهرانمان به مدرسه نرویم چون نمی‌خواهیم خواهران ما در تاریکی و بدبختی به سر ببرند. طالبان و جهان باید صدای ما را بشنوند.»

دانش‌آموزان زیادی با نوشتن پیام‌های جداگانه‌ نظیر «من بدون خواهرم به مدرسه نمی‌روم تا از خواهرم حمایت کنم.»، «دختران مانند پسران حق اسلامی و قانونی دارند که به درس و تعلیمشان ادامه بدهند و آینده خود را روشن کنند» و صدها پیام دیگر که همه در حمایت از دختران دانش‌آموز است، به این حرکت پیوسته‌اند. آنان در پیام‌های خود از طالبان خواسته‌اند اجازه ندهند افغانستان دوباره به روزهای سیاه و تاریک گذشته بازگردد و قشر بزرگی از جامعه افغان (دختران) در تاریکی و جهل بماند و از درس و تحصیل محروم شود.

دانش‌آموزان دختر نیز در افغانستان خاموش ننشسته‌اند و در برابر این تصمیم طالبان فریاد سر داده‌اند. یکی از این دانش‌آموزان نوشته است: «دور نگه داشتن دختران از حق تحصیل و آموزش به معنی زنده‌به‌گور کردن آنان است.»

دانش‌آموز دیگری نوشت: «دختران رهبران طالبان کجایند و چه می‌کنند؟ همه می‌دانند آنان در بهترین و بزرگ‌ترین دانشگاه‌ها اروپایی و غربی در حال تحصیل‌اند اما پدرانشان ما را از همه‌چیز محروم می‌کنند.»

منوره، دانش‌آموزی دیگر، می‌گوید: «هیچ کشوری اسلامی مدرسه رفتن دختران را منع کرده است. طالبان خود را مدافع اسلام می‌دانند؛ در حالی که اسلام برای زن و مرد حقوق مساوی در نظر گرفته و حتی از زنان بیشتر حمایت کرده است.»

دختران و پسران دانشجو و بسیاری از شهروندان افغانستان تاکید دارند که طالبان نباید افغانستان را به قرون‌وسطی ببرد و مادران یک سرزمین را از حقوق اساسی و اسلامی‌ خود محروم کند و اگر واقعا افغانستانی آباد، مترقی، پیشرفته و باوقار را خواستارند، باید اجازه دهند زنان این جامعه هم درس بخوانند و دوشادوش برادرانشان کار و فعالیت کنند تا به آرزوهای خود برسند.